Elke hondenbezitter zal je vertellen dat honden soms eigenzinnig gedrag kunnen vertonen. Dingen als obsessief sokken verslinden, onder gordijnen en kamerplanten in transpiratie, dwangmatig blaffen naar reflecties en licht, en ja, zelfs je oren likken. Hoewel oren likken een schijnbaar vreemd gedrag kan zijn, is het een relatief goedaardig gedrag voor uw hond om te ontwikkelen.
Honden kunnen om verschillende redenen verliefd worden op oren likken. Alle honden, of ze nu een haarloze Chinese kuif of een gedrongen Napolitaanse mastiff zijn, stammen af van wolven, die roedeldieren zijn. Wilde dieren die in roedels of gezinseenheden leven, hebben vaak complexe sociale structuren en net zo complex sociaal gedrag om die structuur te weerspiegelen. Vaak
elkaar verzorgen is een van deze gedragingen die helpt om de eenheid structuur te geven.
We hebben allemaal die jeuk gehad waar we maar niet helemaal aan kunnen krabben. Terwijl mensen voor die moeilijk bereikbare plek kunnen zorgen met een in massa geproduceerde rugkrabber, kunnen dieren dat niet. Voor lastdieren of dieren die in gezinseenheden leven, kan dit gedrag van verzorging van pas komen. Bijna in een letterlijke "jij krabt mijn rug en ik krab de jouwe"-uitwisseling, zullen dieren in familie- of roedelstructuren andere dieren verzorgen in gebieden die anders moeilijk te bereiken zijn. Hoewel onze oren niet bijzonder moeilijk te bereiken zijn, kan uw hond uw oren likken als een manier om u te bedanken voor alle oorgekrabbel die u hen geeft.
Bij wolven, honden en andere hondachtige soorten kan verzorging een teken zijn van onderdanig respect. Een wolf met een lagere sociale rang kan een wolf van een hogere rang verzorgen als een manier om dat dier te laten zien dat ze zich onderwerpen aan hun rang en autoriteit in de roedel. Uw hond kan uw oren likken als een manier om te laten zien dat hij u respecteert als een gewaardeerd en hooggeplaatst lid van hun familie-eenheid. Dit is vooral het geval als je andere klassieke onderdanige gedragingen ziet, zoals laag hurken, hun zachte buik blootleggen en hun staart instoppen.
Honden zullen elkaar ook verzorgen als een manier om te communiceren dat ze zich tevreden en veilig voelen en dat ze zorgen voor wie ze verzorgen. Wanneer je hond je oren likt, proberen ze je misschien gewoon te vertellen dat ze van je houden en zich op hun gemak voelen als je in de buurt bent. U kunt weten dat uw hond om deze reden aan uw oren likt als hij een zacht gezicht heeft (dat wil zeggen, geen gespannen spieren langs de wenkbrauwlijn of de snuit) en een ontspannen lichaamshouding.
We weten allemaal dat honden hun omgeving verkennen met hun neus. Daarom maken ze zulke geweldige zoek- en reddingsdieren. Wat sommige mensen zich echter niet realiseren, is dat honden ook met hun mond verkennen. Door hun wereld te proeven, kunnen ze informatie krijgen die ze misschien niet krijgen met een simpele snuif. Dit is slechts één reden waarom puppy's graag op je meubels, schoenen en zelfs elektrische snoeren kauwen. Als je hond dol is op het likken van je oren, probeert hij misschien wat informatie te verzamelen over waar je bent geweest of wat je hebt gedaan.
Het is geen geheim:honden eten graag vieze dingen. Dit kunnen zaken als oorsmeer zijn. Hoe vies het ook mag klinken, sommige honden houden gewoon van de smaak en het zoute van oorsmeer. Je hond wil misschien je oren likken, hoe schoon ze ook zijn, want voor hen is het heerlijk.
Een laatste reden waarom uw hond plotseling geobsedeerd kan raken door oren, is een onderliggend medisch probleem. Als een ander huisdier in uw huis een oorontsteking krijgt, kan de geur van hun oren veranderen. Uw hond kan deze verandering in geur oppikken, wat ertoe kan leiden dat hij de aanstootgevende geur gaat onderzoeken. Het kan ze ook stimuleren om de oren van het andere dier te likken op dezelfde manier waarop uw hond zijn eigen wonden wil likken.
Voor iets dat vaak wordt gedegradeerd tot een simpele gedrags-gril, zijn er talloze redenen waarom je hond misschien aan je oren wil likken. Maar oren likken is meestal gewoon dat:een gedragsprobleem.
