Net als mensen kunnen katten in contact komen met giftige stoffen die schadelijk zijn voor hun gezondheid.
Katten komen giftige stoffen tegen door ze in te slikken, erop te kauwen, in te ademen of fysiek in contact te komen door er tegenaan te wrijven of er doorheen te lopen. Bij het omgaan met vermoedelijke vergiftiging bij katten, is het belangrijk om de tekenen van vergiftiging te herkennen en te weten wat u moet doen als u ze ziet.
Veel stoffen kunnen bij katten vergiftiging veroorzaken. Enkele van de meest voorkomende oorzaken van kattenvergiftiging zijn:
Lees ook: Wat kunnen katten eten? 36 kattenvoer voor mensen kunnen eten - en 8 niet!
Hoewel vergiftiging bij katten niet vaker voorkomt dan vergiftiging bij honden, kan het vaak leiden tot ernstiger symptomen.
Dit is te wijten aan verschillende factoren, waaronder:
De symptomen Het aantal vergiftigingen bij katten verschilt afhankelijk van de stof die de vergiftiging heeft veroorzaakt, maar er zijn een paar belangrijke tekenen waar u op moet letten.
De tekenen van vergiftiging bij katten variëren sterk, afhankelijk van het toxine waaraan de kat is blootgesteld, de algehele gezondheid van de kat, hoe de kat werd blootgesteld (inname, inademing, enz.), hoe lang geleden de blootstelling plaatsvond en de hoeveelheid van gif blootgesteld aan de kat.
Katten zijn meesters in het verbergen van ziektes en in milde gevallen merk je misschien helemaal geen symptomen. Vergiftiging treft het hele lichaam, maar de meest voorkomende aangetaste lichaamssystemen zijn het maagdarmstelsel, de huid, de nieren, de lever en het zenuwstelsel.
Als er tekenen van vergiftiging optreden, treden ze meestal plotseling op, dat wil zeggen dat de kat in orde was en nu niet meer, maar in sommige gevallen kan de reactie 24 uur of langer worden uitgesteld.
De meest voorkomende tekenen van vergiftiging bij katten zijn:
Zodra als u vermoedt dat uw kat vergiftigd is, neem dan onmiddellijk contact op met een dierenarts of een dierenarts voor noodgevallen.
Als u vermoedt dat uw kat vergiftigd is, wacht dan niet:bel uw plaatselijke dierenarts tijdens de normale kantooruren of uw plaatselijke dierenarts voor noodgevallen.
Veel mensen zullen wachten tot hun kat ziekteverschijnselen vertoont, maar als u weet dat uw kat is blootgesteld aan een gif, of als uw kat tekenen van vergiftiging vertoont, kunt u het beste onmiddellijk uw dierenarts bellen.
Lees ook: Planten die giftig zijn voor katten:giftige planten om te vermijden
De reden hiervoor is dat uw dierenarts de giftige stof mogelijk veilig uit het lichaam van uw kat kan verwijderen, waardoor de tekenen van vergiftiging helemaal worden vermeden. Als u geen toegang heeft tot een plaatselijke dierenarts, bel dan de hulplijn voor huisdierengif of uw plaatselijke gifbestrijding.
Als u weet waaraan uw kat is blootgesteld, neem dan een monster of een foto ervan mee naar de dierenarts. Zorg ervoor dat u het ingrediëntenlabel opneemt, indien van toepassing. Dit is belangrijk omdat het uw dierenarts de informatie geeft die ze nodig heeft om mogelijk het leven van uw kat te redden.
Zelfs als u heeft gegoogeld en weet hoe u braken bij uw kat kunt opwekken, mag u bij een kat nooit braken opwekken zonder toezicht van een dierenarts of gifexpert, persoonlijk of via de telefoon. Sommige stoffen, zoals bleekmiddel, kunnen de slokdarm verbranden bij een kat die tot braken is aangezet, en het opwekken van braken is niet in alle gevallen van vergiftiging de juiste keuze.
Met de juiste behandeling, de meeste katten kunnen herstellen van vergiftiging en een gezond leven gaan leiden.
In de meeste gevallen kunnen katten zonder incidenten herstellen van vergiftiging en een lang, normaal en gezond leven leiden. In andere gevallen, zoals bij katten die nierfalen ontwikkelen door het innemen van lelies of ethyleenglycol in antivries, kan er permanente schade aan de inwendige organen ontstaan door de vergiftiging.
Als uw kat ooit in contact komt met een gif, is het de beste keuze om onmiddellijk veterinaire hulp in te roepen en uw kat te helpen snel te herstellen zonder problemen op de lange termijn.
Het beste medicijn is preventieve geneeskunde. Hier zijn enkele tips om uw kat veilig te houden:
Door uzelf voor te lichten over wat niet veilig is voor uw kat en door bewuste veranderingen in uw omgeving aan te brengen om uw kat weg te houden van deze stoffen, beschermt u en uw kat tegen accidentele vergiftiging. Wie weet, misschien red je zelfs het leven van de kat van een vriend.
De tekenen van vergiftiging bij katten variëren sterk, afhankelijk van het toxine waaraan de kat is blootgesteld, de algehele gezondheid van de kat, hoe de kat werd blootgesteld (inname, inademing, enz.), hoe lang geleden de blootstelling plaatsvond en de hoeveelheid van gif ingenomen of anderszins blootgesteld. Katten zijn meesters in het verbergen van ziektes en in milde gevallen merk je misschien helemaal geen symptomen. Vergiftiging treft het hele lichaam, maar de meest voorkomende aangetaste lichaamssystemen zijn het maagdarmstelsel, de huid, de nieren, de lever en het neurologische systeem.
Als er tekenen van vergiftiging optreden, treden ze meestal plotseling op, d.w.z. de kat was in orde en nu niet meer, maar in sommige gevallen kan de reactie 24 uur of langer worden uitgesteld. De meest voorkomende tekenen van vergiftiging bij katten zijn:
Als u een van deze symptomen opmerkt, bel dan uw dierenarts, een dierenkliniek of, als geen van beide beschikbaar is, de ASPCA 24-uurs gifhotline.
Of een kat kan herstellen van een vergiftiging zonder veterinaire behandeling hangt af van de algehele gezondheid van de kat, de hoeveelheid giftige stof waaraan de kat is blootgesteld en het soort gif. Meestal is het nog steeds een heel goed idee om uw dierenarts te bellen voor advies. Als uw kat tekenen van vergiftiging vertoont, bel dan onmiddellijk uw dierenarts.
Als u vermoedt dat uw kat vergiftigd is, kunt u het beste onmiddellijk uw plaatselijke dierenarts, een plaatselijke dierenkliniek of de hotline voor huisdierengif bellen op (888) 426-4435.
Zorg ervoor dat uw kat zich op een veilige plaats bevindt en verwijder alle toegang tot gifstoffen. Bewaar de giftige stof of noteer waaraan u denkt dat uw kat is blootgesteld, zodat u die informatie aan uw dierenarts kunt doorgeven.
Wek geen braken op en start geen andere medische thuisbehandeling bij uw kat zonder toezicht van een dierenarts.
