Beginners leren vaak op de harde manier wat het nieuwe tanksyndroom is. Ze zetten hun tanks op en vullen ze met vis, om te ontdekken dat de vis lethargisch wordt en uiteindelijk sterft. Een aquarium hebben is niet alleen een kwestie van water en vissen toevoegen. Het is essentieel om te onthouden dat je een micro-habitat nabootst met verschillende niet-zichtbare elementen.
Er zijn verschillende vitale chemische verbindingen in aquatische omgevingen. Veel vissen hebben specifieke vereisten voor bepaalde vissen. Anderen beïnvloeden alle organismen in verschillende mate. De kritische in een aquarium zijn:
Als u een brak- of zoutwatertank heeft, is natriumchloride een andere belangrijke overweging. De chemicaliën in uw tank bevinden zich in een delicaat evenwicht. De elementen en verbindingen worden gemeten in delen per miljoen (ppm). Gelukkig zijn deze eenvoudig te controleren als je regelmatig testkits gebruikt. We raden aan om elke 2 weken te testen, tenzij u plotselinge veranderingen in het uiterlijk of de geur van het water opmerkt.
De meest kritische volgorde in de waterchemie van een tank is de stikstofcyclus. Dit is het proces waarbij afvalproducten worden omgezet in onschadelijke verbindingen die andere organismen kunnen gebruiken en uit het water kunnen verwijderen. Gunstige nitrificerende bacteriën maken het mogelijk. Het essentiële element is biologische filtratie.
Het doel is om de bacteriën de ruimte te geven om zich te ontwikkelen en hun werk te doen. Het kan het het meest efficiënt doen als het een groot oppervlak heeft. Twee soorten bacteriën werken in de stikstofcyclus, Nitrosomonas en Nitrobacter. De eerste zet ammoniak om in nitrieten. Beide chemicaliën zijn even dodelijk voor uw vissen omdat ze hun zuurstofopname verstoren.
Deze laatste oxideren nitrieten tot nitraten. Hoewel deze niet zo schadelijk zijn voor vissen, kunnen ze de pH van het water verlagen, wat op zijn beurt de vissen in hoge concentraties kan belasten of zelfs doden. Als je levende planten hebt, zullen deze de nitraten als voedsel gebruiken en het probleem verhelpen. Dat werkt echter niet altijd als je vissen hebt die hard zijn voor planten, zoals cichliden.
Elke chemische stof in de stikstofcyclus levert het voer voor de volgende fase. Het is hetzelfde proces dat in elk waterlichaam plaatsvindt. Het verschil met je tank is dat je helemaal opnieuw begint.
Wetenschappers noemen de stikstofcyclus biologische filtratie. De vitale componenten zijn een substraat, oftewel grind of zand, met voldoende zuurstof en koolstof om de boel op gang te krijgen. Afhankelijk van je opstelling en het aantal vissen, kan het 6-8 weken duren om één keer door de cyclus te gaan. Balans is cruciaal. U moet een voldoende grote bacteriepopulatie hebben om het proces te beheren.
Vaak voegen beginners te snel te veel vissen toe, wat de balans verstoort en het ammoniak- en nitrietgehalte de hoogte in jaagt. Het kan leiden tot een reeks gevaarlijke omstandigheden, waaronder lage concentraties opgeloste zuurstof, een lage pH en de ontwikkeling van schadelijke bacteriën. Dat gebeurt meestal 2-3 weken nadat je de eerste vis hebt toegevoegd.
De omstandigheden kunnen snel verslechteren. Op een dag zoeven je Zebra Danios bijvoorbeeld door het aquarium. De volgende dag grijpen ze naar lucht aan de bovenkant of liggen ze stil op de bodem. Helaas heeft deze situatie de neiging om een vicieuze cirkel van slechte waterkwaliteit te creëren voordat de vissen uiteindelijk bezwijken voor de effecten van de ongezonde omgeving.
De oplossing voor het nieuwe tanksyndroom omvat waterverversingen en behandelingsoplossingen die helaas nog meer stress voor uw vissen en misschien hun vroege dood kunnen veroorzaken. Voorkomen is daarom oneindig veel beter dan genezen. Gelukkig zijn er verschillende dingen die u kunt doen om te voorkomen dat dit gebeurt.
Er zijn drie soorten filtratie. In het ideale geval heeft uw tank er minstens twee, maar bij voorkeur alle drie. Biologische filtratie is het belangrijkste element. Onder-grindfilters (UGF) zijn ouderwetse oplossingen voor kleinere tanks. Ze zitten onder je substraat en bieden een middel om lucht er doorheen te laten circuleren met behulp van een luchtpomp of powerhead.
UGF's zijn effectief. Evenwicht is echter ook bij hen een probleem. De diepte van de ondergrond moet voldoende en groot genoeg zijn om luchtverplaatsing mogelijk te maken. De krachtbron moet ook voldoende lucht door je zand of grind duwen. Dan is er onderhoud. Puin en niet opgegeten voedsel kunnen vast komen te zitten in het substraat of onder de borden. Daardoor kunnen zich schadelijke bacteriën ontwikkelen.
Een andere, vergelijkbare optie is het gebruik van een sponsfilter. Het dient hetzelfde doel, maar is veel gemakkelijker te onderhouden. Aan de andere kant zijn ze zichtbaar en niet het meest aantrekkelijke aquariumdecor.
Het tweede type filtratie is mechanische filtratie. Het is het proces van het fysiek verplaatsen van drijvend afval en puin uit het water. Krachtfilters die aan de buitenkant van de tank hangen, doen uitstekend werk bij het reinigen van het water. Ze kunnen ook het gehalte aan opgeloste zuurstof verbeteren. Ze zijn echter prijzig, vooral bij grotere tanks. U moet ook regelmatig de patronen vervangen om de biologische filtering te laten werken.
Het derde type is chemische filtratie. Actieve kool is een populair onderdeel van deze systemen. Ze kunnen troebel water verwijderen en tegelijkertijd geuren en gifstoffen verwijderen. Vaak combineren filters alle drie om de optimale omgeving voor uw vissen te creëren. Regelmatig onderhoud is van vitaal belang.
Een manier om de stikstofcyclus op gang te brengen, is door nitrificerende bacteriën aan je nieuwe aquarium toe te voegen of door een paar goudvissen in je aquarium te plaatsen om het proces te starten. Beide methoden werken goed. U moet de ammoniak- en nitrietniveaus controleren voordat u nieuwe vissen voor uw aquarium krijgt. Dit geeft de nuttige bacteriën de tijd om zich te ontwikkelen en hun substraat te bevolken.
Hoe angstig je ook bent om je tank te vullen, het beste wat je kunt doen is het rustig aan te doen. Dat geldt voor het aantal vissen dat je in eerste instantie aan het aquarium toevoegt en voor de acclimatisatieperiode, wanneer je de zak in je aquarium laat drijven om de temperatuur gelijk te maken. We raden aan om minstens een paar vissen toe te voegen, afhankelijk van de grootte van je aquarium. Dan is het tijd om te wachten en geduld te hebben voordat je de volgende toevoegt.
U moet het water regelmatig testen. Wees niet verbaasd als u een toename van ammoniak en nitrieten ziet. Het duurt even voordat de bacteriën de vuilvracht kunnen inhalen. Houd ondertussen de conditie van uw nieuwe vissen in de gaten. Overstappen naar een nieuwe tank is een stressvol proces. Geef ze de tijd om aan hun nieuwe opgravingen te wennen voordat ze hun levensomstandigheden opnieuw veranderen.
Het nieuwe tanksyndroom lijkt bijna een overgangsritueel als je voor het eerst een aquarium hebt. Met geduld en consequent testen kunt u echter een aquarium opzetten met een gezonde omgeving voor uw waterdieren. De andere afhaalboodschap is om drastische veranderingen te minimaliseren.
Onthoud dat vissen in relatief stabiele omstandigheden leven die niet veel veranderen. Dat is het uiteindelijke doel van het opzetten van een tank. De natuur neemt vaak haar tijd. Volg haar voorbeeld met je nieuwe aquarium.
