In dit artikelDe Akita is een grote, nobele, loyale en moedige werkhond van Japanse afkomst. De Akita heeft onderscheidende fysieke kenmerken, waaronder zijn korte, dikke, dubbele vacht, dikke nek, rechtopstaande driehoekige oren en volle, rechtopstaande gekrulde staart, waardoor het eruit ziet als een groot en knuffelig knuffeldier. Over het algemeen is de Akita opzettelijk, wilskrachtig en stil, hoewel hij blaft wanneer hij dat nodig acht. Over het algemeen is de Akita een uitstekende beschermer en een gewaardeerde metgezel, maar het wordt niet aanbevolen als een gezinshond met kleine kinderen en andere huisdieren.
GROEP: Werken
HOOGTE: 26 tot 28 inch (mannetjes); 24 tot 26 inch (vrouwtjes)
GEWICHT: 100 tot 130 pond (mannen); 70 tot 100 pond (vrouwen)
JAS: Korte, dikke, dubbellaagse vacht en sommige Akita's hebben een recessief gen waardoor ze een lange vacht hebben
JAS KLEUR: Brindle en pinto (elk met witte aftekeningen)
LEVENSDUUR: 10 tot 13 jaar
TEMPERAMENT :Aanhankelijk, loyaal, onafhankelijk, beschermend
HYPOALLERGEEN :Nee
OORSPRONG: Japan
Hoewel de Akita verrassend lief en aanhankelijk kan zijn met familieleden, past dit ras het beste bij een ervaren eigenaar en een huis zonder jonge kinderen of andere honden. Als je een klein huishouden hebt en besluit dat de Akita het juiste ras voor je is, heb je een loyale en standvastige metgezel voor het leven.
De Akita komt oorspronkelijk uit Japan en is genoemd naar de regio van herkomst. Het ras is ontwikkeld als waakhond en jager voor alle doeleinden in de bergen van Noord-Japan, waar het enkele honderden jaren of langer teruggaat. Traditioneel staat de Akita voor gezondheid en geluk voor het Japanse volk. Japan heeft de Akita in 1931 uitgeroepen tot Japans natuurmonument en in 1934 hebben ze een rasstandaard ingesteld.
De Tweede Wereldoorlog en de ontberingen in Japan resulteerden in een bevel van de regering om alle Akita's te doden. Sommigen werden alleen gered door losgelaten te worden in de bergen of door ze te kruisen met Duitse herders. Na de oorlog begonnen pogingen om het ras te herstellen door zorgvuldig fokken van de overlevenden en pogingen om de kenmerken van kruisingen met andere rassen te elimineren.
Er wordt aangenomen dat de eerste Akita in de VS in 1937 werd overgebracht door Helen Keller, die dol werd op het ras tijdens een reis door Japan. Na de Tweede Wereldoorlog, toen Akita's door militairen naar de VS werden gebracht, begon de populariteit van het ras te groeien. De Akita werd in 1972 officieel erkend door de American Kennel Club (AKC).
Japanse Akita-normen verschillen van Amerikaanse Akita-normen. De Japanse Akita's hebben een beperkt aantal kleuren, terwijl Amerikaanse Akita's in alle kleuren worden geaccepteerd. De Amerikaanse Akita behield meer van de gekruiste kenmerken en is groter en zwaarder uitgebeend. Amerikaanse Akita's hebben een beerachtig hoofd, terwijl Japanse Akita's een meer vosachtig hoofd hebben. Terwijl Amerikaanse Akita's vaak een donker masker hebben, is dat volgens Japanse normen niet toegestaan.
De loyaliteit van de Akita wordt belichaamd door de hond Hachiko, geboren in 1923 en eigendom van een Toyko-professor. Hachiko vergezelde de professor elke dag naar de trein en keerde elke middag terug om hem naar huis te begeleiden. Toen de professor op zijn werk stierf, bleef hij negen jaar lang elke dag van en naar het station lopen.
Akita's zijn zeer krachtig, sterk en atletisch, wat betekent dat ze veel beweging en serieuze training vereisen. Het is ook bekend dat ze aanzienlijk meer verharen dan de meeste honden, dus je moet een waakzame trimmer zijn. Deze hond staat ook bekend om zijn katachtige gedrag om zichzelf schoon te maken na het eten. Bovendien houdt dit ras niet van warm weer, vooral vanwege zijn dikke vacht, dus de eigenaar van een Akita moet zich bewust zijn van wanneer de hond oververhit kan raken.
Dit ras heeft een relatief hoog energieniveau en zou dagelijks tussen de 30 en 60 minuten moeten bewegen, bestaande uit ten minste een stevige dagelijkse wandeling of twee. Maar je moet misschien vermijden om met een Akita te wandelen in een hondenpark waar zijn agressieve neigingen naar andere honden te zien zijn. Een Akita kan een aantal destructieve gewoonten ontwikkelen als hij zich verveelt of te veel alleen wordt gelaten.
De Akita heeft een stijve, rechte bovenvacht met een zachte, dikke ondervacht. Het ras verhaart relatief snel en zal ongeveer twee keer per jaar overmatig verharen. Basis routinematige verzorging is alles wat dit ras nodig heeft voor onderhoud. Wekelijks borstelen houdt de vacht gezond en vermindert het verharen, en borstelen moet vaker worden gedaan tijdens piekseizoenen voor verharing.
Akita's zijn erg slimme honden, maar staan ook bekend als eigenzinnig en koppig. Een goede gehoorzaamheidstraining en socialisatie kunnen u helpen uw Akita onder controle te houden en de betere persoonlijkheidskenmerken door te laten schijnen. Dit maakt training een uitdaging, maar ook een noodzaak. Bovendien is vroege socialisatie de sleutel. De Akita heeft een sterke prooidrift, is vaak aarzelend in de buurt van vreemden en kan niet altijd overweg met andere honden.
Verantwoordelijke fokkers streven ernaar om de hoogste rasstandaarden te handhaven, zoals vastgesteld door kennelclubs zoals de AKC. Honden die volgens deze normen zijn gefokt, hebben minder kans om gezondheidsproblemen te erven. Er kunnen echter enkele erfelijke gezondheidsproblemen optreden in het ras. Hier volgen enkele voorwaarden om rekening mee te houden:
Akita-puppy's zullen snel groeien en hebben een hoogwaardig, caloriearm dieet nodig, zodat ze niet te snel groeien. Volwassen Akita's moeten twee keer per dag worden gevoerd met in totaal drie tot vijf kopjes droogvoer. Zorg ervoor dat u uw Akita controleert op gewichtstoename en bespreek eventuele speciale behoeften met uw dierenarts.
Voordat u op zoek gaat naar een Akita, moet u weten dat fokkers en reddingsgroepen dit ras doorgaans niet vrijlaten in een huis met jonge kinderen. De Akita Club of America is een geweldige plek om uw zoektocht naar een puppy te beginnen. Hun lijst van aangesloten fokkers omvat de VS, Canada en Spanje. De beste manier om een Akita-reddingsactie te vinden, is door lokale reddingsgroepen te onderzoeken; je kunt ook aanwijzingen krijgen van de Akita Club of America Rescue en de Namaste Akita Rescue Alliance.
Akita's worden als een duur ras beschouwd, gemiddeld tussen $ 700 en $ 1.600 voor een puppy, maar het kan wel $ 4.000 kosten voor een raszuivere nakomeling van wedstrijdwinnende ouders. Als je het geluk hebt een Akita te vinden die moet worden herplaatst, betaal je aanzienlijk minder kosten.
Waardig
Moedig
Diep loyaal
Schuurt overvloedig
Eigenwijs en misschien moeilijk te trainen
Dominant en kan agressief zijn naar andere honden
Voordat u beslist of een Akita de juiste hond voor u is, moet u veel onderzoek doen en met andere Akita-bezitters, gerenommeerde fokkers en reddingsgroepen praten voor meer informatie.
Als u geïnteresseerd bent in soortgelijke rassen, vergelijk deze dan:
Er is een grote verscheidenheid aan hondenrassen die er zijn. Met een beetje onderzoek kun je de juiste vinden om mee naar huis te nemen.
Veelgestelde vragenHet ras kan goed overweg met kinderen als het zorgvuldig wordt gesocialiseerd, en het zal behoorlijk beschermend tegen hen worden. Maar het wordt over het algemeen aanbevolen dat een Akita niet geschikt is voor een huishouden met kleine kinderen en je moet deze hond goed in de gaten houden.
Dit is om twee belangrijke redenen misschien niet het ideale ras voor de beginnende hondenbezitter. Ten eerste is er veel geduld, begrip en ervaring nodig om een zware, eigenzinnige Akita te trainen. Ten tweede kan het ras agressief zijn als het niet goed wordt getraind. Langdurig oog-in-oogcontact met een Akita kan bijvoorbeeld een agressieve reactie veroorzaken omdat hij het als een bedreiging ziet.
Het is bekend dat het ras vooral gevoelig is voor agressie van hetzelfde geslacht met andere honden. Een Akita zal het beter doen als hij in een eenhondshuishouden woont.
