Het schijnbaar lachende gezicht van de Afrikaanse zijhalsschildpad maakt het een populair huisdier bij zijn eigenaren. Het dankt zijn naam aan het feit dat deze ongewoon ogende waterschildpad niet in staat is zijn kop in zijn schild te stoppen en hem in plaats daarvan opzij te leggen. Hij kan tientallen jaren leven, en hoewel ze niet het gemakkelijkste waterdier zijn om voor te zorgen, worden ze toch geschikt geacht voor beginners die graag wat extra werk doen.
Wees echter voorbereid op een langdurige verbintenis, want de zijhals kan wel 50 jaar leven als ze goed wordt verzorgd en onder optimale leefomstandigheden wordt gegeven.
| Soortnaam | Afrikaanse zijhalsschildpad |
| Familie | Pelomedusidae |
| Zorgniveau | Gemiddeld |
| Temperatuur | Water:70°–75°F Koesteren:95°–100°F |
| Temperament | Verlegen maar nieuwsgierig |
| Kleurvorm | Donker met een grijsachtige plastron |
| Levensduur | 20-50 jaar |
| Maat | 8–12 inch |
| Dieet | Omnivoren |
| Minimale tankmaat | 75 gallons |
| Tankopstelling | Tank, water, land, zonnesteen |
| Compatibiliteit | Kan samenleven met andere schildpadden en grotere vissen |
De Afrikaanse zijhalsschildpad komt uit Afrika en heeft dankzij zijn grote ogen en vaste glimlach een altijd gastvrij gezicht.
De schildpad dankt zijn naam aan de manier waarop hij zijn kop opsteekt. Omdat hij zijn kop niet helemaal naar binnen kan steken, moet hij hem onder de schaal of opzij steken.
De zijhals is ook bekend onder de namen Afrikaanse gehelmde schildpad, moerasschildpad en de West-Afrikaanse modderschildpad.
Het zijn kleine waterdieren die in het wild een levensverwachting hebben van ongeveer 25 jaar, hoewel ze in gevangenschap twee keer zo lang kunnen meegaan. Ze leven het liefst in stilstaande wateren zoals moerassen en meren. Ze kunnen ook in ondiepe poelen leven. In het water bereiken ze snelheden tot 20 kilometer per uur, maar op het land komen ze nergens in de buurt van deze snelheid. Ze bereiken alleen een loopsnelheid van ongeveer 6 kilometer per uur als ze haast hebben.
In het wild krijgt de schildpad zijn bijnaam van de krokodilschildpad vanwege de manier waarop hij zijn prooi soms aanvalt. Wanneer hij samenwoont met een grote groep andere sidenecks, zal de groep prooien aanvallen, inclusief watervogels. Ze zullen de prooi onder water slepen en aanvallen met hun scherpe klauwen. De commotie en de verstoring op het water zijn zo groot dat de aanval vaak wordt aangezien voor een krokodillenaanval.
Jonge schildpadden kosten tussen de $ 50 en $ 100. Wanneer u er een kiest, zorg er dan voor dat u er een kiest die geen tekenen van ziekte vertoont. Controleer met name de schaal op tekenen van schilfering of anderszins beschadigd. Zorg ervoor dat de schildpad niet overdreven lusteloos is en zorg ervoor dat hij goed eet voordat je overweegt hem mee naar huis te nemen.
Aanvankelijk schuw, zal de zijhals uiteindelijk uit zijn schaal komen. Als je sideneck eenmaal in zijn nieuwe huis is gesetteld, wordt hij zelfs zo nieuwsgierig als een kat, wat soms kan worden aangezien voor agressie.
Het kunnen parmantige kleine huisdieren zijn die opduiken om hallo te zeggen en schijnbaar met je praten, maar zoals alle waterschildpadden mogen ze niet worden behandeld. Hoewel ze niet bepaald bekend staan om hun agressie jegens mensen, kunnen ze bang of angstig worden, waarna ze de neiging hebben om te krabben en te bijten als verdedigingsmiddel.
De huidskleur van de zijhalsschildpad kan variëren van geelbruin tot bruin en zelfs zwart. De kop heeft een vergelijkbare donkere kleur, meestal bruin, en de buik is geelachtig van kleur.
De voeten van de waterschildpad zijn semi-zwemvliezen. Hierdoor kunnen ze zich veel sneller door het water duwen, waardoor zwemmen en glijden onder water veel gemakkelijker wordt. Ze hebben ook scherpe en lange klauwen aan het uiteinde van die voeten, die worden gebruikt voor de jacht en het doden in het wild.
Mannetjes hebben dikkere staarten. Vrouwtjes hebben bredere schelpen.
Een van de manieren waarop dit ras verschilt van andere waterschildpadden is omdat de onderschaal niet scharnierend is. Met deze scharnierende schaal kunnen andere soorten hun hoofd volledig bedekken, en het ontbreken van scharnieren is de reden dat de zijhals niet in staat is zijn kop volledig in zijn schaal terug te trekken. Waar andere schildpadden echter niet in staat zijn zichzelf op te richten als ze op hun rug terechtkomen, heeft de zijhals zo'n sterke nek dat hij zijn nek heen en weer kan slaan en weer op de poten kan eindigen.
Sommige soorten Afrikaanse zijhalsschildpadden worden als bedreigd beschouwd en moeten in het wild worden achtergelaten. Als je er echter een redt of een zijhalsschildpad krijgt die niet op de bedreigde lijst staat, heb je de volgende instellingen nodig.
De zijhalsschildpad is in het water levende en hij zal genieten van duiken en onder water draaien. Het heeft minstens een tank van 75 gallon nodig en het moet minstens halfvol water zijn. Er moet wat droog land zijn, dat kan worden voorzien van een rots of een droogdokgebied. Je hebt een goede waterfilter nodig omdat de schildpadden hun behoefte doen in het water, dat ook elke week moet worden vervangen om ervoor te zorgen dat je schildpad gezond blijft.
Bied een warmtelamp aan en zorg ervoor dat de tank een omgevingstemperatuur heeft van ongeveer 80 ° F met een zonnebad dat een beetje heter is, meestal 90 ° F. Gebruik een thermostaat om de temperatuur te bewaken en te beheren, en zorg ervoor dat deze niet te laag wordt zelfs 's nachts wanneer het koesterenlicht is uitgeschakeld.
Zorg voor een UVB-licht op een cyclus van 12 uur. Dit bootst de dag/nacht-cyclus na die uw schildpad in het wild zou genieten en de UVB zal uw zijhals helpen om de vereiste hoeveelheid UVB te krijgen. Op zijn beurt helpt vitamine D de zijhals om calcium te synthetiseren.
Een substraat is niet essentieel voor je schildpad en het kan het schoonmaken van het aquarium moeilijker maken. Het kan echter ook enkele elementen van de natuurlijke omgeving van de schildpad nabootsen. Als je een ondergrond aanbiedt, gebruik dan zand, grind of een ander natuurlijk materiaal.
Afrikaanse sidenecks kunnen goed overweg met andere schildpadden van dezelfde soort. Je kunt meerdere sidenecks bij elkaar houden, hoewel je voorbereid moet zijn op klauwen eieren als je dat doet. Ze kunnen ook samenleven met andere soorten schildpadden en zelfs met grotere vissen. Onthoud echter dat kleine vissen deel uitmaken van het dieet van de schildpad, dus wees voorzichtig wanneer u schildpadden en vissen samen in hetzelfde aquarium plaatst.
De schildpad mag niet worden voorgesteld aan katten, honden of andere soorten dieren, omdat een slechte ontmoeting stress kan veroorzaken die uw zijhals ziek kan maken.
Net als de meeste andere waterschildpadden is de Afrikaanse Sideneck een alleseter. Dit betekent dat hij bijna alles eet. Hij eet planten, insecten, vissen en voedselkorrels. Pellets kunnen zelfs een nuttige voedselbron zijn omdat ze extra vitamines en mineralen bevatten die mogelijk niet uit natuurlijke voeding komen.
Voer elke 24 uur, laat je schildpad ongeveer 30 minuten zoveel eten als hij wil en verwijder dan het niet-opgegeten voedsel. Als je voedsel te lang laat staan, zal het waterfilter verstopt raken en problemen veroorzaken voor het water en de schildpad.
Rondwormen en andere parasieten komen veel voor bij Afrikaanse zijhalsschildpadden. Symptomen herkennen is moeilijk, waardoor ze ook moeilijk te behandelen zijn. Laat uw schildpad regelmatig controleren door een gespecialiseerde dierenarts, dan kunnen zij een parasietscreening voor u uitvoeren.
Vitamine A-tekort is een ander veelvoorkomend probleem. Zoek naar zwelling rond de ogen en zoek direct hulp bij een dierenarts als dit duidelijk is.
Schelprot, dat begint als een bacteriële infectie, kan pijnlijke zweren op de schaal veroorzaken.
Zorg ervoor dat de watertemperatuur constant wordt gehouden en dat uw schildpad geschikt voedsel krijgt. Reinig en ververs het water regelmatig om ongewenste materialen te verwijderen en om ervoor te zorgen dat uw schildpad in geschikt water leeft. Houd ook de omgevings-, water- en koestertemperaturen binnen het juiste bereik, want als je schildpad te warm of te koud wordt, kan hij ziekte veroorzaken.
Wanneer een mannetje klaar is om te broeden, zal hij zijn hoofd naar het vrouwtje buigen. Als ze wil, zal het vrouwtje stil blijven staan of haar hoofd naar achteren knikken. Als ze snauwt en wegloopt, betekent dit dat ze er nog niet klaar voor is. De schildpad kan meerdere legsels per jaar hebben, legt tot 10 eieren per legsel en het vrouwtje legt haar eieren in een nest van ongeveer 15 cm diep.
Interessant is dat het geslacht van de jongen wordt bepaald door de temperatuur van het water. Warme en koude temperaturen geven vrouwelijke nakomelingen, terwijl gematigde temperaturen voornamelijk mannelijke schildpadden opleveren.
De Afrikaanse zijhalsschildpad is om vele redenen een ongewone waterschildpadsoort, niet in de laatste plaats omdat hij niet in staat is zijn kop in zijn schild terug te trekken en de ultieme hoofdrustpositie is wat hem de algemene naam van zijhalsschildpad geeft. Het heeft ook een schijnbaar vaste en permanente glimlach en het heeft de bijnaam krokodilschildpad verdiend omdat, wanneer in groepen in het wild wordt gejaagd, de commotie die onder water wordt veroorzaakt, het lijkt op een krokodilaanval.
