De gedachte om stinkdieren als huisdier te houden, kan voor sommige mensen een beetje zenuwslopend zijn. Anderen zien deze pluizige dieren echter niet veel anders dan katten of honden. Als je aan deze kant van het spectrum valt, vraag je je misschien af of een stinkdier een geschikte optie is voor jouw huis.
Terwijl stinkdieren typisch wilde dieren zijn, zijn gedomesticeerde stinkdieren heel anders dan hun wilde tegenhangers. Sommige zijn zelfs al generaties lang in gevangenschap gefokt en kunnen andere persoonlijkheidskenmerken hebben dan je zou verwachten.
In dit artikel bekijken we alles wat je moet weten over het hebben van een stinkdier als huisdier.
Wanneer u overweegt een huisdier te nemen, zou uw eerste vraag moeten zijn:"Is het legaal?" Hoewel alle soorten katten en honden op de meeste plaatsen legaal zijn, wordt het vaak ingewikkeld als je overweegt een exotischer dier te adopteren.
In sommige delen van de Verenigde Staten zijn stinkdieren legale huisdieren als ze zijn gekocht bij een erkend dierenasiel, een non-profit stinkdierorganisatie of een fokker met een vergunning. Over het algemeen zijn baby-stinkdieren beschikbaar tijdens de lente, omdat dat de natuurlijke paartijd van het stinkdier is. Meestal moet je goed zoeken om een stinkdier te vinden, maar sommige zijn verkrijgbaar bij dierenwinkels.
De exacte wetten op het bezit van stinkdieren zullen van staat tot staat verschillen. In veel staten is het illegaal. In andere staten heeft u een vergunning nodig. In sommige gebieden moet het stinkdier in dat gebied zijn gefokt. Dit om de verspreiding van ziekten te voorkomen. Sommige staten hebben specifieke zorgniveaus waaraan moet worden voldaan, zoals specifieke kooivereisten. Anderen hebben een gezondheidscertificaat nodig.
Oregon staat eigenaren bijvoorbeeld toe om stinkdieren uit andere staten mee te nemen als ze verhuizen. Stinkdieren kunnen echter niet worden verkocht in de staat Oregon. South Dakota heeft een limiet van één stinkdier per persoon, en South Carolina heeft hun wetten in 2004 gewijzigd zodat de huidige stinkdieren zijn toegestaan, maar er zullen er niet meer worden goedgekeurd.
Hondsdolheid is vaak een belangrijk probleem bij het legaal maken van stinkdieren. Er is geen goedgekeurde vaccinatie tegen hondsdolheid voor stinkdieren, die bekende dragers zijn. Dit kan een grote rol spelen in de reden waarom sommige staten geen stinkdieren als huisdier toestaan. Er moeten nog klinische proeven worden gedaan met vaccinaties tegen stinkdieren en hondsdolheid, hoewel veel eigenaren de IMRAB®3-vaccinatie gebruiken die eerder is goedgekeurd voor fretten.
Omdat gedomesticeerde stinkdieren in wezen hetzelfde zijn als wilde stinkdieren, kunnen ze inderdaad sproeien. Veel eigenaren kiezen er echter voor om hun spuitklieren te laten verwijderen als ze ongeveer een maand oud zijn. Dit is een electieve procedure om te voorkomen dat ze in huis gaan sproeien. In het VK is het illegaal. Mogelijk volgen meer landen, aangezien dit een enigszins controversiële procedure is. Het komt het dier of de stinkdiergemeenschap als geheel niet ten goede. Het verwijdert ook een van hun weinige verdedigingsmechanismen, die belangrijk zijn als het stinkdier wordt aangevallen of buiten losraakt.
Stinkdieren gedragen zich op dezelfde manier als wilde stinkdieren. Het grote verschil is dat stinkdieren als huisdier zijn gesocialiseerd met mensen, dus ze zijn doorgaans dol op omgang dan een wild stinkdier zou zijn. De meesten zijn aanzienlijk minder bang voor mensen dan hun wilde neven en nichten, simpelweg omdat ze hun hele leven bij hen in de buurt zijn geweest.
Stinkdieren zijn intelligent en nieuwsgierig. Ze hebben constant toezicht en entertainment nodig. Ze zullen in zowat alles komen. Puzzelspeelgoed en soortgelijke entertainmentopties zijn een must.
Ze kunnen ook nogal koppig zijn, omdat ze niet naast mensen zijn geëvolueerd. Ze zijn niet zo trainbaar. Hoewel ze dingen kunnen leren en slim zijn, zullen ze je waarschijnlijk volledig negeren als je ze vraagt iets te doen. In tegenstelling tot honden zijn ze niet door mensen gefokt voor hun gehoorzaamheid, dus hebben ze die neiging meestal niet.
Deze dieren zijn wendbaar genoeg om kasten, laden en zo ongeveer alles te openen. Ze zullen je koelkast openen en alles erin opeten. Ze staan bekend om het stelen van items zoals handdoeken en dekens om bedden op te maken, zelfs als je ze zelf een zacht bed geeft.
Hun slaapschema kan aanzienlijk variëren. In het wild zijn ze meestal actief rond zonsondergang en zonsopgang. Als ze echter worden omringd door mensen, kunnen ze actiever worden als er anderen in de buurt zijn.
Als natuurlijke gravers graven ze in tapijten en andere vloeren. Ze kunnen krassen op meubels maken, vooral als ze niet genoeg speelgoed hebben om mee te spelen. Graven is leuk voor ze, dus ze zullen vaak op zoek gaan naar plaatsen om dat te doen. Veel eigenaren hebben hiervoor graafbakken, die meestal vol zitten met stukjes vilt om te voorkomen dat het dier er een enorme puinhoop van maakt.
Het zijn sociale dieren, maar niet aangepast aan de menselijke manier van communiceren. Het kan een beetje moeilijk zijn om erachter te komen hoe om te gaan met een stinkdier. Hoewel katten en honden zijn geëvolueerd om mensen te begrijpen, is dit niet het geval met stinkdieren. Het zijn doorgaans rustige dieren, hoewel ze geluiden zullen maken om hun emoties te uiten, zoals getjilp.
Zoals alle dieren zullen ze bijten als ze zich bedreigd voelen. Socialisatie is belangrijk om te voorkomen dat ze bang worden en mensen ronduit bijten. Er is geen vaccinatie tegen hondsdolheid beschikbaar voor stinkdieren, dus hondsdolheid is een constante mogelijkheid.
Als je een kat of hond hebt, is het vaak gemakkelijk om ze te voeren. Er zijn veel commerciële voedingsmiddelen beschikbaar tegen verschillende prijzen. Je kunt echter meestal niet naar de winkel gaan om stinkdiervoer te kopen. Er zijn echter een paar vooraf geformuleerde diëten voor stinkdieren die online beschikbaar zijn.
De meeste stinkdieren moeten meerdere keren per dag gevoerd worden. Jongere stinkdieren zullen meer gevoerd moeten worden dan volwassenen.
Normaal gesproken hebben stinkdieren ongeveer 60% tot 70% magere eiwitten nodig. De beste bronnen voor dit soort voedsel zijn gekookte kip, eieren, vis en insecten. Je moet je stinkdier verschillende soorten voedsel geven om ervoor te zorgen dat het geen tekortkomingen ontwikkelt.
De rest van zijn dieet kan een reeks groenten zijn. Rauwe, verse en gekookte groenten werken in de meeste gevallen allemaal goed. Noten, gekookte granen en hondenvoer kunnen in kleine hoeveelheden worden gebruikt. Ze zijn echter vaak niet goed geformuleerd en kunnen niet worden gebruikt als een belangrijk onderdeel van het dieet van het dier.
Fruit kan als traktatie worden gegeven, maar deze bevatten veel suiker en mogen niet vaak worden gegeven. Chocolade kan giftig zijn voor stinkdieren, dus het moet worden vermeden. Het dieet van je stinkdier moet veel calcium en taurine bevatten. Als dat niet het geval is, heeft uw huisdier mogelijk een supplement nodig.
Vers water moet te allen tijde beschikbaar zijn. Stinkdieren drinken echter niet zo veel. Het meeste water dat ze nodig hebben, komt van de groenten in hun dieet.
Vaak moet je het dieet van je stinkdier zelf formuleren, wat moeilijker is dan gewoon hondenvoer in de winkel halen. Houd hier rekening mee bij het overwegen of je een stinkdier moet adopteren. Zijn dieet kan nogal wat hoofdruimte en tijd in beslag nemen.
Meestal kunnen stinkdieren worden getraind om een kleine doos te gebruiken, vergelijkbaar met katten. Zet de kattenbak gewoon op de plek waar het stinkdier de badkamer gebruikt. Het stinkdier zal die ruimte blijven gebruiken, alleen zal het nu ook wennen aan de kattenbak.
Uiteindelijk zal het stinkdier door deze eenvoudige conditionering leren de kattenbak te gebruiken. Je kunt het dan verplaatsen waar je maar wilt.
Omdat het natuurlijk geen echte huisdieren zijn, zijn stinkdieren koppig en luisteren ze vaak niet naar hun baasjes. Dit omvat situaties waarbij hun onbenullige gewoonten betrokken zijn, en stinkdieren hebben vaak ongelukken.
Nee, want als een stinkdier eenmaal volwassen is, kan het niet meer met mensen worden gesocialiseerd. Het zal niet comfortabel zijn in de buurt van mensen en zal niet kunnen gedijen in een huiselijke situatie. Stinkdieren als huisdier worden vaak door mensen gefokt en grootgebracht. Ze hebben vaak een band met mensen en kunnen goed opschieten in huiselijke situaties. Ze zijn gewend om in huizen te wonen en passen zich daarom goed aan.
Je moet nooit een wild stinkdier nemen en proberen er een huisdier van te maken. Het zal niet goed aflopen en zal waarschijnlijk leiden tot veel stress aan beide kanten.
Stinkdieren voor huisdieren zijn waarschijnlijk niet de beste keuzes voor kinderen. Er is echter niets dat een stinkdier ongeschikt maakt voor kinderen dan andere kleine huisdieren, zoals fretten of konijnen. Stinkdieren gaan natuurlijk niet met het kind om als een hond, maar ze zullen ze waarschijnlijk ook niet bijten.
U moet te allen tijde toezicht houden op uw kinderen rond het stinkdier. Dit voorkomt meestal letsel aan het stinkdier, omdat het klein is en gemakkelijk kan worden gekwetst door onstuimige kinderen. Als het gewond is, kan het uithalen naar het kind, wat aanzienlijke problemen kan veroorzaken.
Stinkdieren kunnen doorgaans goed overweg met dieren die ongeveer even groot zijn. Fretten kunnen het bijvoorbeeld vaak goed met ze vinden. Stinkdieren zullen niet proberen op dieren te jagen die ongeveer even groot zijn. Zachte, kleine honden zijn vaak ook een goede keuze. Katten laten stinkdieren meestal met rust, die ze in ruil daarvoor met rust laten. Grotere huisdieren met een hoge prooidrift zullen vaak proberen het stinkdier te eten, waardoor samenleven onmogelijk wordt.
Ja, want stinkdieren zijn gemaakt om de hele dag te bewegen. Ze kunnen niet voor langere tijd in een kooi worden gehuisvest. Als dat zo is, zullen ze zich vervelen en mogelijk gezondheidsproblemen krijgen. Ze kunnen rusteloos en agressief worden als ze in een klein gebied worden gehouden. In plaats daarvan moeten ze vrij kunnen rondlopen en veel mogelijkheden krijgen voor mentale oefening. Ze hebben gedurende deze tijd toezicht nodig, dus het zijn geen huisdieren die je een groot deel van de dag thuis kunt laten.
Stinkdieren kunnen zindelijk worden, maar dit is vaak niet zo succesvol als bij andere dieren. Ze zijn koppig en niet geschikt voor het huiselijk leven, dus vallen ze vaak terug op hun wilde instincten als het gaat om hun onbenullige gewoontes.
Je "loopt" niet echt op een stinkdier en dat zou je ook niet moeten doen, omdat het zichzelf weinig zal verdedigen. Je moet echter van plan zijn om met je stinkdier binnenin te spelen en het voldoende ruimte te geven om rond te rennen. Skunks kunnen hun behoeften meestal prima zelf afhandelen als ze de ruimte en de kans krijgen om dat te doen.
Het bezitten van een stinkdier is in veel opzichten vergelijkbaar met het bezitten van een ander dier. Ze hebben bijvoorbeeld beweging, een gezond dieet en veel stimulatie nodig. Het wordt echter een beetje ingewikkeld als je verder gaat dan de basis.
Het is bijvoorbeeld vaak niet mogelijk om stinkdiervoer in de winkel te kopen, dus je zult je eigen voedsel moeten formuleren. Het is moeilijk om een dierenarts te vinden die stinkdieren ziet, en er zijn geen medicijnen of vaccinaties die specifiek zijn voor stinkdieren, omdat het zeldzamere huisdieren zijn. Skunks hebben ook uniek 'probleem'-gedrag. Ze kunnen gemakkelijk in kasten komen en zullen proberen op tapijten te graven. Ze kunnen zelfs dingen stelen en meenemen naar hun slaapgedeelte. Velen zullen behoorlijk boos worden als je probeert deze dingen terug te nemen.
Terwijl stinkdieren steeds populairder worden, is het bezitten van een stinkdier anders dan het bezitten van een kat of hond. Ze zijn niet naast mensen geëvolueerd, dus er zijn vaak communicatieproblemen.
