In dit artikelEr zijn een paar ziekten die mensen meer bang maken dan andere wanneer hun naam wordt uitgesproken en psittacose is daar helaas een van. Ook bekend als papegaaienkoorts of aviaire chlamydiose, psittacose is een zoönotische ziekte die kan worden aangetroffen bij veel verschillende soorten gezelschapsvogels, waaronder ara's en parkieten, en die gemakkelijk wordt verspreid.
Psittacose is een ziekte die meer dan 400 soorten vogels en sommige zoogdieren treft. Het wordt veroorzaakt door de bacterie Chlamydophila psittaci, Chlamydophila avium, of Chlamydophila gallinacea (maar er wordt aangenomen dat andere bacteriën deze ziekte ook veroorzaken) en wordt door geïnfecteerde vogels van vogel op vogel of vogel op sommige zoogdieren (inclusief mensen) overgedragen. C. psittaci is de bacterie die typisch wordt gezien in papegaaien als papegaaien en die het vaakst wordt gediagnosticeerd.
Een vogel hoeft geen contact te hebben met een andere vogel die besmet is met een van de soorten bacterie die psittacose veroorzaakt om het te krijgen, maar dit is voor hem een gemakkelijke manier om het te krijgen. Ze kunnen ook in contact komen met een persoon of item dat in contact is geweest met een besmette vogel. Fomites op voedsel- en waterbakken, deeltjes in de lucht, veren, uitwerpselen en andere items die in contact zijn geweest met een vogel met psittacose, kunnen allemaal gezonde vogels infecteren. Als een besmette vogel zich in dezelfde kamer bevindt met slechte ventilatie, kan dit er ook voor zorgen dat uw huisdier het krijgt.
Bij vogels veroorzaakt psittacose een verscheidenheid aan symptomen, maar het kan ook onopgemerkt blijven en in een vogel sluimeren. Met psittacose geïnfecteerde vogels zijn asymptomatisch (vertonen geen symptomen) totdat ze gestrest zijn en dan veroorzaakt het gezwollen en gezwollen ogen (conjunctivitis), lethargie, anorexia en gewichtsverlies, pluizige veren, loopneus en een vergrote lever. Het kan ook bij sommige vogelsoorten diarree en ademhalingsproblemen veroorzaken. Vogels die acuut besmet zijn door blootstelling aan de bacterie (in contact komen met een besmette vogel of voorwerp) zullen na ongeveer drie dagen symptomen vertonen. Dragers van de bacterie kunnen op elk moment ziek worden.
Bij zoogdieren veroorzaakt psittacose typisch reproductieve problemen zoals miskramen en ontstoken placenta's en ademhalingsproblemen zoals longontsteking, hoesten en een verhoogde ademhalingsfrequentie. Er is ook gemeld dat het soortgelijke oogproblemen veroorzaakt als bij vogels, kreupelheid, koorts en loopneus.
Psittacose kan dodelijk zijn bij onbehandelde dieren die symptomen vertonen, maar velen zijn asymptomatisch. Een verscheidenheid aan symptomen kan ook wijzen op andere soorten ziekten, dus het is moeilijk om psittacose te diagnosticeren door alleen naar de symptomen te kijken.
Aangezien symptomen van psittacose kunnen lijken op een reeks andere ziekten bij gezelschapsdieren, zijn speciale tests nodig om de aanwezigheid van C vast te stellen. psittaci . Histologie (kijken naar weefsels onder de microscoop), de detectie van nucleïnezuren en antigenen, verschillende serologische tests en kweken kunnen worden aanbevolen door een aviaire dierenarts om uw vogel met psittacose te diagnosticeren. Soms is meer dan één test nodig.
De bacterie kan op een aantal plaatsen in uw vogel worden gedetecteerd, waaronder de ontlasting, lever, longen, nieren, milt, uitscheidingen uit de ogen, de choana, cloaca en zelfs het weefsel dat het hart bedekt, het hartzakje. Vogels die symptomen van psittacose ervaren, zijn gemakkelijker te diagnosticeren dan vogels die geen tekenen van de ziekte vertonen. Soms moeten meerdere fecale monsters worden getest om de bacterie te vinden, vooral bij vogels die slechts drager zijn en niet acuut ziek.
De meest geïnfecteerde soorten gezelschapsvogels zijn die van de psittacine-familie (vaak papegaaien genoemd). Deze omvatten ara's, grasparkieten (parkieten), valkparkieten, Amazone-papegaaien, kaketoes, lori's, Afrikaanse grijzen, tortelduifjes en parkieten. Huisduiven zijn ook vaak besmet met psittacose, net als huiseenden. Honderden andere vogelsoorten zijn ook vatbaar voor deze ziekte, waaronder wilde vogels.
Gelukkig is er een behandeling voor psittacose. Ongeveer 50 procent van de vogels sterft aan deze infectie als ze niet worden behandeld, maar antibiotica zijn meestal succesvol bij de behandeling ervan. Omdat vogels niet veilig dezelfde soorten antibiotica kunnen nemen als andere dieren, krijgen ze meestal doxycycline voorgeschreven, een antibioticum in de tetracyclineklasse van geneesmiddelen, gedurende 45 dagen om de ziekte te behandelen. Als uw vogel geen C. psittaci , kan een ander type antibioticum in de sulfonamideklasse ook succesvol zijn, maar deze medicijnklasse heeft geen effect op het meest gediagnosticeerde type bacterie die psittacose veroorzaakt.
Bepaalde soorten desinfectiemiddelen kunnen de soorten bacteriën doden die psittacose veroorzaken, dus reinheid is belangrijk om deze ziekte te voorkomen. Als u een vogelshow bijwoont, zorg er dan voor dat u uw handen grondig wast tussen het hanteren van vogels en voordat u uw eigen vogel aanraakt. Zelfs artikelen die op de vogelshow te koop zijn, zoals voerschalen, kooien en speelgoed, kunnen fomites van geïnfecteerde vogels bevatten en moeten worden gewassen voordat ze naar huis worden gebracht bij uw vogel.
Wilde vogels kunnen ook psittacose dragen. Babyvogels die uit het nest vallen, dode vogels en gewonde vogels worden allemaal vaak door mensen behandeld en kunnen psittacose dragen. Als u met wilde vogels (vooral zeevogels) omgaat, moet u uw handen wassen voordat u uw huisdierenvogel aanraakt.
Als u van plan bent een nieuwe huisdierenvogel te adopteren of te kopen, zorg er dan voor dat u de vogel in quarantaine plaatst voordat u ze aan een andere huisdierenvogel voorstelt. Dit geeft u tijd om ze te controleren op tekenen van psittacose. Zorg voor goede hygiëne tijdens deze quarantaineperiode of draag wegwerphandschoenen en een masker, vooral als de bron van de vogel sceptisch is.
Als u meerdere vogels heeft en bij één de diagnose psittacose wordt gesteld, moet u die vogel van de anderen isoleren om het risico op verspreiding van de infectie te minimaliseren. Goede ventilatie, schone omgevingen en handen wassen zijn allemaal cruciaal om de overdracht van psittacose thuis te verspreiden.
Als u vermoedt dat uw huisdier ziek is, bel dan onmiddellijk uw dierenarts. Raadpleeg voor gezondheidsgerelateerde vragen altijd uw dierenarts, aangezien zij uw huisdier hebben onderzocht, de gezondheidsgeschiedenis van het huisdier kennen en de beste aanbevelingen voor uw huisdier kunnen doen.
