Naast een houten been, een uitgebreide hoed en een haak voor een hand, heeft een piraat in de populaire cultuur vaak een papegaai op zijn schouder. Maar hoe nauwkeurig is deze weergave? Hielden piraten papegaaien als huisdieren, en wat voor nut hadden ze voor hen, zo ja?
De vermenging van fictie en feit heeft ertoe geleid dat veel mensen piraten nauw met papegaaien associëren, maar of piraten papegaaien als huisdier hielden, is puur speculatie. Er zijn aanwijzingen dat piraten katten aan boord van hun schepen hielden om voor ratten te zorgen en mogelijk af en toe honden als gezelschap hadden, maar er is weinig bewijs dat ze papegaaien hielden.
In dit artikel proberen we feiten van fictie te scheiden en erachter te komen of piraten met roekeloze buien echt de voorkeur gaven aan papegaaien als huisdier. Laten we erin duiken!
Long John Silver, het fictieve personage dat de sterpiraat was in het beroemde boek van Robert Louis Stevenson, 'Treasure Island', is het eerste bekende fictieve piratenpersonage met een papegaai op zijn schouder. Dit is hoogstwaarschijnlijk waar de culturele associatie van piraten met papegaaien begon. Dit fictieve verhaal was de oorsprong van het stereotype, maar was waarschijnlijk tot op zekere hoogte op waarheid gebaseerd.
De zogenaamde "gouden eeuw van piraterij" begon in het midden van de jaren 1600 en duurde tot het einde van de 18e eeuw, te beginnen met de hausse van wereldwijde exploratie en de handel in exotische goederen uit verre continenten. De handel bestond uit specerijen, goud en slaven, maar ook uit exotische dieren, waarvan papegaaien een populair handelsartikel waren. De schepen die deze kostbaarheden vervoerden, lagen grotendeels onbeschermd in de uitgestrekte oceaan, waardoor de deur openging voor ongebreidelde diefstal. Veel zeilers realiseerden zich immers dat ze niet de verraderlijke reis over onontgonnen zeeën hoefden te maken die maanden of zelfs jaren kon duren, terwijl ze ze gewoon konden stelen van slecht beschermde schepen. En zo begon de gouden eeuw van piraten.
Aangezien deze reizen weken, maanden of jaren op zee zouden betekenen, moesten dieren die voor de handel werden gekozen, zorgvuldig worden overwogen. Deze dieren moesten worden gevoerd en gehuisvest, en de reis was op zijn zachtst gezegd moeilijk en ongemakkelijk voor hen, waardoor de meeste grote dieren buiten beschouwing werden gelaten. Katten waren nuttig en redelijk zelfvoorzienend zolang er voldoende ratten waren. Het was onwaarschijnlijk dat honden als huisdier op schepen werden gehouden, maar ze werden waarschijnlijk aan boord gebracht voor de handel. Apen waren een ander veelvoorkomend handelsartikel dat verkocht kon worden zodra de piraten het land bereikten.
Van alle dieren die piraten in exotische landen zouden tegenkomen, waren papegaaien het meest logisch om te houden. Papegaaien eten niet veel in vergelijking met katten of apen, hun voedsel was gemakkelijk op te slaan en aan boord te houden en ze namen weinig ruimte in beslag. Papegaaien zijn ook kleurrijk, intelligent en onderhoudend, en ze zouden geweldige huisdieren zijn tijdens de zware reizen over de zee. Ze konden ook hoge prijzen halen met minimale handelskosten zodra de piraten weer aan land waren.
Hoewel papegaaien vrijwel zeker veelvoorkomende dieren waren in de handel in exotische huisdieren en piraten zeker veel van hen zouden zijn tegengekomen in hun exploits, hebben ze ze misschien niet zo vaak als huisdier gehouden als we zouden willen geloven. Er was een enorme vraag naar papegaaien in Europa tijdens de 18 e en 19 de eeuwen, en piraten hadden zeker behoorlijk wat geld kunnen verdienen aan papegaaien in plaats van ze als huisdier te houden.
Hoewel mensen thuis goed geld voor ze zouden betalen, zou het lastig zijn om ze legaal te verkopen, omdat deze heldere, luidruchtige en mooie vogels veel te opvallend waren om te voorkomen dat ze werden gezien met bekende en vaak opgejaagde criminelen zoals piraten. Dit kan ertoe hebben geleid dat piraten helemaal geen poging hebben gedaan om ze te verkopen, in plaats van vast te houden aan gemakkelijk verhandelbare items, zoals goud of sieraden. Mogelijk zijn daarom een paar papegaaien als huisdier op piratenschepen beland.
Dit is echter allemaal speculatie, en hoewel het waarschijnlijk is dat sommige piraten papegaaien als huisdier hielden, was het waarschijnlijk niet zo gebruikelijk. Het verhaal van Long John Silver heeft zeker de verbeelding van het publiek aangewakkerd en fictie tot feiten samengevoegd, maar er is geen echt bewijs om te geloven dat piraten papegaaien vaak als huisdieren hielden.
