Een van de eerste tekenen dat uw huisdier niet gezond is, is het zicht, de geur, de vorm en de consistentie van konijnenkeutels. Het kennen van de verschillen tussen normale en abnormale konijnenpoep is van vitaal belang voor het snel beoordelen van gezondheidsproblemen. Het kan ook de ernst van een onderliggend probleem aangeven.
Konijnen hebben twee verschillende soorten poep:ronde, vezelige korrels en glanzende clusters van donkere cecotropen. Normale pellets moeten rond en stevig zijn en bijna geurloos zijn. Door druk uit te oefenen op een pellet zou deze uit elkaar moeten splijten en een korrelig, zaagselachtig interieur onthullen. Normale cecotropen zijn kleine, donkere, ronde en glanzende poep die aan elkaar kleven. Deze hebben een sterke geur, vooral als het slijmvlies dat ze bedekt, is doorboord.
Konijnenpoep moet worden gecontroleerd op consistentie in grootte, vorm, geur, textuur en kleur. Abnormale korrels zullen in een of meer van deze gebieden anders zijn dan de eerdere uitwerpselen van het konijn. Extra en abnormale cecotropen blijven niet opgegeten door het konijn en zijn meestal misvormd en hebben geen structuur. Let op als het konijn helemaal stopt met poepen.
Konijnenpoepkorrels zien eruit als ronde, vezelige ballen. Ze zullen in kleine clusters worden verspreid en moeten hard aanvoelen en helemaal niet plakkerig zijn. Pellets moeten onder druk (en niet moes) verpletteren, waardoor een korrelig, zaagselachtig interieur zichtbaar wordt. Dit interieur ziet eruit als vermalen hooi.
Omdat alle konijnen een dieet hebben dat grotendeels uit grashooi bestaat, moet hun poep deze kenmerken hebben. Elke afwijking hiervan is reden tot zorg. Zachte poep, ongevormde poep of waterige poep zijn verontrustende tekenen, vooral bij jonge konijnen.
Er zijn nog een paar andere aanwijzingen om naar te zoeken bij het bepalen van normale konijnenkak van abnormale konijnenkak. Gastro-intestinale problemen zijn een van de meest voorkomende aandoeningen bij konijnen. Dit betekent dat het belangrijk is voor alle eigenaren om te kunnen zien wanneer de uitwerpselen abnormaal zijn.
De kleur van konijnenpoep varieert tussen verschillende konijnen. Het ene konijn kan donkerbruine poep hebben, terwijl een ander lichtbruine poep heeft. Wat belangrijk is in de kleur van konijnenkak, is consistentie. Een gezond konijn zal korrels van dezelfde kleur produceren. Er kan echter een kleine verandering optreden als u het dieet van het konijn op grote schaal verandert.
Konijnen in hetzelfde huishouden en precies hetzelfde dieet krijgen, kunnen ook poep hebben van enorm verschillende kleuren. De ene kan bruine korrels hebben, terwijl de andere donkerdere bruine korrels heeft.
Het openen van een gezonde pellet zou een interieur moeten onthullen dat lichter van kleur is dan de buitenkant. Af en toe zal het interieur ook een beetje groen zijn.
Normale, gezonde konijnenpoep zou weinig tot geen variatie in kleur moeten hebben. Drastische kleurveranderingen tussen pellets en pelletstapels zijn een enorm teken dat er interne verstoring kan zijn. Zeer donkere, bijna zwarte poep is een aanwijzing dat er te veel eiwit in het dieet van uw konijn zit.
Konijnenpoep is waarschijnlijk een van de minst stinkende soorten kattenpoep waar je ooit mee te maken zult krijgen. Hetzelfde kan echter niet gezegd worden van konijnenurine, die behoorlijk sterk kan ruiken.
Gezonde konijnenkorrels zullen een zeer milde geur hebben. Scherpe of met name geurige pellets zijn een teken dat er een onderliggend gezondheidsprobleem is. Verwar normale korrels echter niet met cecotropen, die wel een sterkere geur hebben maar een gezonde stoelgang zijn.
De grootte van de korrel is niet altijd relatief ten opzichte van de grootte van het konijn zelf. Een klein konijn kan behoorlijk grote korrelpoep hebben en een groot konijn kan kleinere korrels hebben die je zou verwachten.
Het is vermeldenswaard dat abnormaal kleine of vreemd gevormde korrels een teken kunnen zijn van meerdere problemen, waaronder pijn, verlies van eetlust en darmproblemen.
Zolang de grootte van de korrels constant blijft, kan de poep als normaal worden beschouwd.
Er zijn veel oorzaken voor een konijn om abnormale poep te ontwikkelen. Alle konijnen hebben zeer delicate interne systemen en zijn over het algemeen gevoelige dieren. Abnormale poep is een van de eerste tekenen dat er mogelijk iets mis is met je konijn. Dit komt omdat een konijn zijn pijn zal verbergen of zich zal verstoppen als het pijn heeft. Hij kan zijn poep echter niet verbergen, dus het is belangrijk om zijn ontlasting in de gaten te houden.
Abnormale poep kan een indicator zijn van alles, van het konijn met maagklachten tot intestinale impactie .
Konijnen zijn vluchtige prooidieren die heel gemakkelijk bang of gestrest kunnen zijn. Als u zich in dergelijke situaties bevindt, kan een stoelgang kleinere korrels produceren dan normaal. Binnen een paar bewegingen zouden de korrels weer hun normale grootte moeten hebben. Als de korrels klein blijven, of ongelooflijk klein zijn, kan dit een teken zijn van darmproblemen of chronische pijn. Intestinale impactie is ook een mogelijke oorzaak voor kleine korrels.
Als de korrels klein en misvormd zijn, en mogelijk vermengd met grotere korrels, is dit een teken dat uw konijn niet genoeg voedsel krijgt. In dit geval is het belangrijk om vast te stellen waarom hij niet eet. Konijnen met gebitsproblemen of binnenoorontstekingen kunnen moeite hebben om te eten. Een onderliggend gezondheidsprobleem kan er ook voor zorgen dat het zijn eetlust verliest.
Uw konijn kan kleine misvormde poep hebben als het herstellende is van een verminderde eetlust. Het spijsverteringskanaal van een konijn werkt normaal gesproken de hele dag constant. Elke onderbreking van de voedselinname kan ervoor zorgen dat de pelletproductie vreemd is, gezien het gebrek aan materie om de pellets te vormen. Naarmate zijn eetgewoonten weer normaal worden, zullen ook de grootte en vorm van de poepkorrels veranderen.
Normale konijnenkorrels voor overdag moeten enkele ronde ballen zijn. Soms, wanneer de materie langzaam door de darm beweegt, kunnen de korrels samensmelten en samenklonteren. Een of twee van deze pelletklonten is af en toe niet echt een probleem. Als deze klonten vaak of in een zorgwekkende hoeveelheid voorkomen, is het tijd om naar het dieet van het konijn te kijken.
Een gebrek aan vezels kan ervoor zorgen dat het systeem van het konijn langzamer gaat werken. Stress kan er ook voor zorgen dat er poepklonten ontstaan als het spijsverteringsstelsel reageert op de verhoogde angstniveaus.
Poepklonten kunnen ook een teken van veroudering zijn. Praat met je dierenarts over welke veranderingen in je dieet je kunt aanbrengen om je oudere konijn in topvorm te houden.
Kak kan lichter van kleur worden door een verandering in het dieet. Dit is normaal, vooral bij het overstappen op ander, lichter gekleurd grashooi. Natuurlijk zal de kleur van de poep van het konijn enigszins veranderen, afhankelijk van het voer en de kwaliteit van het voer. Hoe vers het voedsel is, heeft ook invloed op de kleur van de poep.
Als het dieet van uw konijn vooraf veel eiwitten bevatte, zal het lichter van kleur worden als u het een meer uitgebalanceerd dieet geeft. Omgekeerd zal een te eiwitrijk dieet resulteren in zeer donkere poep. Zeer donkere poep is niet ideaal, omdat konijnen die te veel eiwitten krijgen, aan een aantal gezondheidsproblemen kunnen lijden.
Echte diarree bij konijnen is reden tot ongerustheid en onmiddellijke actie. Zeker als het konijn jong is. Niet alleen kan uitdroging zeer snel dodelijk worden, diarree bij konijnen is ook een symptoom van zeer ernstige problemen.
In tegenstelling tot katten of honden, wordt diarree niet veroorzaakt door een verandering in het dieet. Diarree is een symptoom van vergiftiging, parasieten, antibiotica of ernstige infecties. Soms kan diarree het enige visuele teken zijn van een ernstig onderliggend probleem. Het Canadian Journal of Comparative Medicin e aantekeningen van een dergelijk geval, waarbij een aantal konijnen stierf aan fatale diarree veroorzaakt door E. coli-infecties.
Bij konijnen verschijnt diarree als waterige, ongevormde ontlasting. Breng je konijn zo snel mogelijk naar de dierenarts als het diarree heeft.
Het kan een beetje vreemd zijn om konijnenpellets aan elkaar geregen te vinden. Gelukkig is dit niet ongebruikelijk of abnormaal als het af en toe gebeurt.
Konijnen zijn kieskeurige trimmers. Een konijn verzorgt zichzelf meerdere keren per dag, en een dergelijke gewoonte zorgt ervoor dat het konijn regelmatig zijn eigen vacht binnenkrijgt. Natuurlijk moet het konijn dit haar doorgeven, omdat konijnen, in tegenstelling tot katten, geen haarbal kunnen ophoesten. Soms, als het haar door de darm gaat, raakt het verstrikt in korrels. Dit resulteert in poepkorrels die zijn verbonden door koorden van vacht.
Het inslikken van tapijtvezels of ander anorganisch materiaal kan ook poepstrengen veroorzaken.
Door de toegang van uw konijn tot vers hooi te vergroten en het regelmatiger te verzorgen, kan het minder vaak voorkomen dat uw konijn poepstrengen passeert. Als het regelmatig poepreeksen passeert, moet u mogelijk deze stappen nemen om te voorkomen dat er zich ook interne blokkades vormen.
Slijm in konijnenpoep is een directe reden tot bezorgdheid. Het is niet normaal en zou een bezoek aan de dierenarts moeten rechtvaardigen, vooral als het een terugkerende gebeurtenis is.
Slijm in konijnenpoep is gemakkelijk te herkennen. Dikke, slijmerige rommel die bleek van kleur is, wordt tussen konijnenpellets geregen. Het kan zelfs de korrels volledig omsluiten. Over het algemeen vindt slijmproductie plaats wanneer er sprake is van darmklachten of irritatie. De oorzaak van een van beide kan parasieten zijn, cecale impactie, mucoïde enteropathie of antibiotica die de darmflora verstoren.
Slijm kan ook een heldere, geleiachtige substantie zijn. Het kan ook worden doorgegeven als een beweging zonder pellets. Hoe het slijm er ook uitziet, neem een monster van dit slijm en poep zo snel mogelijk naar de dierenarts.
Het is de moeite waard om te weten dat een konijn slijm in zijn uitwerpselen kan hebben als het herstelt van gastro-intestinale klachten. Uw dierenarts zal echter waarschijnlijk vooraf de kans op slijm in de uitwerpselen van het konijn bespreken.
Konijnenkorrels drogen van nature uit na verloop van tijd. Pellets die droog, misvormd en kruimelig zijn onmiddellijk nadat ze zijn uitgescheiden, zijn een teken van uitdroging. Natuurlijk zal een lichaam dat niet genoeg water krijgt, zoveel mogelijk vloeistoffen besparen, wat resulteert in droge uitwerpselen. Omdat het droger is, zullen zelfs verse uitwerpselen onder druk afbrokkelen. Deze uitwerpselen kunnen ook een andere kleur hebben dan de gebruikelijke korrels van het konijn.
Droge konijnenpoep kan ook worden veroorzaakt door een gebrek aan vezels in de voeding, verminderde eetlust of darmklachten.
Ervaren konijnenbezitters weten dat konijnen op natuurlijke wijze twee soorten ontlasting doorgeven:korrels en cecotropen. Cecotropes zijn kleine balletjes van donkere en glanzende ontlasting; ze lijken een beetje op een tros zwarte tapiocaparels of druiven. Cecotropen hebben een sterke geur in vergelijking met pellets, vooral als het slijmvlies barst. Het is normaal dat cecotropen behoorlijk scherp zijn.
Cecotropen zijn een normale en gezonde stoelgang voor alle konijnen. De reden waarom je deze uitwerpselen misschien nog nooit hebt gezien, is omdat konijnen coprofaag zijn .
Coprofagie is de praktijk van dieren die uitwerpselen eten, hetzij van henzelf, hetzij van andere dieren. Een konijn eet alleen zijn eigen uitwerpselen, met uitzondering van konijnenkits wanneer ze beginnen te spenen van de moedermelk. Echter, het Journal of Animal Science stelt dat wat een konijnenkit eet niet de cecotropen van zijn moeder zijn, maar eerder de harde, vezelige korrels.
Waarom produceren konijnen echter twee verschillende soorten poep, en waarom worden cecotropen opgegeten? Konijnenkits eten de harde korrels van de moeder om kolonies van gezonde darmbacteriën te vestigen. Als ze oud genoeg zijn, zullen alle konijnen cecotropen gaan produceren en consumeren. Deze praktijk stelt een konijn in staat om voedsel tweemaal door zijn systeem te laten gaan, waardoor alle voedingsstoffen die het kan uit zijn voedsel halen.
Natuur stelt dat cecotropen typisch nachtelijke uitwerpselen zijn, en dat konijnen deze rechtstreeks uit de anus zullen eten. Als zodanig zou je zelden of nooit cecotropen in de kattenbak of omheining van het konijn moeten zien. Dat wil zeggen, wanneer de cecotropen heel en gezond zijn. Abnormale cecotropen zijn een teken van een onderliggend probleem en het konijn kan weigeren ze op te eten.
Cecale dysbiose is wanneer de cecotropes zich niet goed vormen en worden uitgescheiden als papperige stapels donkere kak. Konijnen zullen deze uitwerpselen niet eten, wat resulteert in een behoorlijk stinkende troep. De uitwerpselen kunnen in de vloer of in de vacht van je konijn worden gepureerd. Veel mensen beschouwen dit als diarree.
Cecotropen worden geproduceerd in de blindedarm, waar een delicate balans van nuttige bacteriën gedijt. Hoe kwetsbaar het maagdarmkanaal van een konijn ook is, er is niet veel voor nodig om deze bacteriekolonie te verstoren. Dit is lastig, omdat de blindedarm van vitaal belang is voor het dagelijkse leven van een konijn. Cecotropes worden hier gevormd en bedekt met een dunne laag slijm. Deze coating maakt de uitwerpselen smakelijker en beschermt ook de goede bacteriën tegen agressieve spijsverteringszuren in de mond en maag.
Kort gezegd is de blindedarm een fermentatiekamer die cecotropen in slijm verpakt. Wanneer het delicate evenwicht van bacteriën wordt verstoord, kan het niet normaal functioneren. Er zijn verschillende onderliggende problemen die cecale dysbiose kunnen veroorzaken, waaronder:
Een aantal hiervan is niet ernstig en kan worden opgelost met veranderingen in het dieet van het konijn. Anderen hebben medicijnen nodig. Hoe dan ook, iedereen moet serieus worden behandeld. Konijnen krijgen veel voeding door middel van coprofagie, en het niet kunnen eten van cecotropen berooft konijnen van essentiële voeding.
Cecale dysbiose wordt ook wel intermitterende zachte cecotropen en ongevormde cecotropen genoemd. Een konijn kan last hebben van blindedarmdysbiose en nog steeds normaal harde korrelpoep geven.
Net zo belangrijk als het controleren van de uitwerpselen van konijnen op eventuele afwijkingen, is een plotseling gebrek aan poep ook reden tot bezorgdheid. Een konijn poept normaal gesproken een aantal keer per dag en produceert tussen de 100-300 individuele korrels (dit aantal zal veranderen afhankelijk van de grootte van het konijn).
Cecale impactie is wanneer materie stopt met bewegen in de blindedarm, waar cecotropen worden gevormd, als gevolg van een blokkade. Gastro-intestinale stasis verwijst naar vertraagde of verhinderde beweging van materie door het maagdarmkanaal. Beide worden veroorzaakt door impactie en presenteren zich door vergelijkbare symptomen. Interne impacties worden meestal veroorzaakt door een combinatie van:
Impactie is ongemakkelijk voor een konijn. Niet alleen zorgt de blokkade ervoor dat ontlasting zich ophoopt in de darm, maar de bacteriekolonies worden ook in de war gebracht. Hierdoor hopen zich ook gassen op, waardoor een nog pijnlijker opgeblazen gevoel ontstaat en schadelijke bacteriën de nuttige bacteriën omverwerpen.
Afgezien van een gebrek aan poep, of vreemd kleine hoeveelheden poep, zijn er een aantal tekenen die wijzen op impactie. De meeste konijnen nemen een gebogen houding aan die de druk op de buik weghoudt, wat een teken is dat er een interne blokkade is die ongemak veroorzaakt. Konijnen zullen ook vermijden om te eten of te drinken en worden nogal lusteloos of onwillig om te bewegen. Een konijn kan ook tekenen van pijn vertonen, afhankelijk van het opgeblazen gevoel.
Ernstig opgeblazen gevoel en fecale impacties kunnen soms worden gezien of gevoeld. Het is het beste om geen druk uit te oefenen op de buik van uw konijn als u gastro-intestinale stasis of cecale impactie vermoedt, omdat dit behoorlijk pijnlijk kan zijn.
Soms kan GI-stasis ook leiden tot diarree of slordige poep. In dit geval kan de impactie een onbalans van bacteriën in de darm veroorzaken.
Als je konijn in een periode van 10-12 uur helemaal niet heeft gepoept, moet hij naar de dierenarts. Fretten, konijnen en knaagdieren verklaarde dat gastro-intestinale stasis snel dodelijk kan worden. De behandeling ervan kan lastig zijn. Om het te voorkomen, moet je ervoor zorgen dat je konijn een stressvrije omgeving heeft en een goed dieet vol vers grashooi.
Konijnen kunnen te veel cecotropen produceren. Het eerste dat u echter moet bepalen, is of het konijn daadwerkelijk te veel cecotropen produceert, of dat het ze gewoon niet opeet. Er zijn veel redenen waarom een konijn geen cecotropen eet, en een paar daarvan zijn tekenen van een onderliggende ziekte.
Konijnen zullen van nature meer poep produceren als ze een onjuist uitgebalanceerd dieet krijgen. In het bijzonder zullen konijnen te veel cecotropen produceren wanneer ze een eiwitrijk dieet krijgen. Dit komt omdat eiwitrijke diëten vol zitten met materie die konijnen niet gemakkelijk kunnen verwerken, en dus worden er meer cecotropen gecreëerd. Het konijn kan ervoor kiezen om slechts een deel van de cecotropen te eten.
Een konijn kan ervoor kiezen zijn cecotropen niet te eten als ze niet correct zijn gevormd als gevolg van cecale dysbiose of andere spijsverteringsproblemen. Dergelijke problemen kunnen ervoor zorgen dat de cecotropes abnormale geuren en texturen hebben, waardoor ze ongewenst zijn om te eten. Niet opgegeten cecotropen kunnen behoorlijk stinkende rotzooi veroorzaken en moeten snel worden opgeruimd.
Weigering om cecotropen te eten betekent niet altijd dat er iets mis is met de cecotropen zelf. Het kan een aanwijzing zijn voor andere problemen, waaronder:
Een konijn mag ook geen cecotropen eten als het geen honger heeft. Hoewel een konijn de hele dag door graast, kan het overvoeren van een konijn het aanmoedigen om geen coprofagie te beoefenen.
Het controleren van de poep van je konijn is een belangrijk onderdeel van het bezit van konijnen. Vaak zijn de eerste zichtbare tekenen van gezondheidsproblemen bij een konijn te vinden in de poep. Benadrukkend het belang van het kennen van het verschil tussen normale en abnormale poep.
