Kaketoes zijn levendige, aanhankelijke vogels die de beste vriend van een eigenaar worden - ze zijn zelfs in staat om je woorden na te bootsen als je maar lang genoeg in de buurt bent. Er zijn 21 soorten kaketoes in de wereld, met de meest voorkomende soorten in gevangenschap, waaronder de Molukse, Goffin's, paraplu, zwavel-kuifkaketoes (groter en kleiner) en kaketoes met blote ogen.
Alle kaketoes zijn te herkennen aan een kam die omhoog en omlaag kan worden gebracht. De familie van de kaketoevogels is voornamelijk verdeeld in twee subfamilies:witte kaketoes (Cacatua soorten) en donkere kaketoes (Calyptorhynchus soorten). Er zijn een paar afgelegen soorten die niet in beide categorieën passen, zoals valkparkieten, het kleinste lid van de kaketoefamilie.
Algemene namen: Zwart-rode kaketoes, roodstaart zwarte kaketoes, witte kaketoes, zwart-gele kaketoes, geelstaart zwarte kaketoes
Wetenschappelijke naam: Cacatua (wit), Calyptorhynchus (donker), Nymphicus (valkparkieten), Eolophus (galah), Callocephalon (bende-bende), Probosciger (palm), Lophochroa (Majoor Mitchell's)
Volwassen maat: 12 tot 24 inch (verschilt per soort)
Levensverwachting: 30 tot 70 jaar, afhankelijk van de soort, of soms langer; valkparkieten kunnen ongeveer 20 jaar oud worden
Alle kaketoesoorten komen voor in Australië en de eilanden rond Oceanië, waaronder Maleisië, de Filipijnen, de oostelijke Indonesische eilanden Wallacea tot Nieuw-Guinea en de Salomonseilanden. Kaketoes bezetten een breed scala aan habitats, van bossen in subalpiene gebieden tot mangroven. De meest voorkomende soorten, zoals de galah en de valkparkiet, geven de voorkeur aan open land met veel graszaden.
Kaketoes zijn levendige, aanhankelijke vogels. Ze zijn heel knuffelig en hebben een hechte band met hun baasjes. Door hun gezelligheid en behoefte aan genegenheid vragen ze echter veel tijd van hun baasjes. Beroofd van genegenheid, zullen kaketoes depressief worden of neurotisch gedrag vertonen. Ze zijn intelligent, speels, ondeugend en kunnen uitzonderlijk luid zijn. Ze zijn enigszins prikkelbaar en soms gaan ze niet goed samen met jonge kinderen. De krachtige snavel van een kaketoe kan kleine, prikkende handen verwonden.
Kaketoes zijn niet zo productief als sommige andere papegaaien als het op praten aankomt, maar ze hebben wel degelijke spraakmogelijkheden. Kaketoes kunnen bijna elk geluid nabootsen, inclusief woorden. De grootte van het vocabulaire van uw vogel is geheel aan uw inspanningen. Het spreekvermogen van een kaketoe hangt af van de soort en hoeveel training ze krijgen. Galah-, zwavelkuifkaketoes en langsnavelkaketoes zijn de beste praters in de familie.
Houd er rekening mee dat sommige kaketoes de woorden kunnen schreeuwen die ze hebben geleerd. Deze neiging kan irritant zijn en kan problemen veroorzaken met buren en bezoekers.
Hoe u uw vogel kunt leren pratenHet verenkleed van kaketoes is niet zo levendig als andere soorten papegaaien. Kaketoes zijn over het algemeen zwart, grijs of wit. Veel soorten hebben kleinere gele, roze en rode vlekken op hun kuif of staart. De kaketoe van de galah en majoor Mitchell hebben roze tinten.
Verschillende soorten hebben een felgekleurde ring rond de blote ogen. De palmkaketoe heeft bijvoorbeeld een grote, rode vlek op de blote huid die in het oog springt en een deel van het gezicht bedekt. Andere soorten met ringen rond de ogen zijn de kaketoe met blote ogen (kleine corella) en blauwogige kaketoe.
Het verenkleed van mannetjes en vrouwtjes is bij de meeste soorten vergelijkbaar. Er zijn een paar soorten met seksueel dimorfisme, of visuele verschillen tussen de geslachten, namelijk de bende, roodstaartkaketoes en glanzend zwarte kaketoes. Vrouwelijke valkparkieten hebben dezelfde kleur als mannetjes, maar het vrouwelijke verenkleed is doffer. Sommige soorten verschillen alleen op oogkleur; vrouwelijke galahs, majoor Mitchell's en witte kaketoes hebben rode tinten in hun ogen, terwijl mannen allemaal donkerbruine irissen hebben.
Kaketoes hebben een sterke kooi van smeedijzer of roestvrij staal nodig, die nodig is om de taaie snavel van de kaketoe te weerstaan. Met horizontale staafdraden kan de kaketoe oefenen door aan de zijkanten van de kooi te klimmen.
Kleinere kaketoes moeten een kooi hebben die niet kleiner is dan 24 bij 36 bij 48 inch met een staafafstand van 3/4 inch tot 1 inch. Kaketoes van het kleinere formaat zijn de Goffin's kaketoe, de galah-kaketoe en de kleine zwavelkuifkaketoe.
Grotere kaketoes, waaronder de paraplu-, Molukse en palmsoorten, hebben een grote kooi nodig van minimaal 24 bij 48 bij 48 inch met een staafafstand van 1 inch tot 1,5 inch. Hoe groter de kooi, hoe beter.
Kaketoes zijn dagelijkse vogels die 's nachts minstens 10 tot 12 uur ononderbroken slaap nodig hebben. In het wild worden ze meestal halverwege de ochtend actief zodra de dag opwarmt. In gevangenschap komen kaketoes op met de zon en laten ze je weten dat het tijd is om wakker te worden.
Kaketoes produceren verenstof van hun speciale gepoederde veren. Dit fijne poeder wordt gebruikt bij het gladstrijken. Het is als fijn stof dat zich door de huizen van kaketoebezitters verspreidt en mensen met allergieën voor dieren kan treffen. Om het stofniveau onder controle te houden, moet je je vogel één keer per week wassen.
De 8 meest populaire soorten huisdiervogelsKaketoes zijn vatbaar voor neurotisch gedrag, waaronder verenpikken en zelfverminking, als ze niet de genegenheid en aandacht hebben die ze nodig hebben.
Andere veel voorkomende ziekten die kaketoes kunnen treffen, zijn onder meer psittacine snavel- en verenziekte, een virale ziekte die het immuunsysteem aanvalt; bumblefoot, pijnlijke laesies op de voeten van de vogel; en obesitas, die het gevolg zijn van een vetrijk dieet en onvoldoende lichaamsbeweging.
In het wild bestaat het dieet van een kaketoe voornamelijk uit noten en zaden. In gevangenschap hebben kaketoes een verscheidenheid aan vers voedsel nodig, samen met een dieet op basis van vogels van goede kwaliteit. Pellets kunnen tot 50 procent van het menu uitmaken, terwijl verse groenten, fruit en granen de rest moeten uitmaken. Zaden en zaadmengsels mogen alleen worden gebruikt als een beperkte traktatie, omdat ze veel vet bevatten. Noten zijn ook af en toe een gezonde speciale traktatie.
Vogels van verschillende soorten en verschillende groottes hebben variabele voedselbehoeften. De beste manier om te meten hoeveel u uw vogel moet voeren, is door te kijken hoeveel hij eet en weggooit. Kaketoes hebben de neiging om graag met hun eten te spelen en ze weg te gooien en overal op te kauwen.
Bied eerst meer en schaal terug op basis van hoeveel voedsel onaangeroerd blijft. Als de vogel een goed gewicht behoudt voor zijn grootte en in goede algemene gezondheid verkeert, dan weet je dat je op de goede weg bent. Wat betreft voedertijden, in het wild zoeken de meeste vogels 's ochtends en vlak voor zonsondergang naar voedsel. Dit voerschema werkt voor de meeste huisdieren.
Zaden versus pellets:wat moet je je vogel voeren?Kaketoes houden ervan om dingen te kauwen en te vernietigen, dus het verstrekken van kauwspeelgoed is een noodzaak. Bied speelgoed van zacht hout, boomtakken, plantaardig gelooid leer, touwspeelgoed (toezicht op gebruik), bellen en karton aan. Kaketoes houden van hangend speelgoed en speelgoed dat aan de voeten kan worden opgepakt. Speelgoed met hangende strengen simuleert het gladstrijken en is populair bij kaketoes. Al het speelgoed moet vogelveilig zijn en zorgvuldig vastgezet, zodat het geen gevaar voor verwurging wordt.
Geef je kaketoe drie tot vier uur speeltijd buiten de kooi en elke dag minstens een uur interactie met jou. Grote vogelspeelzalen met een zitstok buiten de omheining zijn een geschikte plek voor uw vogels om aan hun dagelijkse trainingsbehoeften te voldoen.
VoordelenSociaal en vriendelijk
Kan worden geleerd om menselijke spraak na te bootsen
Langlevende vogel
Kan schreeuwen als hij zich verveelt, geïrriteerd of opgewonden is
Vereist drie tot vier uur oefening en interactie
Grotere soorten hebben grote kooien nodig
Kaketoes komen veel voor in de Verenigde Staten en kunnen worden gered, geadopteerd of gekocht bij geverifieerde organisaties zoals Rescue the Birds of adoptiewebsites zoals Petfinder. De prijzen variëren van $ 500 tot $ 4.000, sterk variëren afhankelijk van de soort. Schaarse soorten zoals de zwarte palmkaketoe kunnen bij fokkers tot $ 25.000 kosten.
Als je de fokkersroute volgt, zorg er dan voor dat de fokker een goede naam heeft door hem te vragen hoe lang ze al fokken en werken met de soort waarin je geïnteresseerd bent. Volg een rondleiding door de faciliteit en zorg ervoor dat de kooien schoon zijn , de vogels krijgen een gevarieerde voeding en de fokker is deskundig en staat open voor uw vragen.
Zoek naar tekenen van een gezonde vogel, zoals heldere ogen, schone veren en volle gewassen. Het zou alert en actief moeten lijken.
Als je geïnteresseerd bent in vergelijkbare soorten, kijk dan op:
Bekijk anders al onze andere profielen van grote papegaaiensoorten.
