In dit artikelTortelduifjes zijn een favoriet onder gezelschapsvogels, vaak "pocket papegaaien" genoemd, en behoren tot de meest kleurrijke gezelschapsvogels die je zult vinden. Alle tortelduifjes behoren tot het geslacht Agapornis en de orde Psittaciformes, waardoor ze kleine papegaaien zijn. Hoewel er verschillende soorten tortelduifjes in de wereld zijn, worden ze niet allemaal als huisdier gehouden.
In totaal zijn er negen soorten tortelduifjes. De meest voorkomende huisdieren zijn de Fischer's dwergpapegaai, de zwartgemaskerde dwergpapegaai en de perzikkoppapegaai. Deze drie populaire huisdiersoorten kunnen charmante en liefdevolle metgezellen zijn voor een vogelliefhebber, en je hebt niet per se een paar tortelduifjes nodig om ze gelukkig te houden.
Algemene namen: Fischer's dwergpapegaai, zwartgemaskerde dwergpapegaai, geelgekraagde dwergpapegaai, perzikkoppapegaai, zakpapegaai
Wetenschappelijke naam: Agapornis fischeri , Agapornis personata , Agapornis roseicollis
Volwassen maat: 5 tot 6 inch
Levensverwachting: 10 tot 15 jaar, mogelijk meer met grote zorg
Met uitzondering van de Madagaskar-pagagaai - een inheems in dat eiland - noemen alle soorten tortelduifjes het Afrikaanse continent hun thuis. Ze hebben de neiging om in kleine kuddes te leven.
Deze tortelduifsoorten worden zelden in gevangenschap gehouden, behalve in showvolières:
In het wild zijn de populaties Fischer's, Nyasa en black-cheeked tortelduifjes een reden tot bezorgdheid. Hoewel ze nog niet op de lijst van bedreigde diersoorten staan, is hun aantal zo laag dat ze allemaal in een van de "bedreigde" of "kwetsbare" categorieën vallen.
Tortelduifjes kunnen worden omschreven als actief, nieuwsgierig, pittig en speels, dus ze pakken zeker veel persoonlijkheid in een klein pakketje. Het zijn zeer sociale vogels die een diepe band aangaan met hun baasjes en daardoor erg knuffelige vogels kunnen zijn.
Tortelduifjes kunnen ook erg territoriaal, agressief en jaloers zijn als ze vanaf jonge leeftijd niet goed worden getemd en ermee gewerkt. Sommige experts zijn van mening dat vrouwelijke tortelduifjes vatbaarder zijn voor jaloezie en territorialiteit dan mannetjes, maar vogels van beide geslachten kunnen geweldige persoonlijkheden hebben.
Hoewel ze niet zo luid zijn als sommige grotere papegaaien, kunnen tortelduifjes nog steeds een luid, hoog gekrijs produceren, vooral wanneer ze je aandacht zoeken. Hun normale getjilp en gekrijs zijn niet overdreven luid, maar ze houden wel van babbelen.
Over het algemeen staan ze niet bekend om hun vermogen om spraak of geluiden na te bootsen, hoewel er altijd uitzonderingen op de regel zijn. Sommige experts zeggen dat vrouwen meer geneigd zijn om geluiden of spraak na te bootsen dan mannen, maar beide geslachten hebben het potentieel om te kletsen.
Tortelduifjes staan bekend om hun korte en nogal stompe staartveren. Afgezien van de grootte, is dit een van de belangrijkste kenmerken die hen onderscheiden van grasparkieten. Tortelduifjes zijn ook steviger gebouwd.
De kleuren waarin deze soorten voorkomen, kunnen sterk variëren, van perzik tot groenblauw tot wit tot groen. Ze hebben allemaal de neiging nogal levendig te zijn met hoofden en gezichten van een andere kleur dan de veren van het hoofdlichaam. Veel van de populaire tortelduifjes hebben meestal een groen verenkleed.
Er zijn ook verschillende kleurmutaties bij verschillende soorten tortelduifjes. Dit geldt met name voor de perzikkleurige dwergpapegaai, het meest populair om als huisdier te houden. Het is gemakkelijk om in gevangenschap te kweken en dit wordt al honderden jaren gedaan, dus je zult veel kleurvariaties vinden.
De Absynian, Madagascar en roodharige tortelduifjes zijn dimorf, waardoor het gemakkelijk is om de mannetjes en vrouwtjes van elkaar te onderscheiden door de kleur van hun veren. Het is moeilijk om de geslachten van de andere soorten te onderscheiden omdat ze monomorf en bijna identiek zijn.
Sommige soorten tortelduifjes hebben een opvallende witte oogring, wat kenmerkend is voor papegaaien. De tortelduifjes met het perzikgezicht en de tortelduifjes van Swindern hebben deze functie niet.
De snavel van de dwergpapegaai is verslaafd en de kleur varieert per soort, van gedurfd oranjerood tot lichtbeige. Hun voeten zijn zygodactyl , wat betekent dat twee tenen naar voren wijzen en twee tenen naar achteren wijzen. Dit helpt bij de behendigheid en geeft ze een betere grip op takken.
Regelmatige behandeling en training zijn nodig om een tamme dwergpapegaai te houden. Het kopen van een met de hand grootgebracht jong zal het temmen van je nieuwe dwergpapegaai gemakkelijker maken, maar met een beetje tijd en geduld kun je elke vogel temmen. Als je een oudere dwergpapegaai krijgt, probeer er dan een te vinden die regelmatig is behandeld en die wat training heeft gehad om het jezelf gemakkelijker te maken.
Een veel voorkomende misvatting over het houden van tortelduifjes is dat ze altijd in paren moeten worden gehouden. Veel alleenstaande tortelduifjes doen het prima zonder een partner, zolang ze maar genoeg aandacht en sociale interactie krijgen van hun baasjes.
Dat gezegd hebbende, tortelduifjes zijn kuddedieren, dus ze gedijen echt goed als ze het gevoel hebben dat ze deel uitmaken van een kudde en hun eigen soort hebben om mee te communiceren. Als je weinig tijd hebt om met je tortelduifje door te brengen, is het vooral belangrijk om hem of haar een metgezel te geven.
Tortelduifjes moeten, net als andere papegaaien, een verscheidenheid aan voedsel krijgen. Wilde vogels voeden zich met fruit, grassen, zaden en groenten, en het dieet van een tortelduifje zou net zo divers moeten zijn.
Een goed gepelleteerd vogelvoer zou de basis van het dieet moeten zijn. Je kunt dat aanvullen met een verscheidenheid aan vers voedsel en wat zaden. Zaden zouden minder dan 25 procent van het totale dieet moeten uitmaken.
Probeer de soorten vers voedsel die je aanbiedt af te wisselen. Houd er rekening mee dat het even kan duren voordat je dwergpapegaai zich aan nieuwe dingen, inclusief eten, aanpast. Voor extra calcium kan er een cuttlebone-vogeltraktatie in de kooi worden voorzien.
Als absoluut minimum heb je een kooi nodig die minstens 60 cm breed, 60 cm lang en 60 cm hoog is. Een grotere kooi is echter altijd beter.
Als u een grotere kooi kunt bieden, richt u dan meer op de lengte in plaats van op de hoogte. Dit zorgt ervoor dat je dwergpapegaai zijn vleugels kan spreiden en zelfs wat door de kooi kan vliegen.
De afstand tussen de staven mag niet meer zijn dan 1/2 tot 5/8 inch en moet horizontaal worden georiënteerd zodat de vogels de zijkanten van de kooi kunnen beklimmen. Vermijd ronde kooien, omdat ze meer kans hebben om staartveren te beschadigen. Zorg voor verschillende baarsmaten (inclusief natuurlijke takken indien mogelijk) om de voeten van uw dwergpapegaai ook gezond en sterk te houden.
Zoals alle papegaaien zijn tortelduifjes behoorlijk actief en speels. Ze doen het het beste met veel interactie en speeltijd. Door ze elke dag aandacht te geven, zal dit ook jullie band versterken en ongewenst gedrag voorkomen.
Het is een goed idee om veel speelgoed bij de hand te hebben en ze door de kooi te draaien om deze vogels bezig te houden. Zorg ervoor dat al het speelgoed zink- en loodvrij is en dat er geen losse draadjes op de stof zitten die de tenen van je dwergpapegaai kunnen verstrikken.
Tortelduifjes kunnen agressieve kauwers zijn, dus houd hier rekening mee bij het kiezen van speelgoed. Zorg ervoor dat er geen kleine onderdelen zijn die kunnen worden afgekauwd en ingeslikt. Je moet ook clips, losse touwtjes en andere kleine onderdelen vermijden waarin je vogel zijn snavel, poten of kop kan krijgen.
Veilig speelgoed omvat speelgoed van hout, sisal, leer, acryl en ongelooide huid, evenals bellen en ladders. Huishoudelijke artikelen zoals lege kartonnen kokers van papieren handdoekrollen, papieren bekers, inktvrij karton en gedroogde pastavormen kunnen ook door uw dwergpapegaai worden gebruikt.
