Ongeveer 70% van de slangen planten zich voort en bevallen met eieren. Slangen leggen doorgaans zoveel mogelijk eieren om de kans te vergroten dat ten minste een deel van de nakomelingen na de geboorte in leven blijft. Als gevolg hiervan leggen slangen doorgaans 3 tot 100 eieren, hoewel het exacte aantal per soort verschilt.
Het is onmogelijk om te zeggen hoeveel eieren overleven, omdat een aantal factoren de overlevingskansen beïnvloeden. Temperatuur, bodemvochtigheid en roofdieren zorgen er bijvoorbeeld allemaal voor dat eieren of jongen sterven. In gevangenschap sterft slechts ongeveer 5% van de jongen, hoewel naar schatting wilde slangen veel vaker sterven.
Lees verder voor meer informatie over slangeneieren en hun reproductiemethoden. Dit artikel gaat over hoe slangen paren, hun geboorteproces en eierstatistieken.
Het paarproces voor slangen hangt af van de slangensoort en waar ze zich bevinden. Meestal paren slangen die in koudere omgevingen worden gevonden tijdens de late lente of vroege zomer, wat vaak gebeurt nadat de slangen door de winterslaap zijn gegaan. Ter vergelijking:slangen die in warmere omgevingen worden gevonden, kunnen op elk moment van het jaar paren.
Ongeacht wanneer de slangen paren, verandert bijna al het slangengedrag tijdens het paarseizoen. Het belangrijkste is dat mannen de neiging hebben om erg competitief en agressief met elkaar te worden. Vooral als er een vrouwtje in de buurt is, zullen mannetjes vechten om haar aandacht. Uiteindelijk is het aan het vrouwtje om te kiezen met welk mannetje ze paren.
Het is onmogelijk om te voorkomen dat mannetjes vechten tijdens de paartijd, zelfs niet in gevangenschap. Daarom moet je mannetjes niet bij elkaar houden als je slangen wilt kweken.
Meestal verlaat de mannelijke slang het vrouwtje direct nadat de paring is voltooid. Sommige mannetjes proberen echter in de buurt te blijven, in welk geval de vrouwtjes erg agressief worden. Het is om deze reden dat fokkers de mannetjes en vrouwtjes scheiden zodra de dekking is voltooid.
Ervan uitgaande dat de paring duurde, zullen vrouwtjes proberen een gebied of hol te vinden om de eieren in te leggen. Ze zal specifiek proberen een gebied te vinden dat warm en een beetje vochtig is. Zodra de eieren in het hol zijn gelegd, zullen de meeste vrouwtjes ze helemaal verlaten. Er zullen echter een paar vrouwelijke slangen rondhangen om de eieren te beschermen tegen loerende roofdieren.
Zodra de slangen klaar zijn om uit de eieren te komen, zullen ze hun tanden gebruiken om zich een weg naar buiten te banen. Op dit punt zullen de jonge jongen voor zichzelf vechten, en de moeders zullen hen niet langer beschermen, als ze dat ooit deden. Het proces begint volgend paarseizoen opnieuw.
De meeste slangen worden als ovipaar beschouwd, wat betekent dat ze eieren leggen om zich voort te planten. In feite valt bijna 70% van de slangen onder deze categorie. Sommige slangen die eieren leggen zijn de Korenslang, Koningsslang, Balpython, Melkslang en Boa Constrictor.
Technisch gezien kunnen sommige reptielen levendbarend zijn, wat betekent dat ze geen eieren leggen. Enkele slangen vallen onder deze categorie en moeten voor hun jongen zorgen met de dooierzak en placenta, net zoals zoogdieren voor hun jongen zorgen. Het is zeer zeldzaam om slangen te vinden die op deze manier bevallen, maar het is mogelijk.
Er is een andere manier waarop sommige slangen kunnen bevallen. Simpel gezegd, deze derde vorm van geboorte houdt in dat de eieren zich ontwikkelen en uitkomen in de slang. Deze vorm wordt ovovivipaar genoemd. Het verschilt van eierleggende slangen doordat de eieren nooit het lichaam van de slang verlaten, alleen de jongen.
Hoeveel eieren een slang per keer legt, hangt af van de soort. Sommige slangen kunnen wel 100 eieren tegelijk leggen in één grote legsel. Ter vergelijking:andere slangen kunnen een kleine koppeling leggen, die slechts 25 eieren of minder bevat. Hier is een blik op hoeveel eieren sommige van de meest populaire slangen leggen:
Helaas is het onmogelijk om te voorspellen hoeveel eieren zullen overleven na het uitkomen. In sommige gevallen zullen geen eieren overleven. Dit gebeurt als een roofdier het nest vindt, of als de moeder de eieren niet warm genoeg biedt.
In gevangenschap overleven de meeste slangeneieren omdat er geen roofdieren zijn en ze zorgvuldiger worden gecontroleerd door de fokker. Natuurlijk kunnen een paar eieren nooit uitkomen als de slang niet door de schaal kan breken. Evenzo kunnen sommige in gevangenschap levende jongen kort na het verlaten van het ei sterven.
Volgens één onderzoek stierf ongeveer 38% van de wilde eieren die van hun oorspronkelijke positie werden verplaatst na het uitkomen. Ter vergelijking:slechts ongeveer 5% van de eieren die alleen werden gelaten, stierf. In laboratoriumomstandigheden stierf slechts ongeveer 5% van de jongen.
Helaas worden slangen als vrij moeilijk te kweken beschouwd. Bepaalde rassen zijn vooral moeilijker dan andere. Korenslangen zijn bijvoorbeeld moeilijk te kweken, terwijl Boa Constrictors over het algemeen wat gemakkelijker zijn. Er is vaak een expert nodig om herhaaldelijk succesvol slangen te kweken.
Het belangrijkste onderdeel van de zorg voor slangeneieren is het creëren van de juiste temperatuur, die tussen 80 en 85 graden Fahrenheit moet zijn. Je kunt deze temperatuur volgen met een broedmachine, maar je kunt proberen de eieren gedeeltelijk onder modder en mulch te begraven. De modder- en mulchmethode is wat moeilijker omdat de vochtigheid kan leiden tot eierrot.
Samengevat leggen de meeste slangen eieren, maar niet allemaal. Het exacte aantal eieren dat wordt gelegd, hangt af van de slangensoort, hoewel de meeste huisdierenslangen tussen de 3 en 20 eieren leggen. Wat betreft de overlevingskansen, het is momenteel onmogelijk om te voorspellen welke jongen het zullen halen en welke niet. In gevangenschap zijn de overlevingskansen van jongen echter zeer indrukwekkend, zolang je de slangen maar kunt laten paren.
