In dit artikelVoor een rustige en stabiele metgezel aan uw zijde, hoeft u niet verder te zoeken dan de goed gefokte en welgemanierde Clumber-spaniël. Dit ras wordt vaak omschreven als waardig en vastberaden; het zijn uitstekende huisdieren en betrouwbare jachthonden.
De Clumber, de grootste van de game flushing spaniels, is een stevig gebouwde hond wiens lage gestalte zijn substantiële omvang logenstraft. De Clumber-spaniël is gebouwd om door kreupelhout te razen en lastig terrein te overwinnen. Hij houdt niet van snelheid, maar is niet te stoppen door de geur van een vogel.
Tegenwoordig is de Clumber-spaniël een relatief zeldzaam ras in de Verenigde Staten, maar geliefd bij een gemeenschap van hondenliefhebbers. De aantrekkingskracht van de Clumber ligt in zijn veelzijdigheid en gelijkmatige karakter. Met voldoende beweging en aandacht zijn ze thuis in een appartement of zelfverzekerd genoeg om te gedijen in een actieve buitenomgeving.
Groep: Sportief
Hoogte: 18 tot 20 inch (mannetjes); 17 tot 19 inch (vrouwtjes)
Gewicht: 70 tot 85 pond (mannen); 55 tot 70 pond (vrouwen)
Vacht: Halflange rechte jas
Vachtkleur: Wit met gele of oranje markeringen
Levensverwachting: 10 tot 12 jaar
De oorsprong van de Clumber-spaniël is onderhevig aan speculatie, maar Frankrijk of Engeland kunnen waarschijnlijk aanspraak maken op deze statige spaniël. Het ras bestaat zeker al sinds de 18e eeuw toen er veel vraag naar was bij de adel die op zoek was naar een jachtpartner om vogels te spoelen. Er wordt gedacht dat het ras zoals we het nu kennen voor het eerst werd ontwikkeld uit Alpine spaniels (nu uitgestorven), Basset-honden en Sint Bernards. Kijkend naar de hondachtige kenmerken van de Clumber en de spanielachtige neiging om wild te spoelen en terug te halen, gecombineerd met de stabiele en toegewijde St. Bernard-achtige instelling van het ras, is het niet moeilijk om te zien hoe dit erfgoed binnen het rijk van de mogelijkheid ligt.
De Clumber-spaniël dankt zijn naam aan Clumber Park, gelegen in Nottinghamshire, Engeland. De hertog van Newcastle vertrouwde op deze jachthonden en zijn jachtopziener, William Mansel, speelde een belangrijke rol bij het bevorderen van het ras. Clumbers werden gehouden door Britse adel en fokken was beperkt tot deze landgoederen.
Hoe de Clumber naar Engeland kwam, staat echter ter discussie. Een populaire, maar niet onderbouwde theorie is dat de Clumber-spaniël een Frans ras was dat tijdens het tumult van de Franse Revolutie naar Engeland werd geëxporteerd voor bewaring. Maar er zijn enkele tegenstrijdige meningen over de geldigheid van deze theorie, waaronder een schilderij van de hertog van Newcastle die jaagt met honden die sterk lijken op Clumber-spaniëls, daterend uit 1788, een jaar voordat de Franse Revolutie uitbrak.
Hoe dan ook, één ding waar alle rashistorici het over eens zijn, is dat de Clumber-spaniël een geliefde en goed bewaakte jachthond was onder de adel van Engeland. In feite heeft niemand behalve rijke landgoedeigenaren Clumber-spaniëls gefokt. Dat begon halverwege de 19e eeuw te veranderen en de Clumber-spaniël werd voor het eerst geëxporteerd naar Canada in 1844. Daarna werd de Clumber al snel een integraal - maar niet productief - onderdeel van de Noord-Amerikaanse hondenfokkerij met zijn opname bij de oorspronkelijke 9 honden rassen die voor het eerst in aanmerking kwamen bij de American Kennel Club (AKC) in 1878.
Een ernstige tegenslag in de ontwikkeling van het ras deed zich voor tijdens de Eerste Wereldoorlog, toen het fokken vrijwel stopte. Langzaam maar zeker - net als het tempo van de hond in het veld - herleefde de Clumber-spaniël van deze tegenslag. Tegenwoordig zijn deze honden nog steeds een relatief zeldzaam gezicht in Noord-Amerika, maar veel fokkers zijn het erover eens dat ze een goed bewaard geheim zijn - wat niet zo verschilt van de vroege geschiedenis van het ras als dierbare metgezellen op Engelse landgoederen.
De Clumber-spaniël is een aanpasbare en gemakkelijke metgezel, maar het zou niet helemaal juist zijn om het ras te omschrijven als een 'makkelijk te houden'. Om gelukkig en gezond te zijn, moet je de verzorging van dit ras begrijpen en vervullen, beweging en sociale behoeften.
Hoewel het ras geen zware shedder is, is het haar van gemiddelde lengte het hele jaar door vatbaar voor verlies, met zwaardere fall-out in de winter en de lente. Borstel je Clumber meerdere keren per week met een gladder penseel om het verharen tot een minimum te beperken.
Een ding dat je misschien niet weet over de Clumber, is dat dit ras bekend staat om zijn kwijlen. Clumber-kusjes komen met veel kwijl, dankzij de flappy flys van het ras (het hondenequivalent van bovenlip). Het hondenhaar en af en toe een klodder kwijl zijn echter de belangrijkste overwegingen als het gaat om de zorg voor de Clumber-spaniël. Met af en toe een (misschien wekelijks) bad en een gemiddelde hoeveelheid beweging met veel liefde, heb je een uitgebalanceerde en gezonde hond om je huis mee te delen.
Deze spaniels zijn gefokt om in het veld te werken en vinden het leuk om hun lichaam en geest aan het werk te zetten. Hoewel ze waarschijnlijk geen snelheidsduivels zijn, kunnen ze het leuk vinden om te strijden in behendigheid, gehoorzaamheid en rally's. Het zijn ook fervente retrievers, dus een solide apporteerspel zal deze vogelende hond in zijn element brengen. Geef de Clumber-spaniël minstens één lange wandeling per dag, of twee kortere wandelingen, en ze zullen tevreden zijn om binnenshuis te loungen. Houd er rekening mee dat hoewel deze honden zelfverzekerd en zelfverzekerd zijn, ze werden gefokt als jachtgezellen die in een roedel werken. Als zodanig zijn ze niet geschikt om de hele dag alleen buiten te blijven. Als je je Clumber te lang alleen laat, kunnen ze zelfs angstig of destructief worden.
Zoals bij elk hondenras, moet u uw Clumber-spaniël al vroeg in het leven een goede socialisatie geven om ervoor te zorgen dat ze vriendschappelijk kunnen omgaan met mensen, kinderen en andere dieren. Deze honden staan vaak bekend als loyaal en geduldig met kinderen, maar hun stevige formaat kan onbedoeld kleine peuters omverwerpen, dus goed toezicht is noodzakelijk. Als het gaat om vreemder gevaar, is de Clumber-spaniël niet overdreven verlegen voor nieuwe gezichten, maar slaat hij ook niet snel alarm. In feite is Clumbers een relatief rustig ras dat niet bekend staat om zijn vaak blaffen.
Een ras met een lange stamboomgeschiedenis, de Clumber-spaniël wordt niet overdreven geplaagd door gezondheidsproblemen, maar heeft geen algemene aandoeningen waarvan u op de hoogte moet zijn. Sommige van deze zorgen kunnen worden weggenomen met testen, zoals heup- en elleboogevaluaties, een oogheelkundig onderzoek en PDP1-testen voor een zeldzame genetische enzymdeficiëntie.
Je moet ook weten dat de Clumber-spaniël een affiniteit heeft met het dragen van dingen in zijn mond, dankzij zijn instincten om vogels op te halen. Dit kan er gemakkelijk toe leiden dat de hond een vreemd voorwerp inslikt dat gezondheidscomplicaties veroorzaakt en mogelijk zelfs een operatie vereist. Leer uw Clumber om niet op huishoudelijke voorwerpen te kauwen en geef uw huisdier alleen veilig speelgoed om mee te spelen of op te kauwen.
Hier zijn enkele van de andere meest voorkomende gezondheidsproblemen bij Clumber-spaniëls:
Vraag het elke eigenaar van een Clumber-spaniël, en ze zullen je waarschijnlijk vertellen dat deze honden opportunistische feeders zijn. Ze zullen profiteren van voedsel dat onbeheerd op toonbanken of tafels wordt achtergelaten, en ondanks hun ietwat kleine gestalte zijn deze honden verrassend goed in het overwinnen van verticale uitdagingen om een snack te stelen.
Voer uw Clumber-spaniël met mate, met hondenvoer van goede kwaliteit. Ze zijn gemotiveerd door voedsel, dus traktaties kunnen een effectieve trainingsprikkel zijn, maar voer deze honden niet te veel. Vooral bij een lange, lage houding kan gewichtstoename leiden tot overmatige belasting van de rug en leiden tot problemen zoals IVDD of gewrichtsbelasting.
De beste stille hondenrassen die minder blaffen
ProsAanpasbaar en zeer geschikt, zelfs voor appartementen
Volgzaam karakter met weinig agressie
Makkelijk te trainen
Kwijlt en verhaart aanzienlijk
Neiging om vreemde voorwerpen in te nemen
Gevoelig voor verschillende gezondheidsproblemen
Hoewel de Clumber-spaniël een relatief zeldzaam ras is - het staat op de 143 plaats van de 193 rassen van de AKC - is er een toegewijde en toegewijde gemeenschap van Clumber-spaniëlfokkers in Noord-Amerika. Hoewel nesten in de Verenigde Staten beperkt zijn, is het mogelijk om een Clumber-fokker te vinden en een plaats op een wachtlijst te krijgen.
De Clumber-spaniëlgemeenschap zet zich ook in om voor zichzelf te zorgen, en er zijn reddingsgroepen om deze vriendelijke spanielreuzen te huisvesten en opnieuw te huisvesten. Het is de moeite waard om lokale of nationale reddingsacties te onderzoeken om een Clumber in nood te helpen.
Hier zijn enkele groepen om u op weg te helpen:
Als u de Clumber-spaniël overweegt, zult u waarschijnlijk baat hebben bij verder onderzoek naar dit waardige maar heerlijke ras. Eigenaren van Clumbers kunnen, samen met fokkers en reddingsdiensten, inzicht geven in het dagelijkse leven met dit ras.
Bekijk ook deze gerelateerde hondenrassen:
