Amitriptyline is een medicijn dat vaak door katten wordt gebruikt om verschillende gedragsstoornissen te behandelen, evenals een aantal andere aandoeningen. In dit artikel leert u wat amitriptyline doet voor katten, veelvoorkomende bijwerkingen en enkele veelgestelde vragen.
Amitriptyline voor katten Overzicht
Medicatietype:tricyclische antidepressiva, jeukwerende, neuropathische pijnmodificator Vorm:Orale tablettenVoorschrift vereist? :Ja FDA goedgekeurd?:Nee Merknamen:Elavil Algemene namen:AmitriptylineBeschikbare doseringen:Tabletten in 10 mg, 25 mg, 50 mg, 75 mg, 100 mg, 150 mg
Amitriptyline is een antidepressivum . Het gaat onder de merknaam Elavil en is ook verkrijgbaar als generiek. Het wordt vaak gebruikt om katten te behandelen voor gedragsstoornissen, waaronder stress of angstgerelateerd ongepast urineren en andere stressgerelateerde gedragsproblemen .
Andere stressgerelateerde gedragsproblemen bij katten kunnen omvatten (maar zijn niet beperkt tot) overmatige verzorging of barbier, het innemen van niet-eetbare items (die "pica" wordt genoemd), verstoppen, conflicten met huisgenoten en poepen buiten de kattenbak.
Het is ook nuttig gebleken als een toegevoegd medicijn om katten te behandelen tegen jeuk en krabben die niet goed reageert op andere medicijnen.
Een dierenarts kan het ook overwegen voor bepaalde soorten chronische pijn, meestal geassocieerd met neuropathische of zenuwgerelateerde pijn, vooral als er al andere primaire pijnstillers zijn geprobeerd.
Amitriptyline neemt toe serotoninespiegels bij katten, helpt bij overactief urinegedrag en verlicht sommige katten met een jeukende of overgevoelige huid.
Amitriptyline is geclassificeerd als een tricyclisch antidepressivum. Het kan verschillende effecten hebben op neurotransmitters, waaronder het blokkeren van de heropname van serotonine en noradrenaline, waardoor hun niveaus stijgen. Het verhogen van serotonine kan helpen om de stemming en gevoelens van welzijn te stabiliseren. Lage niveaus van noradrenaline kunnen in verband worden gebracht met depressie, angst en stress.
Amitriptyline heeft ook enige anticholinerge activiteit, wat betekent dat het sommige effecten van de zender acetylcholine kan blokkeren. Het grootste voordeel voor katten met deze medicijnactiviteit is het verminderen van overactiviteit van de gladde spieren van de urinewegen, wat kan helpen bij overactief urinair gedrag , en hyperactiviteit van de zenuw-spierverbindingen in de huid, waardoor sommige katten met een jeukende of overgevoelige huid verlichting krijgen.
Het heeft ook enige activiteit tegen mestcellen, een type ontstekingscel dat in sommige gevallen van jeukende, geïrriteerde huid wordt gezien.
Ten slotte kan het een andere neurotransmitterroute, een alfa-1-adrenerge receptor, blokkeren. De activiteit van amitriptyline als alfablokker kan katten ten goede komen door angst en schrikreactie te verminderen , evenals het ontspannen van de gladde spieren in de urinewegen. Een ander medicijn met een vergelijkbaar effect dat wordt gebruikt voor katten met symptomen van lagere urinewegaandoeningen, is prazosine.
Terwijl sommige clinici het controversieel vinden om een alfablokker bij katten te gebruiken om hen te helpen met urinewegsymptomen, omdat er minimale officiële onderzoeksstudies zijn om dit te ondersteunen, vinden anderen dat er veel klinisch bewijs is, en dat is al heel lang zo. tijd, om het voortgezette gebruik van geneesmiddelen zoals amitriptyline en prazosine voor dit doel te ondersteunen.
Hoewel amitriptyline over het algemeen goed wordt verdragen door de meeste katten, heeft het verschillende effecten op het lichaam, wat betekent dat er verschillende bijwerkingen kunnen optreden.
De meest voorkomende bijwerking bij katten is sedatie. Andere bijwerkingen kunnen zijn:hypersalivatie (kwijlen), een afname van de urineproductie, slechte eetlust, braken of misselijkheid, constipatie, droge mond en desoriëntatie en evenwichtsproblemen.
Soms kunnen tekenen zoals hyperexcitatie en agitatie worden waargenomen.
Sommige veranderingen in het bloedwerk zijn soms ook waargenomen waaronder een lager aantal bloedplaatjes (een cel die wordt gebruikt voor de stollingsfunctie), een lager aantal neutrofielen (een type witte bloedcel) en een verlaging van de schildklierspiegels. Dit medicijn moet ook met voorzichtigheid worden gebruikt bij katten met een nieraandoening of leveraandoening. Om deze redenen kan een dierenarts bloedonderzoek aanbevelen voordat met amitriptyline wordt begonnen.
Omdat abnormale hartritmes soms ook te zien zijn , kan uw dierenarts ook een elektrocardiogram (ECG) aanbevelen om ervoor te zorgen dat uw kat een normaal hartritme heeft voordat de therapie wordt gestart.
Overdoseringen van amitriptyline kunnen potentieel ernstig zijn omdat hoge doses kunnen leiden tot ernstige lethargie, coördinatiestoornissen, braken en hartritmestoornissen. Er wordt gesuggereerd dat als u zich zorgen maakt over een overdosis of bijwerkingen van amitriptyline, u contact opneemt met een veterinaire toxicoloog via ASPCA Animal Poison Control (1-888-426-4435) of de Pet Poison Helpline (1-855-764-7661). ). Er zijn wel kosten aan verbonden, maar uw dierenarts heeft vaak het advies van de toxicoloog nodig om een behandelplan voor uw kat op te stellen.
Er is een groot aantal medicijnen die niet of voorzichtig met amitriptyline mogen worden gebruikt. Het is het beste om uw dierenarts te raadplegen wanneer u amitriptyline overweegt om mogelijke interacties met een ander medicijn dat uw kat momenteel gebruikt te bespreken.
Amitriptyline is idealiter met voedsel gegeven voor de beste absorptie en het is belangrijk om niet abrupt te stoppen met amitriptyline.
Amitriptyline heeft geen etiket voor katten en wordt daarom op een off-label manier gebruikt , wat gebruikelijk is voor veel generieke medicijnen in de diergeneeskunde. Vanwege dit en vanwege geneesmiddelinteracties met andere medicijnen en de kans op bijwerkingen als amitriptyline verkeerd wordt gebruikt, het is het beste om uw dierenarts te raadplegen over de beste doseringsaanbeveling voor uw kat.
Amitriptyline wordt idealiter met voedsel gegeven voor de beste opname. Het is belangrijk, zoals bij de meeste medicijnen die de neurotransmitterfunctie in de hersenen beïnvloeden, om niet abrupt te stoppen met amitriptyline. Uw dierenarts kan instructies geven om uw kat indien nodig op de juiste manier van dit medicijn te ontdoen.
Amitriptyline is een medicijn dat zeer nuttig kan zijn voor katten, vooral voor abnormaal gedrag als gevolg van stress of angst. Het wordt vaak goed verdragen door de meeste katten, maar moet zorgvuldig worden gedoseerd en gebruikt. Als u denkt dat uw kat baat kan hebben bij amitriptyline of als uw kat momenteel dit medicijn gebruikt en u heeft vragen of zorgen, bespreek dit dan met uw dierenarts.
Amitriptyline wordt snel geabsorbeerd bij orale toediening en kan bij katten binnen een uur of twee piekconcentraties van het geneesmiddel bereiken. Zoals met veel medicijnen die werken op neurotransmitters in de hersenen om gedrag en stemming te veranderen, kan het echter enkele dagen of zelfs weken duren om te bepalen of de medicatie effectief is.
Vaak voorkomende bijwerkingen bij katten kunnen tekenen zijn van slaperigheid of sedatie. De effecten op gladde spieren kunnen ongepast urinair gedrag verminderen, maar kunnen ook leiden tot urineretentie en het vertragen van de GI-motiliteit, wat leidt tot constipatie.
