Chocolade is een smakelijke traktatie voor mensen, maar het is zeer giftig voor veel dieren, waaronder katten en honden. Dit artikel is bedoeld om de achtergrond van chocoladevergiftiging uit te leggen en kattenbezitters te helpen begrijpen waarom het gebeurt, wat er kan worden gedaan als hun kat is aangetast en hoe ze dit kunnen voorkomen.
Sommige katten eten chocolade als traktatie, als ze de kans krijgen, hoewel ze dit minder snel zullen doen dan honden. En soms willen eigenaren hun kattenvrienden verwennen door ze iets lekkers te geven, en als ze niet beter weten, bieden ze misschien chocolade aan.
Chocolade bevat zogenaamde gemethyleerde xanthine-alkaloïden of methylxanthinen, met name theobromine en wat cafeïne. Deze chemicaliën geven mensen een aangenaam en licht euforisch gevoel, maar katten zijn niet in staat om ze effectief te metaboliseren, dus de niveaus stijgen snel in de bloedbaan na inname, wat leidt tot enkele ernstige toxische effecten.
Chocoladetoxiciteit veroorzaakt een reeks toxische effecten bij katten, waaronder stimulatie van het centrale zenuwstelsel (CZS), verhoogde kracht en snelheid van hartcontractie, verhoogde maagsecretie, verhoogde relaxatie van gladde spieren rond het lichaam en verhoogde urineproductie (diurese).
Toxische doses van theobromine zijn 20 mg per kg lichaamsgewicht van een kat (9 mg/pond), en een ernstig toxische dosis is tweemaal deze dosis (40 mg/kg of 18 mg/pond).
De botanische naam voor de boom waar chocolade vandaan komt is Theobroma Cacao, en Cacao is de naam van het zaad (ook bekend als cacaoboon) dat wordt gebruikt om de verschillende chocoladeproducten te maken, van Hershey tot Cadbury's en nog veel meer, van paaseieren tot chocoladerepen tot chocoladedranken.
Verschillende soorten chocolade bevatten verschillende hoeveelheden theobromine, het belangrijkste giftige bestanddeel. Hoe donkerder de chocolade, hoe giftiger. Dus pure chocolade is zeer giftig, normale pure chocolade is de volgende, melkchocolade is minder giftig en witte chocolade bevat geen theobromine, dus het is helemaal niet giftig.
Specifiek zijn de toxische doses theobromine 20 mg per kilogram lichaamsgewicht van een kat (9 mg/pond), met zeer ernstige toxiciteit als tweemaal deze dosis wordt gegeven (40 mg/kg ro 18 mg/pond) .
De meeste rekenmachines van dit type vermelden alleen honden, omdat honden vaker worden getroffen dan katten, maar katten zijn even gevoelig voor chocoladetoxiciteit als honden, dus dezelfde berekeningen zijn van toepassing.
Een extra risico waar kattenbezitters zich bewust van moeten zijn:wanneer cacaobonen worden geroosterd, scheidt de schaal van de boon, en als deze schalen worden verzameld, kunnen ze worden gebruikt om cacaoschaalmulch te maken, die wordt vervolgens verkocht om in tuinen te worden gebruikt. Er is een klein risico op toxiciteit als katten cacaomulch binnenkrijgen.
De borden chocoladevergiftiging bij katten zijn talrijk, waarbij braken, diarree en vaak plassen de meest voorkomende zijn.
De belangrijkste tekenen van chocoladevergiftiging zijn braken, diarree, vaak plassen, opwinding en hyperactiviteit, beven, spiertrekkingen en toevallen, spiertrillingen, snelle ademhaling, verhoogde hartslag, met abnormale hartritmes en uiteindelijk de dood in ernstige gevallen.
Een dierenarts zal elk aspect van de achtergrond en de algehele verzorging van uw kat bespreken, en ook details geven over wanneer, hoeveel en welk type chocolade er is geconsumeerd. De hoeveelheid en het type chocolade dat is gegeten, is zeer belangrijk om het toxische risico te bepalen, en een lokaal centrum voor de bestrijding van dierengif of een hulplijn voor huisdierengif kan worden gecontacteerd als onderdeel van dit eerste gesprek om specifieke risicoberekeningen te doen.
Uw dierenarts zal uw kat zorgvuldig controleren en controleren op tekenen die wijzen op chocoladevergiftiging, inclusief luisteren naar afwijkingen in de hartslag en het ritme.
Uw DVM-dierenarts kan routinematig bloedonderzoek uitvoeren, inclusief de gebruikelijke diagnostische tests, zoals hematologie (bloedtelling) en biochemische profielen om te controleren op eventuele schade aan inwendige organen door de toxines in de chocolade .
Urinetests, ECG, bloeddrukmeting, röntgenfoto's (röntgenfoto's) en echografie kunnen worden uitgevoerd om andere aspecten van de gezondheid van uw kat te controleren.
Overgeven of maagspoeling, actieve kool of ondersteunende behandelingen kunnen allemaal effectieve manieren zijn om chocolade uit het systeem van de kat te verwijderen of te blokkeren.
Inductie van braken (braken) of maagspoeling kan een effectieve manier zijn om chocolade uit de maag van de kat te verwijderen als dit snel genoeg wordt gedaan (idealiter binnen een uur na inname).
Actieve kool kan ook worden aanbevolen in een poging de opname van chocolade uit het spijsverteringskanaal te beperken.
Anders worden ondersteunende behandelingen gegeven om de nadelige effecten van chocoladetoxiciteit tegen te gaan, en het is zeer waarschijnlijk dat uw kat hiervoor in het dierenziekenhuis moet worden opgenomen.
P>Sedatieve medicatie kan worden gegeven om agitatie en hyperactiviteit, evenals beven en spiertrekkingen, onder controle te houden. Als zich epileptische aanvallen ontwikkelen, kan volledige algehele anesthesie nodig zijn.
Als hartritmestoornissen aanwezig zijn, kan specifieke medicatie nodig zijn om deze onder controle te houden.
Algemene ondersteunende behandeling is ook belangrijk, waaronder intraveneuze vloeistoffen, middelen die het spijsverteringskanaal beschermen en andere medicijnen om eventuele tekenen die de kat vertoont onder controle te houden.
Huisdiereigenaren moeten alle chocolade veilig bewaren, buiten het bereik van huisdieren, en chocolade mag nooit aan katten worden gegeven.
Chocoladevergiftiging is een ongebruikelijke vergiftiging bij katten, maar het kan voorkomen. Als bekend is dat een kat chocolade in gevaarlijke hoeveelheden binnenkrijgt, is snelle actie door de kat naar de dierenarts voor noodgevallen te brengen essentieel en kan levensreddend zijn.
Een gemiddelde kat die 5 kg weegt, zou een vergiftiging oplopen als 100 mg theobromine werd gegeten, dat is ongeveer 66 g (2,3 ounce) melkchocolade, 20 g (0,7 ounce) donkere chocolade of 7 g (0,25 ounce) bakchocolade.
De tekenen van vergiftiging kunnen binnen een paar uur na inname beginnen en het kan tot vier dagen duren voordat chocolade zich een weg baant door het systeem van de kat.
De dood is mogelijk als een kat een voldoende hoge dosis chocolade heeft geconsumeerd:gebruik een online chocoladetoxiciteitscalculator om het risico te berekenen, zoals deze http://veterinaryclinic.com/chocolate/calc.html
U moet een online rekenmachine gebruiken om het risico op toxiciteit te berekenen, en als uw kat een potentieel giftige hoeveelheid chocolade heeft gegeten, dient u onmiddellijk contact op te nemen met uw plaatselijke dierenarts voor noodgevallen.
