Keep Pet >> Huisdier >  >> katten >> Gedrag

Hoe spreek je de taal van je kat

Hoe spreek je de taal van je kat

Het is geen geheim dat katten de reputatie hebben afstandelijk en wispelturig te zijn, het tegenovergestelde van de vriendelijke, extraverte aard van honden. Katachtigen hebben een uniek systeem van lichaamstaal en communiceren verbaal en non-verbaal door middel van staart- en oorbewegingen en vocalisatie. Hier leest u hoe u de gedachten van uw kat kunt lezen (nou ja, zo goed als u kunt):

Herken de "houdingen" van gewone katten.

Katten hebben specifieke houdingen die wijzen op emoties zoals angst, woede, geluk en opwinding. Volgens het Ohio State University College of Veterinary Medicine heeft katachtige lichaamstaal zes hoofdvormen van emotionele reacties:

  1. Ontspannen – Zitten of liggen met een losse staart en gestrekte benen; normale pupilverwijding en oorpositie.
  2. Waarschuwing – Zitten of liggen met staart en benen dicht bij het lichaam; oren en snorharen kunnen trillen om storingen te detecteren.
  3. Spannend – Zittend of “slinkend” naar beneden met een gespannen staart; gedeeltelijk verwijde pupillen en rechtopstaande oren.
  4. Angstig – Liggend of “slinkend” met een gekrulde of trillende staart; verwijde pupillen en gedeeltelijk afgeplatte oren.
  5. Angstig – Liggend op de buik of “zwevend” over de poten, mogelijk trillend; volledig verwijde pupillen en afgeplatte oren.
  6. Doodsbang – Gehurkt "zwevend" over poten, trillend, met opgeblazen vacht; volledig verwijde pupillen en afgeplatte oren.
Deze houdingen zijn niet universeel voor alle katten, maar zijn het algemene gedrag dat katten vertonen tijdens het ervaren van de bovenstaande emoties.

Hoe spreek je de taal van je katKattenstaarten zijn niet alleen om te kwispelen.

Het is nuttig om de staart van een kat te zien als een indicator van zijn emotionele toestand. Terwijl zowel honden als katten met hun staart "kwispelen", zijn de bewegingen van katten veel genuanceerder, dankzij een groter bewegingsbereik.

Een rechtopstaande staart geeft aan dat je kat zich vriendelijk voelt; een hangende staartpunt duidt op scepsis, terwijl een zenuwachtige, bijna trillende staart extreme opwinding betekent. Een staart in een hoek van 45 graden kan veel dingen betekenen en is meestal de standaardstatus van een kat.

Agressie en angst worden aangeduid door een naar beneden gerichte staart, soms tussen de benen. Kijk uit voor de gevreesde "flessenborstel" -staart; een boze of bange kat blaast vaak zijn staartvacht op om groter te lijken.

Weet wanneer je moet aaien en wanneer je moet stoppen.

Een van de grootste klachten over katten is hun humeurigheid, vooral als het gaat om genegenheid. In een veelvoorkomend scenario zal een kat een huisdierouder benaderen voor fysieke genegenheid; niet lang nadat het aaien begint, wordt de kat opgewonden en rent weg. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, geven katten veel tekenen van ongenoegen voordat ze agressief reageren.

Een gelukkige kat die genegenheid wil, zal enkele van deze gedragingen vertonen:

  • Met hun kin/hoofd over mensen of voorwerpen wrijven
  • Hun buik bloot
  • Staart is gebogen of kwispelt

Let op de staart, oren en pupillen van uw kat om te zien of de speeltijd voorbij is. Verwijde pupillen, afgeplatte oren en een defensieve houding duiden op angst en mogelijke agressie.

Vocalisering is meer dan "miauw".

Hoe spreek je de taal van je kat

Er is een grote verscheidenheid aan geluiden van katten, elk met een individuele betekenis. Net zoals mensen verschillende stemtonen vertonen, doen katten dat ook! Tjilpen of "trillers", meestal gebruikt door moederkatten om met kittens te communiceren, worden ook gebruikt door volwassen katten om aan te geven dat ze willen dat een mens hen volgt - meestal voor voedsel! Wat de Humane Society 'babbelen, kwetteren of kwetteren' noemt, vindt plaats wanneer katten dieren in het wild observeren, zoals vogels of eekhoorns; kattengedragsdeskundigen vermoeden dat het geluid wortels heeft in de 'dodende beet' van katten, waarbij het roofdier zijn tanden moet gebruiken om door botten te werken en ze te breken.

Antrozoöloog Dr. John Bradshaw van de Universiteit van Bristol heeft de geluiden van katten bij wilde en gedomesticeerde katten bestudeerd, met verrassende resultaten - wilde katten zijn bijna volledig stil in vergelijking met hun gedomesticeerde tegenhangers. "Mensen beschouwen [miauwen] als een absoluut klassiek kattengedrag... maar het is iets dat ze hebben geleerd om onze aandacht te trekken", zei Dr. Bradshaw in een interview met New York Magazine . "Het is echt iets dat ze hebben geadopteerd als een manier om met mensen te communiceren."

Een onderzoek uit 2003 door de afdeling Psychologie van de Cornell University wees uit dat ouders van huisdieren de miauwen van hun eigen kat nauwkeuriger konden classificeren dan vreemden, een verder bewijs dat de geluiden van katten op mensen zijn gericht in plaats van op andere katten. "Met ervaring kunnen menselijke luisteraars vaardiger worden in het afleiden van positieve affecttoestanden van kattenmiauwen", meldden onderzoekers.