De Mexicaanse Roodpoottarantula, Brachypelma emilia , is een stevige, langzaam bewegende en volgzame tarantula.
Nauw verwant aan de Mexicaanse rode knie, Brachypelma emilia is een onmiskenbaar prachtige spin. De combinatie van glanzend zwarte achtergrond, geaccentueerd met helder op het schild en de poten, maakt dit een van de meer kleurrijke soorten.
Combineer dit met hun redelijk gemakkelijke temperament en gemakkelijke verzorging en het is geen wonder dat deze soort zo populair is geworden.
Helaas heeft deze populariteit in het verleden geleid tot een hoog niveau van verzamelen voor de dierenhandel. Als reactie hierop is de Mexicaanse rode poot nu opgenomen in bijlage II van CITES. Dit betekent dat er geen wilde verzameling meer mogelijk is en dat alle exemplaren die als huisdier beschikbaar zijn, nu in gevangenschap worden gefokt.
In combinatie met hun langzame groeisnelheid, Brachypelma emilia is meestal een van de duurdere tarantula-soorten voor hobbyisten om te kopen.
Inhoud
De Mexicaanse Red Leg-tarantula werd oorspronkelijk beschreven door White in 1856, waardoor het een van de vroege tarantula-soorten is die de aandacht van wetenschappers trok. Het wordt beschouwd als de meest noordelijke soort van de Brachypelma-tarantula en wordt gevonden in West-Mexico, voornamelijk ten westen van het Sierra Madres Occidental-gebergte.
Ze zijn te vinden in een grote diversiteit aan habitats, van droge kustbossen tot meer typische tropische gebieden in het binnenland.
Brachypelma Emilia is een fossorische soort, wat betekent dat het holen creëert om in te bewaren. In het wild hebben studies aangetoond dat deze holen enorm in lengte variëren, afhankelijk van de grootte van de spin en het gemak van graven.
Typische holen strekken zich uit tot tussen de 20 cm en een meter lang, en kunnen een of twee extra "afvalkamers" hebben ingebouwd, waar vervelde huiden en overgebleven voedsel worden bewaard. De ingang van het hol is opmerkelijk omdat het zelden zijde vertoont en meestal verborgen is onder omgevallen bomen.
Vanwege hun Mexicaanse afkomst hebben deze vogelspinnen de neiging om te genieten van een warme omgeving, meestal een stuk droger dan de vele populaire regenwoudsoorten.
Mexicaanse rode poten - ook wel bekend als de "Mexican Painted" - zijn een relatief weinig veeleisende soort in gevangenschap. Ze groeien tot een bescheiden 5-6″ beenspan en zijn een middelgrote tarantula, en staan niet bekend om hun snelheid of hoge activiteitsniveau. Als gevolg hiervan is een tank van bescheiden afmetingen van ongeveer 8 "x 12" acceptabel.
Ik gebruik graag Exo Terra of ReptiZoo vivaria voor mijn exemplaren. Deze tanks, hoewel niet goedkoop, bieden een uitstekend zicht op mijn exemplaren, terwijl ze een uitstekende controle over de vochtigheid mogelijk maken.
De voorkant van de kooi opent met scharnieren, wat routineonderhoud eenvoudig maakt, maar deze deuren kunnen worden vergrendeld wanneer ze gesloten zijn om ontsnapping te voorkomen.
REPTIZOO Glazen mini reptielenterrarium 8 gallon, kleine reptielentank Kweekkooi 12" x 12" x 12" voor luipaardgekko Tarantula jonge hagedisinsecten, bovenschermventilatie en voeding Als alternatief kan een reeks andere items worden gebruikt. Speciaal gebouwde tarantula-tanks kunnen worden gekocht bij exotische dierenwinkels of op reptielenshows. Deze zijn meestal gemaakt van glas of perspex en hebben een stevige, nauwsluitende deksel.
Als deze niet kunnen worden gekocht, is het mogelijk om alles te gebruiken, van een klein visaquarium tot een tupperware-doos van de juiste grootte.
Gerelateerd:Heterothele villosella (Tanzanian Dwarf Chestnut Baboon) Tarantula Care SheetDe sleutels hier zijn om te zorgen voor een goed sluitend deksel dat ontsnapping voorkomt, en voldoende ventilatie zodat de lucht in de kooi niet muf en stagneert. Onder dergelijke omstandigheden kan schimmel en meeldauw groeien; nauwelijks een geschikte omgeving voor een vogelspin.
Hoewel volwassen Mexicaanse rode poten in het wild lange holen kunnen graven, is dit in gevangenschap nauwelijks praktisch. Dat gezegd hebbende, is het verstandig om te zorgen voor een gezonde diepte van het substraat waarin je spin zich kan ingraven. Voor grotere exemplaren is een diepte van 4-6″ redelijk.
Er is een reeks verschillende tarantula-substraten beschikbaar, hoewel kokosvezel of turfvrije potgrond het beste werken. Deze houden allebei het nodige vocht vast om een "natte" kooi te voorkomen, terwijl ze tegelijkertijd de constructie van holen mogelijk maken.
Naast dit substraat voeg ik graag een kunstmatig "hol" toe voor mijn spinnen. Op deze manier is er altijd een oplossing als u zich liever aan het zicht verbergt, zoals velen overdag zullen doen. Een gebogen stuk kurkschors werkt goed, net als een gedeeltelijk ingegraven plantenpot, zorgvuldig op zijn kant geplaatst om een "tunnel" te creëren.
Hoewel vogelspinnen veel van het vocht opnemen dat ze nodig hebben van hun voedsel, en van regelmatige verneveling (zie "Vochtigheid" hieronder), is het het beste om altijd een open waterschaal op te nemen in volwassen kooien. Deze moeten ondiep zijn om het risico van verdrinking te voorkomen.
Waterbakken moeten - net als alle tarantula-uitrusting - regelmatig worden geschrobd en schoongemaakt met een reptielenveilig reinigingsmiddel. Water moet elke 24-48 uur worden bijgevuld om het vers te houden en het risico op bacteriegroei te voorkomen.
De laatste "must have" apparaten zijn een hygrometer voor het meten van de luchtvochtigheid en een thermometer om de warmte in de gaten te houden. Er is een scala aan opties en sommige modellen bieden zowel hygrometer als thermometer in één handige eenheid.
De goedkoopste en meest populaire optie zijn die met wijzerplaten, hoewel mijn persoonlijke voorkeur uitgaat naar digitale modellen. Eenmaal geïnstalleerd, kunt u met deze sensoren de omstandigheden in de kooi nauwlettend volgen, zodat ze optimaal zijn voor uw spin.
Hoewel dit is wat ik beschouw als de "essentiële" tankdecoritems, kiezen sommige tarantula-houders ervoor om een reeks andere items aan de kooi toe te voegen als "dressing". Kunstplanten, extra stukjes schors en zelfs kunstmatige schedels kunnen allemaal interessant zijn voor de kooi, zowel voor de spin als voor de eigenaar.
Laat je creativiteit de vrije loop en geniet van het creëren van een zo natuurlijk mogelijk ontwerp.
Zoals alle vogelspinnen, Brachypelma emilia komt uit de warmere delen van de wereld. Om deze reden is een of andere vorm van kunstmatige verwarming noodzakelijk, behalve in de warmste maanden. Deze wordt het gemakkelijkst voorzien van een reptielenwarmtemat van een geschikte maat. Deze zijn zowel goedkoop in aanschaf als in gebruik, en zijn over het algemeen zeer betrouwbaar.
Omdat Mexicaanse Rode Poten vaak in gevangenschap graven, is het verstandig om de warmtemat aan de zij- of achterwand van de kooi aan te vallen. Dit zorgt ervoor dat de warmte vrij door de kooi kan bewegen, in plaats van te worden geblokkeerd door een dikke laag substraat, zoals zou gebeuren als deze onder de kooi zou worden geplaatst.
Een temperatuur van 24-28'C is optimaal voor deze soort. Zoals bij alle vogelspinnen is echter een temperatuurgradiënt belangrijk.
Zoals veel Brachypelma soorten, Mexicaanse rode poten zijn langlevend en langzaam groeiend.
Bekende tarantula-expert Stanley Schultz beweert een volgroeide Brachypelma emilia te hebben gekocht in 1972, die uiteindelijk in 1991 stierf. Dit maakt haar minstens 20+ jaar oud, en waarschijnlijk aanzienlijk meer.
In tegenstelling tot sommige van de sneller groeiende soorten, zoals de Indiase sierplant of zalmroze, is het onwaarschijnlijk dat je Mexicaanse rode poot elke dag eet. Het is waarschijnlijker dat een of twee keer per week voeren meer dan voldoende is.
Gerelateerd:Waarom heeft mijn tarantula een kale buik - komt hij in de rui?Mexicaanse rode poten zullen alle standaard insectenprooien eten die aan andere spinnen worden gevoerd; van krekels tot sprinkhanen en kakkerlakken.
Mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar sprinkhanen, die verkrijgbaar zijn in een breed scala aan maten en die doorgaans veel gemakkelijker te hanteren zijn dan krekels. Bovendien kunnen krekels schade toebrengen aan vogelspinnen wanneer ze in de rui zijn (lees hier meer over de rui van vogelspinnen), dus het vermijden van krekels beperkt dat risico.
Houd er rekening mee dat al het levend voedsel dat u aan uw tarantula geeft, moet worden verwijderd als het de volgende ochtend niet wordt opgegeten. Merk ook op dat Brachypelma emilia kan voor een bepaalde tijd van het voer afblijven, wat niets is om je zorgen over te maken zolang je huisdier zijn conditie niet verliest.
Brachypelma emilia wordt beschouwd als een van de meer volgzame soorten vogelspinnen, die zeer zelden proberen te bijten. In plaats daarvan geven ze er de voorkeur aan om de brandharen af te trappen als ze worden lastiggevallen, of er voor te rennen. Soms kunnen deze spinnen nogal schichtig zijn, dus wees voorzichtig bij het hanteren.
Dat gezegd hebbende, worden deze dikke spinnen beschouwd als een van de betere soorten om te hanteren. Ze kunnen voorzichtig op een vlakke hand worden geschoven en vrij veilig worden vastgehouden.
Het is belangrijk op te merken dat in het algemeen, en in tegenstelling tot de vele YouTube-video's die precies het tegenovergestelde laten zien, het over het algemeen als het beste wordt beschouwd om het hanteren van een tarantula indien mogelijk te vermijden.
De belangrijkste reden is dat het laten vallen van een tarantula van een hoogte kan resulteren in een gescheurde buik en, hoogstwaarschijnlijk, de dood. In plaats daarvan lokken veel ervaren tarantula-houders hun spin voorzichtig in een plastic container en bevestigen het deksel stevig wanneer de spin moet worden verplaatst.
Als u ervoor kiest om uw Brachypelma emilia . te behandelen dan is het verstandig om dit op een zachte ondergrond te doen, en een minimale afstand tussen de ondergrond en je spin aan te houden. Op deze manier zou de schade minimaal moeten zijn als je spin valt.
Let ten slotte op de brandende haren die de Mexicaanse rode poot bezit. Als het wordt afgetrapt, kan de haarwolk ernstige irritatie veroorzaken.
Op de handen kunnen ze enkele dagen daarna leiden tot rode vlekken en aanhoudende jeuk. Als de haren in je ogen komen of worden ingeademd, kan het resultaat veel minder prettig zijn.
Als gevolg hiervan moet u bij het hanteren van een tarantula met brandharen uw gezicht goed uit de buurt van de spin houden. Als u in contact komt met irriterende haren, wordt u aangeraden onmiddellijk medische hulp in te roepen.
Alvorens te sluiten is het de moeite waard om een nogal interessant feitje te noemen. Zoals u wellicht weet, vervellen de meeste volwassen vogelspinnen jaarlijks, maar er zijn aanwijzingen dat de Mexicaanse roodpootvogelspin af en toe de rui mist.
In de Tarantula Keepers Guide (een aanbevolen bron), meldt Stanley Schultz dat “volwassen vrouwtjes van Brachypelma emilia kan binnen een paar jaar na de volwassenheid als vanzelfsprekend beginnen met het overslaan van de rui.”
Als u dus merkt dat uw volwassene meer dan 12 maanden niet heeft geruid, hoeft u zich daar geen zorgen over te maken en moet dit als heel normaal worden beschouwd voor deze soort.
Afbeeldingen c/o snakecollector & davidricardoabrenica 
