De Tibetaanse Terriër is een oud ras dat ooit werd vereerd in hun geboorteland Tibet en waarvan werd gedacht dat het hun eigenaren geluk zou brengen. Ze werden opgevoed als metgezellen voor de boeddhistische monniken en waren uitstekende waakhonden voor de nomadische herders op het hoogplateau. Tegenwoordig zijn ze met hun aanhankelijke en relaxte persoonlijkheden populaire huisdieren.
Groep: Niet-sportief
Hoogte: 14 tot 17 inch
Gewicht: 18 tot 30 pond (meestal 20 tot 24 pond)
Vacht: Zachte en wollige ondervacht en een dichte, lange en fijne bovenvacht
Vachtkleur :Breed scala aan kleuren, enkele kleuren en gemengde patronen zijn gebruikelijk
Levensverwachting: 14 tot 16 jaar
Hun naam is een beetje misleidend, aangezien dit ras eigenlijk helemaal geen Terriër is. Tibetaanse Terriërs kregen deze naam toen ze vanwege hun grootte in westerse landen werden geïntroduceerd. Ze hebben geen traditionele terriërkenmerken.
In hun geboorteland Tibet worden ze de Tsang Apso genoemd, wat verwijst naar hun ruige uiterlijk. Deze dikke jas hield ze warm in de koude, bergachtige weersomstandigheden.
Hun geschiedenis is lang en men gelooft dat ze 2000 jaar geleden voor het eerst werden geïntroduceerd in de afgelegen Himalaya-kloosters van Tibet.
De boeddhistische monniken hielden ze als metgezellen, waakhonden en als geluksbrengers. Dit leverde hen ook de titel van de 'Heilige Honden van Tibet' op.
Het ras werd nooit verkocht in het oude Tibet, maar eerder begaafd om geluk te behouden. Ze waren ook vaak eigendom van de nomadische herders die over de ruige hoogvlakten van het land trokken. De honden hielpen de kudde te beschermen en zaten 's nachts buiten de tenten om de wacht te houden.
Het ras werd voor het eerst geïntroduceerd bij een breder publiek toen een Engelse arts, Agnes R.H. Greig, een puppy kreeg van de dankbare echtgenoot van een patiënt die ze had behandeld. Toen ze eenmaal in staat was een andere hond aan te schaffen, startte ze in de jaren twintig van de vorige eeuw een fokprogramma in Europa.
De Kennel Club in het Verenigd Koninkrijk erkende het ras in 1937 en ze werden voor het eerst geïmporteerd in de Verenigde Staten in de jaren vijftig. Tibetaanse Terriërs werden echter pas in 1973 erkend door de AKC.
De zachtaardige en liefdevolle aard van de Tibetaanse Terriër heeft ertoe geleid dat ze in populariteit zijn blijven groeien en dat ze hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van andere populaire rassen zoals de Shih Tzu en de Lhasa Apso.
De Tibetaanse Terriër staat over het algemeen bekend als een zachtaardig, liefdevol en gezellig ras dat gedijt op menselijk gezelschap.
Het zijn uitstekende huisdieren, op voorwaarde dat de kinderen respectvol en zachtaardig zijn. Ze kunnen over het algemeen ook goed overweg met andere honden en kunnen vreedzaam leven met katten, als de introducties zorgvuldig worden gedaan.
Omdat ze zo van gezelschap en genegenheid houden, is dit ras het meest geschikt voor een huishouden waar het grootste deel van de dag iemand aanwezig is.
Hoewel ze nog steeds een behoorlijke hoeveelheid dagelijkse lichaamsbeweging nodig hebben en niet vies zullen zijn van het vergezellen van hun eigenaar op een avontuurlijke wandeling, hebben Tibetaanse Terriërs geen superhoge energie. Ze hebben geen buitensporige hoeveelheden beweging nodig om ze gestimuleerd en vrij van verveling te houden. Dit maakt ze ook een aantrekkelijke keuze voor wonen in een appartement.
Hun geschiedenis als waakhond betekent dat alert geblaf soms een probleem kan zijn. Je moet hier rekening mee houden en bereid zijn om aan wat training te werken als deze gewoonte groeit.
Hun intelligentie en verlangen naar aandacht zorgen ervoor dat Tibetaanse Terriërs ongelooflijk goed reageren op trainingsmethoden voor positieve bekrachtiging met behulp van voedselbeloningen, speelgoed en genegenheid.
U moet voorbereid zijn op een intensief verzorgingsschema met een Tibetaanse Terriër. Als je hun haar niet kort laat knippen, kan het gemakkelijk in de war raken en kunnen deze zich snel ontwikkelen tot ongemakkelijke en moeilijk te verwijderen matten.
Dagelijks borstelen is nodig om de vacht in goede conditie te houden. U kunt zelfs een ontklittende spray gebruiken om de borstel of kam te helpen vrijer door de vacht te bewegen.
Hoewel ze bekend staan om hun lange levensduur, kunnen Tibetaanse Terriers, zoals de meeste rassen, vatbaar zijn voor bepaalde genetische gezondheidsproblemen.
Om de kans dat deze zich ontwikkelen zo klein mogelijk te houden, moet u altijd op zoek gaan naar een gerenommeerde fokker die gezondheidscontroles uitvoert bij toekomstige ouders.
Enkele van de aandoeningen waaraan ze onderhevig kunnen zijn, zijn onder meer:
Oogproblemen: Deze omvatten staar, progressieve retinale atrofie (PRA) en lensluxatie.
Heupdysplasie: Dit is wanneer een of beide heupgewrichten zich abnormaal vormen. Het probleem is progressief en in ernstige gevallen kan een operatie nodig zijn om de mobiliteit te vergroten en de pijn te verminderen.
Hypothyreoïdie: Dit is wanneer uw hond een traag werkende schildklier heeft en het metabolisme vertraagt. Symptomen kunnen zijn:gewichtstoename, haaruitval, lethargie, huidproblemen en zelfs gedragsveranderingen. Hoewel er momenteel geen genezing is, kan het, eenmaal gediagnosticeerd, effectief worden behandeld met medicijnen.
Luxerende knieschijf :Veroorzaakt doordat de knieschijf uit de groef glijdt, kan dit probleem in ernst variëren. In sommige gevallen kan het maar af en toe gebeuren en dan gemakkelijk weer op zijn plaats springen. In de meest ernstige gevallen blijft het permanent uit de groef en vereist een corrigerende operatie om de kwaliteit van leven van de hond te verbeteren.
Zoals bij elke hond, moet u uw Tibetaanse Terriër een dieet van hoge kwaliteit geven. Obesitas is een groot probleem voor honden in de Verenigde Staten. Ervoor zorgen dat u uw hond niet overvoert, vooral niet met ongezonde lekkernijen en tafelresten, is de sleutel tot het behouden van een gezond gewicht, samen met een goed bewegingsregime.
10 beste hondenrassen voor koud weer ProsAanhankelijk en zachtaardig
Zeer geschikt voor wonen in een appartement
Leeft goed met respectvolle kinderen en andere huisdieren
Onderhoudsvriendelijk verzorgingsregime
Kan gevoelig zijn voor alert blaffen
Het meest geschikt voor een huis waar het grootste deel van de dag iemand aanwezig is
Als je je hart hebt gericht op een Tibetaanse Terriër-puppy, vergeet dan niet om je onderzoek te doen om een goede fokker te vinden. Dit vergroot de kans dat u een gelukkige, goed aangepaste en gezonde puppy krijgt. Het zorgt er ook voor dat u niet per ongeluk de wrede handel van puppymolens of fokkers in de achtertuin ondersteunt.
Een goede plek om uw zoektocht te beginnen is via de Tibetan Terrier Club of America (TTCA).
Als u een verdienstelijke hond in nood een thuis wilt bieden, waarom zou u dan geen adoptie overwegen? De TTCA heeft een reddingscomité of u kunt contact opnemen met uw plaatselijke opvangcentra.
Als u meer wilt weten over rassen die vergelijkbaar zijn met de Tibetaanse Terriër, volgen hier een paar andere suggesties:
Wanneer u overweegt welk ras u een thuis wilt bieden, doe dan uw onderzoek en kijk naar hun temperament en activiteitenniveau. Vraag jezelf eerlijk af of je een goede match zult zijn. Er zijn veel prachtige hondenrassen, niet alleen de Tibetaanse Terriër.