Metronidazol (meest voorkomende merknaam is "Flagyl") is een antibacterieel en antiprotozoaal medicijn dat is goedgekeurd voor gebruik bij honden en katten in sommige landen (bijvoorbeeld het VK en Australië), en wordt "off label" gebruikt voor honden en katten in andere landen ( bijv. VS).
Overzicht metronidazol voor katten
Medicatietype:antibioticum, antiprotozoale vorm:capsule, tablet, vloeistofVoorschrift vereist?:YesFDA Goedgekeurd?:NoBrand Names:Flagyl, Flagyl ER, Flagyl IV RTU, Metizol, Protostat, MetrogelAlgemene namen:Metronidazol
Het behoort tot een groep antibiotica die bekend staat als nitroimidazolen. Metronidazol werd voor het eerst gebruikt in Frankrijk in 1960 en wordt nu op grote schaal over de hele wereld gebruikt.
Het medicijn heeft een antibacterieel en anti-protozoaal effect. In bacteriën verandert metronidazol onder anaërobe (zuurstofvrije) omstandigheden in bestanddelen die zich binden aan DNA, wat celdood veroorzaakt. Het werkingsmechanisme tegen protozoa blijft onbekend.
Metronidazol is bijzonder effectief tegen anaërobe bacteriële infecties (anaërobe bacteriën vermenigvuldigen zich in afwezigheid van zuurstof). Resistentie tegen dit antibioticum is zeldzaam, het is goedkoop, het heeft een goede weefselpenetratie en het veroorzaakt relatief milde bijwerkingen bij standaarddoses. Dit is het favoriete medicijn voor veel anaërobe en protozoaire infecties, waarbij de bittere smaak een beperkende factor is bij katten (zie hieronder).
Metronidazol heeft ook ontstekingsremmende effecten door celgemedieerde immuunresponsen te moduleren, waardoor het nuttig is als hulpmiddel bij de behandeling van sommige gevallen van inflammatoire darmaandoeningen en colitis.
Metronidazol wordt effectief geabsorbeerd uit het maag-darmkanaal, waardoor wijdverbreide weefselpenetratie rond het lichaam wordt bereikt, inclusief het bot en het centrale zenuwstelsel. Het wordt vaak gekozen als aanvulling op andere antibiotica vanwege het effect op anaërobe infecties.
Metronidazol kan ook intraveneus worden toegediend als een injecteerbare oplossing.
Metronidazol is gebruikt voor de behandeling van bacteriële en protozoaire infecties, evenals hepatische encefalopathie.
Metronidazol wordt niet alleen gebruikt voor de behandeling van gevoelige bacteriën (bijv. bij parodontitis, waar anaërobe bacteriële infecties een bijzonder probleem vormen) en protozoaire infecties (bijv. Giardia), maar kan ook worden gebruikt om de behandeling van hepatische encefalopathie bij katten te ondersteunen.
De belangrijkste beperkende factor bij het gebruik van metronidazol bij katten is dat ze de smaak van het antibioticum bitter en onsmakelijk vinden, waardoor het moeilijk wordt om orale medicatie te geven.
In sommige landen (bijvoorbeeld de VS) kan een bereidingsapotheek de medicatie formuleren in speciale gelatinecapsules die om deze reden rechtstreeks aan katten kunnen worden toegediend.
Metronidazol werd vroeger samen met fenbendazol gebruikt om de protozoaire infectie, Trichomonas, te behandelen, maar tegenwoordig wordt waarschijnlijk modernere medicatie aanbevolen.
Er zijn over het algemeen drie formuleringen van metronidazol beschikbaar.
De aanbevolen dosering is gewoonlijk 10 mg/kg tweemaal daags, oraal of intraveneus, maar in sommige gevallen kunnen doses tot 25 mg/kg worden aanbevolen.
Voor een kat van 5 kg komt 10 mg/kg overeen met 50 mg (een kwart van een tablet van 200 mg of 1,25 ml orale suspensie).
Er zijn verschillende bijwerkingen geassocieerd met metronidazol voor katten. Vanwege de bittere smaak van het medicijn is speekselvloed de meest voorkomende bijwerking. Er kunnen andere bijwerkingen optreden, maar deze zijn zeldzaam.
Afgezien van overmatige speekselvloed vanwege de bittere smaak, zijn bijwerkingen bij standaard doseringen ongebruikelijk bij katten. Bijwerkingen zoals verlies van eetlust, misselijkheid en gastro-intestinale effecten zoals braken kunnen zelden worden gezien. Zoals met alle medicijnen, zijn allergische reacties een mogelijkheid.
Toxiciteit van metronidazol kan optreden bij hoge doses (bijv. meer dan 25 mg/kg tweemaal daags). Tekenen zijn onder meer braken, neurologische symptomen als gevolg van toxiciteit van het centrale zenuwstelsel (nystagmus, ataxie, desoriëntatie, knokkels, kantelen van het hoofd en toevallen), evenals leverziekte en bloed in de urine.
Deze toxiciteit is waarschijnlijker na langdurige therapie of bij dieren met een leverziekte (het geneesmiddel wordt gemetaboliseerd door de lever). Als dergelijke tekenen worden gezien, zal het medicijn worden stopgezet en zal een algemene ondersteunende behandeling worden gegeven.
Indien gelijktijdig met cimetidine gegeven, kan er een verminderde klaring van metronidazol zijn, waardoor het risico op toxiciteit toeneemt. Gelijktijdige toediening met ciclosporine kan ook het risico op toxiciteit verhogen.
Bij gelijktijdige toediening met barbituraten (zoals fenobarbital), fenytoïne of anticoagulantia (bijv. warfarine), kan er een verhoogde klaring van metronidazol zijn, dus hogere doseringsbereiken kunnen worden voorgesteld door uw DVM-dierenarts.
Voorzichtigheid is geboden bij het gebruik van metronidazol in het eerste derde deel van de zwangerschap vanwege het risico op foetale afwijkingen.
Metronidazol is een nuttig antibacterieel en antiprotozoaal medicijn in het arsenaal van diergeneeskunde. Het moet altijd onder strikte veterinaire controle worden gebruikt, als een medicijn dat alleen op recept verkrijgbaar is.
Dit antibacteriële en antiprotozoale geneesmiddel wordt onder veterinaire controle gebruikt om gevoelige infecties te behandelen, en het kan enig nut hebben als ontstekingsremmer voor sommige gevallen van inflammatoire darmziekte (IBD).
Zoals eerder vermeld, kan toxiciteit van metronidazol symptomen van het centrale zenuwstelsel veroorzaken, waaronder dofheid, dus als uw kat vermoeid lijkt tijdens het gebruik van dit medicijn, moet u dit met uw dierenarts bespreken.
De duur van de behandeling is een beslissing van uw dierenarts, aangezien dit een medicijn is dat alleen op recept verkrijgbaar is. Soms, in sommige situaties, kan langdurig gebruik worden aanbevolen, maar houd er rekening mee dat dit het risico op nadelige bijwerkingen/toxiciteit kan vergroten.
Dit is een beslissing van uw dierenarts, maar over het algemeen zullen de hierboven aanbevolen doseringen worden gebruikt.
