- Onmiddellijke reacties :Na de bevalling zal een moederhond beschermend en attent zijn op haar pups. Als ze plotseling het nest verlaten, kan ze angstig en rusteloos worden en gaan schreeuwen.
- Langetermijneffecten :Als de scheiding later plaatsvindt, als de pups ouder zijn, kan ze nog steeds gedrag en emoties vertonen die verband houden met het missen van de pups, zoals:
* Zoeken en bellen :Ze zoeken op plaatsen waar ze vroeger speelden of sliepen, en zingend alsof ze om hen riepen.
* Verminderde eetlust en speelsheid :Kan minder eten, minder spelen en over het algemeen een neerslachtig humeur vertonen.
* Veranderingen in slaappatronen :Kan minder slapen of vaker wakker worden, mogelijk als gevolg van angst.
* Nestgedrag :Kan nesten bouwen of plaatsen creëren die op het puppygebied lijken.
* Likken of zelfverzorging :Soms gaan honden zich meer verzorgen als reactie op stress.
- Individuele variatie :Sommige honden kunnen er beter mee omgaan dan andere, en de emotionele impact van het verliezen van puppy's kan van hond tot hond verschillen.
Uw hond ondersteunen:
- Geleidelijke scheiding :laat de pups indien mogelijk geleidelijk vertrekken, zodat uw hond de tijd heeft om aan zijn afwezigheid te wennen.
-Verrijkingsactiviteiten :Geef uw hond mentale en fysieke stimulatie door middel van interactief speelgoed, training of speelsessies.
- Gezelschap :Breng extra quality time door met uw hond om de leegte te helpen opvullen.
- Comfortartikelen: Laat dekens met de geur van de puppy achter in de ruimte waar uw hond gewoonlijk verblijft, omdat dit troost kan bieden.
- Routine :Houd zoveel mogelijk een consistente routine aan, omdat vertrouwdheid geruststellend kan zijn.
-Professionele hulp: Als uw hond het enorm moeilijk heeft of langdurige emotionele stress vertoont, raadpleeg dan een dierenarts of een dierengedragsdeskundige.
Houd er rekening mee dat uw hond haar puppy's misschien mist, maar dat zij zich ook kan aanpassen en vreugde kan vinden in de relatie met u en andere leden van het huishouden.
