Alle katten moeten gemakkelijk kunnen lopen, rennen en zelfs springen, met sterke, goed uitgebalanceerde achterpoten. Er zijn een aantal aandoeningen die de achterbenen kunnen aantasten, met als gevolg kreupelheid, zwakte, gebrek aan stabiliteit, een slecht evenwicht en zelfs volledige ineenstorting.
Dit artikel is bedoeld om de verschillende redenen uit te leggen waarom de achterpoten zwak kunnen worden en in te klappen, samen met de onderzoeken die nodig zijn om de oorzaak van het probleem te diagnosticeren en de mogelijke behandelingsopties die kunnen volgen.
Katten hebben krachtige achterpoten, die worden gebruikt om een kat te helpen sluipen, rennen, klimmen en springen als onderdeel van hun normale activiteiten, zoals jagen. De functie van de achterbenen wordt ondersteund door een combinatie van sterke spieren, met een rijke bloedtoevoer en een ingewikkelde zenuwtoevoer.
De spieren, bloedtoevoer en zenuwen kunnen om verschillende redenen niet meer normaal functioneren en wanneer dit gebeurt, kunnen de achterpoten zwakker worden, waardoor ze het gewicht van de kat niet goed kunnen dragen.
Hierdoor zakt de achterhand van de kat naar beneden, ofwel lager gedragen dan normaal, of zelfs volledig instorten , zodat ze achter de kat worden gesleept. Het probleem kan beginnen met de kat die gewoon mank loopt, en dan overgaan in ernstigere symptomen met moeite met lopen.
Eigenaren kunnen de tekenen opmerken wanneer de kat bepaald specifiek gedrag vertoont, zoals naar boven gaan of de kattenbak gebruiken.
Bij sommige oorzaken kunnen ook de voorbenen worden aangetast:als alle vier de benen zwak zijn, staat dit bekend als quadriparese, en als alle vier de benen verlamd zijn, staat dit bekend als quadriplegie.
Paraparese (zwakte van de achterbenen) komt vaak voor, terwijl de meer ernstige situatie van paraplegie (verlamming) minder vaak voorkomt. Beide aandoeningen worden regelmatig gezien in drukke dierenartsklinieken.
Elke aandoening die de spier- of zenuwfunctie of de bloedtoevoer naar de achterbenen verstoort, kan ervoor zorgen dat ze bezwijken.
De belangrijkste veelvoorkomende oorzaken worden hieronder vermeld.
De achterpoten moeten sterk zijn, de achterhand in een normale positie omhoog houden, en de poten moeten op een normale manier bewegen, goed gecoördineerd, zodat de kat normaal kan bewegen.
Wanneer de achterpoten inzakken, wordt de achterhand lager gehouden dan normaal, en de achterpoten bewegen niet normaal, slepen achter de kat of struikelen, of laten de voeten in de verkeerde positie staan (bijv. over de grond gesleept).
Als onderdeel van verantwoorde huisdierenzorg, als uw kat een ineenstorting van de achterpoten ontwikkelt, moet u deze onmiddellijk naar uw DVM-dierenarts brengen, zodat de oorzaak van het probleem kan worden vastgesteld en behandeling kan worden gegeven. Uw dierenarts kan de volgende stappen ondernemen:
Uw dierenarts zal elk aspect van de toestand van uw kat bespreken en de algehele gezondheid van uw kat beoordelen. Er zijn een aantal verschillende mogelijke oorzaken van de ineenstorting van de achterbenen, en deze geschiedenis zal helpen om onderscheid te maken tussen hen. Oudere katten zijn vatbaarder voor bepaalde problemen dan jongere katten.
Yonze dierenarts zal het lichaam van uw kat overal zorgvuldig controleren , de achterbenen, het bekken en de wervelkolom zorgvuldig voelen, zoeken naar fysieke afwijkingen zoals instabiliteit, zwellingen of verstoring. Ze zullen ook een neurologisch onderzoek uitvoeren , controleer de reflexen van uw kat naar de achterpoten. Ze zullen bijzondere aandacht besteden aan de aangedane ledemaat als er maar één achterpoot is aangetast.
Er wordt ook een volledig lichamelijk onderzoek van de hele kat uitgevoerd, voor het geval er andere ziekteverschijnselen zijn die kunnen bijdragen aan het probleem van de achterste ledematen. Dit omvat het opnemen van de temperatuur van de kat en het luisteren naar hun borst met een stethoscoop.
Het is zeer waarschijnlijk dat uw dierenarts bloedonderzoek zal uitvoeren, inclusief het gebruikelijke panel van diagnostische tests, zoals hematologie (bloedtelling) en biochemische profielen (inclusief belangrijke elektrolyten zoals kalium). Dit staat bekend als de Minimal Database en wordt uitgevoerd om de meeste zieke katten te beoordelen, ongeacht de tekenen van ziekte.
Uw dierenarts kan specifieke bloedonderzoeken aanbevelen voor sommige virale infecties zoals FeLV en FIV , aangezien er significante gevolgen zijn als uw kat positief is voor een van beide.
Radiografie (röntgenfoto's) kan worden gemaakt om de details van de structuur van de wervelkolom, het bekken en de achterpoten te onderzoeken. Afhankelijk van het geval kan ook meer gedetailleerde diagnostische beeldvorming (zoals CT- of MRI-scan) worden aanbevolen.
In sommige gevallen kan bloeddrukmeting worden aanbevolen.
Het is onmogelijk om deze kosten in te schatten, omdat er zoveel mogelijke factoren spelen op de achtergrond van individuele gevallen. U moet uw dierenarts om een gedetailleerde schatting vragen voordat u akkoord gaat met de behandeling.
De kosten kunnen variëren van € 400 voor een eenvoudig geval tot € 4000 of meer voor een uitzonderlijk complex geval van het inklappen van de achterbenen.
Behandeling voor het inzakken van de achterbenen is zeer variabel, afhankelijk van de oorzaak.
Nogmaals, dit hangt af van het individuele geval, maar over het algemeen moeten katten met ingeklapte achterpoten regelmatig opnieuw worden gecontroleerd door hun DVM-dierenarts totdat ze weer normaal zijn. Naast frequente fysieke controles, kunnen herhaalde bloedmonsters en röntgenfoto's worden genomen om eventuele veranderingen te controleren.
Veel katten herstellen volledig, maar de prognose hangt volledig af van het individuele geval en uw eigen dierenarts zal u het beste antwoord op deze vraag kunnen geven.
De ineenstorting van de achterbenen, met ofwel zwakte of volledige verlamming van de achterbenen, heeft vele mogelijke oorzaken en moet altijd zo snel mogelijk worden onderzocht en behandeld door een DVM-dierenarts.
Mogelijke oorzaken zijn onder meer trauma, spinale ziekte, vaatziekte en stofwisselingsziekte (zoals diabetes mellitus).
Als uw kat niet op zijn achterpoten kan lopen, rennen en springen, heeft hij last van een zekere mate van instorting van de achterpoten.
De meeste gevallen van instorting van het achterbeen reageren op behandeling, maar er zijn enkele ernstige oorzaken (zoals een wervelfractuur) waardoor een succesvolle behandeling onmogelijk kan zijn, en uw dierenarts kan euthanasie aanbevelen.
Dit is een ernstige aandoening die altijd een onmiddellijk onderzoek door uw DVM-dierenarts vereist.