Kunnen konijnen overgeven? Waarom konijnen niet kunnen overgeven!

Ondanks dat je stevig en vaak eet, zul je nooit uitgebraakt voedsel vinden in een konijnenhok. Hierdoor vraag je je af of je konijn braaksel kan produceren, of dat het op de een of andere manier wordt verborgen.

Konijnen zijn fysiek niet in staat om te braken. Uw huisdier heeft geen kokhalsreflex. Bovendien missen de kleine en delicate buikspieren van een konijn de kracht om te braken. Het middenrif van uw huisdier kan de kracht niet opbrengen om voedsel door haar keel te stuwen.

Dit klinkt als goed nieuws, maar is het niet. Als je konijn niet kan overgeven, kan ze haar maag niet zuiveren. Hierdoor loopt ze het risico op darmblokkades als ze te veel eet. Ze kan zichzelf ook niet reinigen van gifstoffen.

Waarom kunnen konijnen niet ziek zijn?

Volgens PLoS One , Konijnen hebben geen kokhalsreflex, dus braken is onmogelijk. Konijnen weten niet hoe ze moeten overgeven. Alle dingen waardoor mensen moeten overgeven, zijn niet van toepassing op een konijn. Je huisdier zal blijven eten, onwetend van het gevaar waarin ze zichzelf plaatst.

Naast het ontbreken van een kokhalsreflex, hebben konijnen een dun, zwak middenrif. Dit betekent dat uw huisdier niet de kracht heeft om te braken. In wezen is haar spijsverteringskanaal eenrichtingsverkeer. Voedsel komt binnen via de mond en gaat eruit als ontlasting.

Omdat ze niets weet van braken, zal je konijn er niet voorzichtig mee zijn. Er zijn bepaalde waarschuwingen waarvan we weten dat ze ons ziek zullen maken. Konijnen hebben geen reden om zo te denken. Uw huisdier zal op u vertrouwen, zonder het zelfs maar te beseffen. Konijnen mogen nooit een stadium bereiken waarin dit nodig is.

Regurgiteren konijnen op welke manier dan ook?

Hoesten komt het dichtst in de buurt van braken. Konijnen kunnen hoesten, maar zullen dit zelden ongevraagd doen. Als je konijn hoest, betekent dit meestal een van twee dingen.

1. Je konijn is niet lekker . Ze heeft een virale infectie, zoals snuffelen.
2. Er zit iets vast in de keel . Ze probeert het te wissen.

Ingesloten luchtwegen vereisen dringend ingrijpen. Als de keel van een konijn verstopt is, kan ze niet eten, drinken of ademen. Konijnen kunnen niet overgeven. Dit zal niet van nature gebeuren, en het kan niet worden veroorzaakt. Als je een konijn waterstofperoxide voert, zal ze niet overgeven. Het kan haar echter doden.

Gezondheidsproblemen veroorzaakt door niet te braken

Een onvermogen om te braken betekent minder opruimen na uw huisdier. Desondanks is een onvermogen om te braken geen positief fysiek kenmerk. Het maakt konijnen vatbaar voor allerlei gezondheidsproblemen.

• Spijsverteringsblokkades . Verstoppingen van het spijsverteringsstelsel vormen een constant risico. Als een konijn te veel eet, kan ze onverteerd voedsel niet uitbraken. Het zit in haar spijsverteringskanaal en veroorzaakt een obstructie.
• Verstikking . Uw konijn kan verstikkingsgevaar opleveren. Als voedsel in haar keel blijft steken, zal ze moeite hebben om het te verwijderen. Je moet ingrijpen voordat je konijn het vermogen om te ademen verliest.
• Toxiciteit . Als je konijn iets giftigs eet , ze kan het niet zuiveren door te braken. Dit is de reden waarom rattengif knaagdieren doodt. Veel kleine dieren hebben dezelfde problemen met braken als konijnen.

Ga nooit op een ontspannen manier om met het onvermogen van uw konijn om te braken. Zorg ervoor dat ze een passend dieet krijgt en houd haar uit de buurt van giftige stoffen.

Niet braken blokkeert het spijsverteringsstelsel van een konijn

Eigenaren moeten voorzichtig zijn als het gaat om het voeren van konijnen. Uw huisdier is misschien klein en sierlijk, maar zo eet ze waarschijnlijk niet. Veel konijnen zijn hebzuchtig en eten alles wat in zicht komt.

Deel je lunch nooit met je konijn, hoeveel ze ook smeekt. Voedingsmiddelen, zoals brood en vlees , kan ernstige gevolgen hebben. Je konijn zal deze voedingsmiddelen graag eten, maar zal ze niet verteren. Dit kan een darmblokkade veroorzaken.

Dit gebeurt wanneer je konijn meer eet dan ze kan verteren. Voedsel dat niet geschikt is voor konijnen, blijft in haar maag zitten. Dit betekent dat uw huisdier niet voldoende voeding of water kan krijgen.

De manier om dit te omzeilen is om uw huisdier een voorraad hooi te geven. Hooi is iets waar een konijn onmogelijk veel van af kan. De vezels in hooi zullen ook het spijsverteringsproces versnellen.

Zonder einde aan haar hooivoorraad, zal zelfs het meest hebzuchtige konijn gelukkig zijn. Een kleine voorraad pellets is ook prima. Als je iets lekkers wilt aanbieden, houd het dan bij kleine stukjes vers fruit of groenten.

Je moet ook de vachtverzorging van je konijn in de gaten houden. Omdat ze niet kan braken, kan het inslikken van vacht gevaarlijk zijn. Als ze niet oppast, zal je konijn haar darmen vullen met haar eigen haar.

Een klein aantal haarballen in de poep van je konijn zijn te verwachten. Als ze moeite heeft om te elimineren, kan haar de darmen van uw huisdier vullen en blokkeren. Ze heeft dringend medische behandeling nodig.

Niet braken kan leiden tot geblokkeerde luchtwegen bij konijnen

Hoewel je konijn niet kan braken, is ze meer dan in staat om te stikken. Als uw huisdier te veel of te snel heeft gegeten, kunnen haar luchtwegen blokkeren. Sommige konijnen hebben de neiging om snel te eten en zijn vatbaar voor deze aandoening. Waarschuwingssignalen van een konijn met een geblokkeerde luchtweg zijn meestal:

• Proberen door de mond te ademen . Konijnen zijn obligate neusademhalers. Als de mond van uw huisdier open staat, is er iets mis.
• Constant schudden van het hoofd . Je konijn probeert iets los te maken dat vastzit.
• Achteruit lopen op de achterpoten , vooral als het hoofd naar achteren wordt gekanteld. Je konijn probeert wanhopig lucht naar binnen te zuigen.
• Uitpuilend rond de ogen . Dit is een universeel teken van zuurstofgebrek.

Je konijn kan ook een reeks geluiden maken. Hoesten is het meest waarschijnlijk. Konijnen zijn vaak stille dieren. Als uw huisdier luidruchtig is, zal er een verklaring zijn.

Als je konijn een geblokkeerde luchtweg heeft, betekent dit dat ze stikt. Zoals je je kunt voorstellen, kan dit snel fataal worden.

Hoe een stikkend konijn te helpen

Het is van cruciaal belang dat je kalm blijft, want als je gestrest raakt, raakt je konijn in paniek. Er zijn twee manieren, vergelijkbaar met de Heimlich-manoeuvre, die u kunt gebruiken. De eerste methode is als volgt:

1. Houd je konijn stevig tegen je borst. Zorg ervoor dat je haar hoofd en nek ondersteunt.
2. Richt de neus van je konijn naar beneden. Dit deel is lastig, maar essentieel.
3. Gebruik je vingers om de buik van je konijn te masseren vanaf de basis van haar buik tot aan haar ribben. Duw niet te hard, want dan kun je een rib breken. Je moet wel enige druk uitoefenen.
4. Dit zal druk uitoefenen op de longen van je konijn. Dit zal op zijn beurt een golf van lucht creëren. Als alles goed gaat, is dit voldoende kracht om een ​​vastzittend voorwerp uit de keel te verwijderen.
5. Het item zal uit de mond van je konijn vallen. Omdat haar hoofd naar beneden wijst, glijdt dit niet terug in haar keel.

In sommige gevallen zal dit niet werken. Het vreemde voorwerp zit mogelijk te stevig vast. Probeer in zo'n geval deze techniek:

1. Plaats het konijn tussen je onderarmen en houd haar stevig vast.
2. Hef het konijn in de lucht, nog steeds stevig vast. Het is van cruciaal belang dat uw huisdier niet kronkelt.
3. Zwaai je armen naar beneden. Dit zal de inwendige organen van je konijn in haar lichaam duwen. Dit zet druk op de longen. Er zal een krachtige ademhaling volgen die sterk genoeg is om het verstikkingsgevaar te verdrijven.
4. U moet dit mogelijk twee of drie keer proberen om resultaten te zien.

Neem na een verstikkingsincident uw konijn mee voor controle. Ze kan in shock zijn. Sporen van het vreemde voorwerp kunnen in haar keel achterblijven.

Konijnen kunnen niet braken na het consumeren van gifstoffen

Een ander groot gevaar van het onvermogen van uw konijn om te braken, is de inname van gifstoffen. Je konijn kan niet overgeven als ze gif inslikt. Je kunt evenmin braken opwekken om het te verwijderen.

Als PetMD legt uit dat konijnintoxicatie meestal wordt behandeld met intraveneuze vloeistoffen. Kortom, een dierenarts moet deze gifstoffen wegspoelen. Dit kan enige tijd duren en is niet altijd succesvol. Daarom moet je voorzichtig zijn om je konijn uit de buurt van gifstoffen te houden. Deze omvatten:

• Bestrijdingsmiddelen en herbiciden op gras en planten.
• Knaagdiergif in gemeenschappelijke ruimtes.
• Giftige wilde planten. Sommige kamerplanten zijn ook giftig.
• Menselijke medicijnen.
• Op lood gebaseerde producten.
• Bedorven of beschimmeld voedsel/hooi.
• Hooggedoseerde vlooienbehandelingen. Gebruik nooit een katten- of hondenvlooienmiddel op een konijn. Pas je konijn ook nooit met een vlooienband.

Als je vermoedt dat je konijn vergiftigd is, zoek dan onmiddellijk medische hulp. De symptomen omvatten meestal toevallen, temperatuurschommelingen, verlies van eetlust en algemene lethargie.

Het onvermogen van een konijn om te braken brengt uw huisdier in gevaar voor anderszins ongevaarlijke gevaren. Let goed op haar voedselinname en houd haar uit de buurt van giftige stoffen. Het is de enige manier om haar te beschermen.