In de Verenigde Staten kijken we naar het weerbericht op het avondjournaal. In Europese landen kunnen mensen zich tot een palingachtige vis wenden om stormen te voorspellen. Verbazingwekkend genoeg krijgen onze weerexperts misschien een kans als ze het opnemen tegen de meteorologisch begaafde vissen.
Wanneer stormen naderen, begint de voorheen kalme modderkruiper wild rond te zwemmen en lijkt een uitweg te zoeken. Er wordt aangenomen dat veranderingen in de luchtdruk, met name lage drukken die vaak net voor stormen voorkomen, het wilde gedrag verklaren.
Iedereen die een weerkruiper bezit, kan getuigen dat het voorspellen van het weer niet de enige reden is om er een te houden. Hun actieve en interessante persoonlijkheden in combinatie met het gemak van zorg hebben ze tot een van de meest populaire modderkruipers gemaakt.
Weerkruipers komen oorspronkelijk uit Australië, Canada, China, Japan, Korea, Noord-Vietnam, het eiland Sachalin en Siberië. Ze zijn echter op locaties over de hele wereld geïntroduceerd en wilde populaties zijn nu te vinden in Duitsland, Italië, Kazachstan, de Filippijnen, Spanje, Turkmenistan, de VS en Oezbekistan. Deze steeds groter wordende verspreiding is te wijten aan verschillende factoren, waaronder het vrijkomen van aquariums en boerderijen waar de vissen worden grootgebracht als voedselbron en voor gebruik als aas voor hengelsport.
Vaak aangezien voor een paling, heeft de modderkruiper een langwerpig olijfkleurig lichaam dat van kop tot staart gestreept is (zoals te zien in Misgurnus fossilis , zelden gezien in de Verenigde Staten en West-Europa), of besprenkeld met veel vlekken, zoals te zien in Misgurnus angullicaudatusis .
Zes gevoelige barbelen omringen de mond van de modderkruiper, waardoor het lijkt alsof het een levende stofmop is. Onder de grootste van de zoetwaterkruipers zijn er meldingen van weerkruipers die 20 inch lang worden. De gemiddelde modderkruiper die in aquaria wordt gehouden, bereikt een lengte van vijf tot acht inch. Zijn winterharde karakter maakt het een droomvis voor beginners. In feite is het bijna onmogelijk om te doden. Veel eigenaren kunnen verhalen vertellen over hun modderkruiper die uit de tank springt en 's nachts overleeft zonder nadelige gevolgen.
Hoewel ze niet extreem kleurrijk zijn, hebben ze zeer expressieve maniertjes. Het is niet ongebruikelijk om een modderkruiper op zijn borstvinnen te zien rusten alsof het armen zijn, je bewegingen aandachtig volgend met zijn ogen. Sommige eigenaren melden dat hun modderkruiper graag wordt aangeraakt en zelfs geaaid. Het is echter verstandig om de tank altijd goed afgedekt te houden om ervoor te zorgen dat ze er geen pauze voor nemen.
Weerkruipers zijn vreedzaam en kunnen met vrijwel elke andere vreedzame vis worden gehouden. Ze hoeven niet op een school te worden gehouden, maar zullen anderen van hun eigen soort tolereren. Houd er rekening mee dat ze snel eieren opslokken en niet in een aquarium met kweekvissen mogen worden gehouden.
Het vermogen van de weermodder om te gedijen in minder dan optimale situaties dateert uit zijn natuurlijke habitat in China en Japan. Daar leven ze in ondiepe rivieren, rijstvelden en zelfs in sloten. Omdat ze het vermogen hebben om hun darmen te gebruiken om zuurstof uit de lucht te halen, kunnen ze overleven wanneer het zuurstofgehalte erg laag wordt.
Tijdens droge perioden, wanneer de waterbronnen verdwijnen, overleeft de ijverige modderkruiper door zich in de modder te graven om zijn huid te beschermen tegen uitdroging. Deze gewoonte om te graven is een favoriet tijdverdrijf, en het is niet ongebruikelijk dat een eigenaar denkt dat de vis verdwenen is, alleen om de modderkruiper te ontdekken die zich onder het substraat heeft gegraven. Als graven niet voldoende bescherming biedt tijdens bijzonder zware omstandigheden, kan de modderkruiper een beschermend slijm afscheiden om te voorkomen dat het uitdroogt.
Hoewel deze soort zich aan bijna alle omstandigheden aanpast, heeft kouder water de voorkeur. De modderkruiper houdt van schuilplaatsen zoals rotsen en ander landschapsmateriaal, of zelfs iets eenvoudigs als een plastic buis die in de tank is achtergebleven. Zorg ervoor dat u de filterinlaatbuizen goed bedekt, want ze zullen niet aarzelen om een onbedekte buis op te zwemmen. Het is niet ongebruikelijk dat eigenaren melden dat ze hun modderkruiper in het filter hebben gevonden.
Omdat de modderkruiper vrij krachtig door het substraat zift, zal hij vaak niet goed gewortelde planten ontwortelen. Potplanten zijn een goede optie. Het substraat moet vrij fijn zijn om te voorkomen dat de modderkruiper zichzelf beschadigt wanneer het wortelt voor voedsel of zich in het substraat begraaft. Zand of fijnkorrelig grind zijn goede keuzes voor de ondergrond. Verlichting moet gedempt zijn, of er moeten voldoende afdekkingen zijn zodat schaduwrijke schuilplaatsen kunnen worden gevonden.
Weerkruipers zijn geweldige stofzuigers, ze zuigen vrijwel alles op wat op de bodem van het aquarium valt en spugen uit wat het niet uitmaakt. Ze zijn vooral dol op viseieren, dus houd daar rekening mee als je overweegt om eieren te gaan leggen vissen in dezelfde bak. In het wild bestaat hun dieet uit insectenlarven, kleine schaal- en weekdieren en afval. Ze zullen echter ook gemakkelijk verse groenten eten. Erwten zijn een gewaardeerde delicatesse, maar moeten worden gevild voordat ze in de tank worden geplaatst.
Hun vermogen om hun dieet aan te passen, heeft hen tot enige bezorgdheid gemaakt vanwege de impact die ze zouden kunnen hebben op de populatie waterinsecten als het aantal modderkruipers in het wild zou toenemen. Als gevolg van het vrijlaten van aquariums zijn er weer modderkruipers gevonden die in het wild leven in Californië, Florida, Hawaii, Idaho, Illinois, Michigan en Tennessee. In sommige gevallen vonden de lozingen plaats toen vissers modderkruipers als aas gebruikten. Andere introducties hebben mogelijk al in de 19e eeuw plaatsgevonden toen ze als voedselbron werden gebruikt.
De Verenigde Staten zijn niet het enige deel van de wereld waar modderkruipers aan tafel worden geserveerd. Ze worden levend verkocht op open markten in heel Korea, waar ze vaak worden gebruikt om een zeer smakelijke soep te maken. Er wordt gezegd dat de soep een goede gezondheid bevordert.
Vrouwtjes zijn over het algemeen wat groter en voller dan mannen. Volwassen mannetjes hebben vergrote borstvinnen en kunnen ook zwellingen achter de rugvin hebben, die van bovenaf gezien kunnen worden.
Het fokken is vrij moeilijk, voornamelijk vanwege een gebrek aan kennis over hun paaigewoonten. Ze zijn een koudwatervis en hebben enkele maanden koude temperaturen nodig om paaien op te wekken. Paaien vindt plaats in de lente tot de vroege zomer, voordat de watertemperaturen te warm worden.
Ze kunnen worden gesekst op basis van de borstvinnen, die groter zijn bij mannen dan bij vrouwen. Het paaien volgt een verkeringsritueel met kronkelige bewegingen heen en weer door het broedpaar, dat soms enkele uren aanhoudt. De bevruchte eieren komen in ongeveer drie dagen uit. De eerste week voeden de jongen zich met infusoria, waarna ze vers uitgekomen artemia kunnen krijgen.
Als je geïnteresseerd bent in vergelijkbare rassen, kijk dan op:
Bekijk anders al onze andere rasprofielen voor zoetwatervissen.
