Iedereen die onverwacht een goudvis als huisdier heeft verloren, vraagt zich af waarom hun goudvis stierf en wat ze hadden kunnen doen om dit te voorkomen. Eerlijk gezegd weet je misschien nooit waarom je goudvis plotseling stierf, maar er zijn veel redenen waarom een ogenschijnlijk gezonde goudvis kan sterven. Die redenen kunnen allemaal worden gegroepeerd in drie categorieën:letsel, ziekte en milieu. Om u te helpen beter te begrijpen waarom uw goudvis is overleden, gaan we in op enkele van de meest voorkomende oorzaken in elke categorie en wat u kunt doen om ze in de toekomst te verhelpen.
Als dit het geval is, is de kans groot dat uw vissen zichtbare tekenen hebben, zoals gescheurde vinnen of bloedingen. Vaak gebeuren pesten en agressie routinematig voordat het leidt tot de dood van een vis, maar het is mogelijk dat er een gebeurtenis plaatsvindt die een aanval uitlokt. Uw goudvissen lopen ook niet alleen risico van andere goudvissen. Concurrentie over hulpbronnen of territoria, of algemene agressie van ongepaste tankmaten kunnen beide leiden tot een aanval waarbij een vis doodgaat. Om dit te voorkomen, moet u ervoor zorgen dat u eventuele agressieve tankbewoners van de rest van de tank scheidt. Zorg er ook voor dat uw goudvissen alleen worden gehuisvest met geschikte medebewoners.
Als je het kweekgedrag van goudvissen eerder hebt gezien, weet je dat het erg fysiek en stressvol kan zijn voor de vissen, vooral voor het vrouwtje. Mannelijke goudvissen zullen een vrouwtje meedogenloos achtervolgen totdat ze haar eieren vrijgeeft. Dit kan dagen of zelfs weken aanhouden en kan leiden tot verwondingen zoals schaalverlies en vinverwondingen. Nogmaals, dit is een situatie waarin u waarschijnlijk symptomen zult zien, maar het is niet gegarandeerd. Soms kan de stress van het gedrag een vis doden, en als de stress je vissen niet doodt, kan het hun immuunsysteem verlagen, waardoor gevaarlijke infecties voet aan de grond krijgen. Als je merkt dat je mannetjes je vrouwtje achterna zitten tot stress of uitputting, kun je ze scheiden in verschillende tanks totdat iedereen is afgekoeld. Je kunt ook kweekbakken en tankverdelers gebruiken om je vrouwtje te beschermen.
Bij uitwendige parasieten, zoals ich en staartvinnen, kun je ze vaak met het blote oog zien. Interne parasieten zijn echter veel moeilijker te herkennen en veroorzaken soms zelfs geen symptomen totdat uw goudvis extreem ziek is. Parasieten verzwakken het immuunsysteem, waardoor andere infecties ontstaan. Ze nemen ook energie weg van noodzakelijke lichaamsfuncties en sommige parasieten kunnen zelfs interne organen beschadigen. Soms zijn de symptomen van inwendige parasieten subtiel en onopvallend, zoals het vastklemmen van de vinnen en lethargie, wat het moeilijk maakt om ze te identificeren en te behandelen. Het voorkomen van parasieten is je beste wapen tegen hen, en de gemakkelijkste manier om dit te doen is om nieuwe vissen in quarantaine te plaatsen en ze profylactisch te behandelen voordat ze met je andere vissen naar de hoofdtank worden verplaatst. Er zijn meerdere vrij verkrijgbare antiparasitaire medicijnen en behandelingen die profylactisch kunnen worden gebruikt of om een actieve infectie te behandelen.
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is waterzucht een symptoom, geen ziekte op zich. Waterzucht wordt veroorzaakt door inwendige ziekten die ertoe leiden dat lichaamsvocht zich ophoopt in de buik van de vis. Dit leidt tot de karakteristieke "dennenappel"-look die vissen met waterzucht hebben als hun buik opzwelt en schubben naar buiten draaien. Vissen die symptomen van waterzucht vertonen, zijn al ernstig ziek en als waterzucht eenmaal is ingetreden, is het sterftecijfer buitengewoon hoog. Bij sommige vissen kunnen de zwelling van de buik en het uiterlijk van de dennenappel subtiel zijn, waardoor het gemakkelijk te missen is. Waterzucht wordt vaak behandeld met breedspectrumantibiotica of antibacteriële middelen. Dit zorgt voor de beste kans om de onderliggende ziekte te behandelen zonder te weten welk organisme het veroorzaakt.
Ammoniak is een afvalproduct dat afkomstig is van afval dat wordt uitgescheiden door uw goudvis, evenals van rottend organisch materiaal, waaronder planten en dieren. Ammoniak wordt meestal uit uw tank verwijderd door nuttige bacteriën, die de ammoniak consumeren. Er zijn twee belangrijke oorzaken van ammoniakopbouw in tanks, en dat zijn slechte filtratie en gebrek aan nuttige bacteriën. Goudvissen creëren een zware bioload in een aquarium, dus u moet ervoor zorgen dat uw filtratie sterk genoeg is om al hun afval te verwerken, vooral als uw aquarium overvol is.
Een ernstige fout die veel mensen maken bij het opzetten van een nieuwe tank is het niet uitvoeren van een tankcyclus, die de nuttige bacteriën koloniseert. Zonder deze bacteriën begint ammoniak zich snel op te bouwen in de tank. Het is ook mogelijk om de cyclus van een reeds bestaande tank te laten crashen. Dit gebeurt vaak bij het ongepast reinigen of vervangen van filtermedia of het laten uitdrogen van uw filtermedia. Gunstige bacteriën leven op oppervlakken met een waterstroom. Dit betekent dat ze in de filtermedia, het filter, het substraat en de tankinrichting leven, maar niet in het water van de tank.
Ammoniakvergiftiging is te herkennen aan zwarte vlekken op uw goudvis, wat een indicatie is dat zijn lichaam probeert te genezen van blootstelling aan ammoniak. Ammoniakvergiftiging kan ook leiden tot brandwonden, schaalverlies en vinrot. Als iets een snelle stijging van het ammoniakgehalte in uw tank veroorzaakt, kan dit leiden tot de dood met weinig symptomen. Zorg ervoor dat u regelmatig uw waterparameters controleert om ervoor te zorgen dat uw tank wordt gefietst en dat er zich geen afvalproducten ophopen.
Gerelateerde gelezen: Hebben goudvissen een filter nodig? Feit versus fictie
Nitrieten zijn een ander onderdeel van de stikstofcyclus die optreedt wanneer u uw tank fietst. Dit afvalproduct kan zich op dezelfde manier als ammoniak ophopen als uw nuttige bacteriekolonies niet op maximale capaciteit functioneren. Symptomen van nitrietvergiftiging zijn lethargie, lusteloosheid, slikken van lucht, bruine verkleuring rond de kieuwen en snelle kieuwbewegingen. Het grootste probleem met nitrietvergiftiging is echter dat er soms helemaal geen symptomen zijn. Soms kunnen uw vissen plotseling doodgaan door verhoogde nitrieten. Het zal niet per se je hele aquarium in één keer doden, dus als je net een of twee vissen hebt verloren, is dit een mogelijke oorzaak. Controleer regelmatig uw waterwaarden om ervoor te zorgen dat uw nitrietgehalte onder controle blijft. In een volledig gefietst aquarium zou je geen ammoniak of nitrieten moeten hebben.
Plotselinge pieken in ammoniak- en nitrietniveaus zijn niet de enige waterparameters die kunnen leiden tot de ondergang van uw vissen. Snelle schommelingen in de pH-waarde kunnen worden veroorzaakt door nieuw tankwater, de toevoeging van pH-veranderende mineralen en een onbedoelde toevoeging van een zure of alkalische substantie aan uw tank, zoals wanneer u een emmer gebruikt om nieuw water aan uw tank toe te voegen die ook gebruikt met reinigingschemicaliën.
Chloor en chlooramine zijn additieven in leidingwater die ook goudvissen kunnen doden. Deze komen in uw tank als u water ververst en onbehandeld kraanwater aan uw tank toevoegt. U moet altijd chemische toevoegingen gebruiken die chloor en chlooramine uit het water verwijderen voordat u het aan uw tank toevoegt. Chloor en chlooramine kunnen zelfs aanwezig zijn in bronwater en wat flessenwater.
Snelle veranderingen in de temperatuur van uw aquarium kunnen ook uw vissen doden. Dit wordt meestal gezien wanneer een verwarming niet goed werkt en de tank "kookt", waardoor deze oververhit raakt tot een punt dat de vis doodt. Het is geen garantie dat het alle vissen in de tank zal doden, dus het verlies van slechts enkele vissen moet nog worden onderzocht. Als uw tank ergens wordt bewaard waar geen klimaatregeling is, zoals een garage of schuur, of als uw elektriciteit uitvalt bij slecht weer, kan uw tank snelle temperatuurschommelingen ervaren. U kunt een aquariumthermometer gebruiken om de temperatuur van uw tankwater te bepalen om er zeker van te zijn dat het binnen een veilig bereik blijft.
Als je kijkt naar het aantal elektronica in en rond een aquarium, is dit waarschijnlijk niet zo'n grote verrassing. Aquariumelektronica is bedoeld voor gebruik in de buurt van water, maar het is niet ongehoord dat ze defect raken of verslijten en elektriciteit naar de tank sturen. Dit komt meestal voor bij een defecte verwarming, maar alles wat in aanraking komt met uw tankwater dat een elektrische stroom heeft, loopt een bepaald risico om uw tank te elektrocuteren. Als je denkt dat er een mogelijkheid is dat dit is gebeurd, raak uw tankwater niet aan om erachter te komen.
Het spreekt voor zich dat elektrische stroom gevaarlijk kan zijn en dat u uw hand in geëlektrocuteerd water steekt. Als je denkt dat er een kans is dat je tank is geëlektrocuteerd, schakel dan alle elektrische stroom uit, bij voorkeur bij de zekeringkast, en wacht dan even voordat je probeert de tank of het tankwater aan te raken.
Als je het plotselinge verlies van een goudvis hebt meegemaakt, kan dat verdrietig en frustrerend zijn. Het kan moeilijk zijn om erachter te komen wat er is gebeurd, vooral als er andere dieren in de tank zijn die er goed uitzien. Houd er rekening mee dat uw goudvis een onderliggende aandoening kan hebben waarvan u nog nooit symptomen hebt gezien en dat goudvissen uiteindelijk sterven aan leeftijdsgerelateerde complicaties. Als uw 10-jarige goudvis plotseling sterft, kan dit gewoon te maken hebben met leeftijd, maar het is een goede gewoonte om uw waterparameters te controleren om er zeker van te zijn dat uw waterkwaliteit hoog is en uw aquarium nog steeds wordt gefietst.
Op zoek naar een nieuwe goudvis? Bekijk deze schattige rassen:
