Benazepril is een bloeddrukmedicatie gebruikt voor de behandeling van katten met hartfalen, hypertensie (hoge bloeddruk), chronische nierziekte en aandoeningen van eiwitverlies via de urine.
Het kan ook bekend zijn onder de merknaam Lotensin. In dit artikel leert u hoe benazepril werkt, situaties waarin het het meest wordt gebruikt, bijwerkingen en enkele veelgestelde vragen.
Overzicht benazepril voor katten
Medicatietype:angiotensine-converting enzyme (ACE)-remmer Vorm:Orale tablet Recept vereist ?:Ja, FDA goedgekeurd?:Nee Merknamen:Lotensin; Lotrel bevat ook amlodipine; Lotensin HCT bevat ook hydrochloorthiazine. Algemene namen:Benazepril Beschikbare doseringen:Tabellen in de maten 5 mg, 10 mg, 20 mg en 40 mg.
Benazepril is geclassificeerd als een angiotensine-converting enzyme (ACE)-remmer.
ACE-remmers werken door de omzetting van het eiwithormoon angiotensine-I in angiotensine-II te blokkeren. Angiotensine-II zorgt ervoor dat bloedvaten samentrekken en stimuleert ook de productie van het hormoon aldosteron.
Bloedvatvernauwing en hoge niveaus van aldosteron in het lichaam kunnen de bloeddruk verhogen. Door de omzetting naar angiotensine-II te blokkeren, helpen ACE-remmers de bloeddruk te verlagen.
Bij huisdieren met congestief hartfalen (CHF) helpt het verwijden van de bloedvaten ook om de druk op het hart te verminderen, omdat het niet zo hard hoeft te werken om bloed door het lichaam te stuwen.
Benazepril heeft drie hoofdtoepassingen voor gebruik bij katten:
De eerste is als tweedelijns bloeddrukmedicatie om hoge bloeddruk of hypertensie te behandelen . Veel dierenartsen zullen eerst beginnen met een ander medicijn genaamd amlodipine. In gevallen waarin amlodipine de hypertensie van een kat verbetert, maar de bloeddruk nog steeds niet normaal is, moet een tweede medicijn worden toegevoegd. Een veel voorkomende keuze is vaak benazepril. Telmisartan, een nieuwer medicijn dat de laatste jaren aan populariteit wint voor gebruik bij katten, kan ook worden overwogen.
Benazepril kan ook worden gebruikt om hoge niveaus van eiwit in de urine aan te pakken . Dit geeft aan dat lichaamseiwit, dat de nieren doorgaans behouden, in grotere hoeveelheden verloren gaat. In veel (maar niet alle) gevallen kunnen hoge niveaus van proteïnurie wijzen op nierdisfunctie.
Benazepril kan helpen de druk te verlagen in de kleine capillaire bloedvaten van de glomerulus, de belangrijkste filtratiestructuur van de nier. Dit verbetert de doorbloeding van de nieren en kan eiwitverlies helpen verminderen.
De derde toepassing van benazepril is om te helpen bij de behandeling van congestief hartfalen . Het is niet altijd de eerstelijnsvoorkeur in alle gevallen, maar kan helpen door de bloeddruk en de belasting van het hart te verlagen.
Veiligheid van Benazepril voor drachtige of zogende dieren is twijfelachtig. Het wordt in sommige landen als gecontra-indiceerd beschouwd voor drachtige of lacterende dieren.
Benazepril wordt doorgaans goed verdragen en bijwerkingen komen soms voor bij gebruik in de juiste dosering. Soms kan braken of diarree optreden. Hoewel de medicatie met of zonder voedsel kan worden gegeven, kan het geven met voedsel het optreden van spijsverteringsproblemen helpen verminderen.
Bij elke bloeddrukmedicatie bestaat altijd de mogelijkheid dat er een lage bloeddruk optreedt, dit wordt hypotensie genoemd. . Dit is vooral het geval als er per ongeluk een extra dosis of een te hoge dosis wordt gegeven. Daarom mogen dosisaanpassingen alleen worden gedaan op basis van bloeddrukmetingen opnieuw.
Hoewel benazepril kan worden gebruikt om katten te helpen bij congestief hartfalen, moet het voorzichtig worden gebruikt, vooral als er bloedelektrolytafwijkingen zijn of bepaalde complicaties van hartaandoeningen. Dit soort contra-indicaties voor het gebruik ervan kunnen meestal worden vastgesteld wanneer een kat onder toezicht staat van een door de raad gecertificeerde veterinaire cardioloog.
Benazepril moet voorzichtig worden gebruikt bij katten met een bestaande nierziekte. Een deel van de rol van benazepril om eiwitverlies in de urine te helpen verminderen, is het vertragen van de filtratiesnelheid in de nieren. Het vertragen van de filtratiesnelheid kan echter ook het niveau van bepaalde afvalproducten in de bloedbaan verhogen, zoals bloedureumstikstof (BUN) en creatinine. Een toename van deze afvalproducten zoals gevonden op bloedonderzoek wordt azotemie genoemd.
Katten met milde tot matige nierinsufficiëntie/nierziekte hebben mogelijk geen last en de voordelen voor het verlagen van de bloeddruk en eiwitverlies kunnen opwegen tegen de mogelijke risico's. Maar benazepril wordt doorgaans zeer voorzichtig gebruikt bij huisdieren met matige azotemie en wordt niet geschikt geacht voor gebruik bij katten met gevorderde nierziekte/nierfalen of acuut nierletsel (zoals veroorzaakt door een nierinfectie of een toxine).
De veiligheid van benazepril voor drachtige of zogende dieren is twijfelachtig. Het wordt in sommige landen als gecontra-indiceerd beschouwd voor drachtige of lacterende dieren.
Benazepril kan een wisselwerking hebben met verschillende andere medicijnen. Een andere reden om uw dierenarts te raadplegen, is om te zien of dit medicijn kan worden gebruikt in combinatie met andere medicijnen die uw kat mogelijk gebruikt.
Ten slotte kan benazepril soms lijken op het antihistaminicum Benadryl en de spelling kan ook op sommige handgeschreven recepten lijken. Controleer altijd een recept dat u bij de apotheek haalt, om er zeker van te zijn dat het de juiste medicatie is.
Doseringen van benazepril mag ook alleen worden aangepast op basis van hercontroles, inclusief bloeddrukmetingen en controle van het eiwitgehalte in de urine.
De dosering voor benazepril voor katten, evenals de doseringsfrequentie, kan verschillen afhankelijk van het beoogde gebruik. Dit is ook een medicijn dat voorzichtig moet worden gebruikt , vooral bij bepaalde medische aandoeningen. Om deze reden is het het beste om uw dierenarts te laten bepalen of het goed is om met benazepril te beginnen en met welke dosering u moet beginnen.
Doseringen van benazepril mogen ook alleen worden aangepast op basis van nieuwe controletests, waaronder bloeddrukmetingen en controle van het eiwitgehalte in de urine.Het is niet aan te raden om de dosering van benazepril zelf aan te passen , zonder opnieuw te testen met uw dierenarts.
Benazepril kan een zeer nuttig medicijn zijn om bepaalde aandoeningen van hoge bloeddruk, eiwitverlies in de urine en hartaandoeningen bij katten aan te pakken. Het moet echter zeer voorzichtig worden gebruikt, omdat het niet in alle situaties een geschikt medicijn is voor deze aandoeningen. Als u denkt dat uw kat baat kan hebben bij benazepril, overleg dan met uw dierenarts.
Benazepril is een angiotensine-converting enzyme (ACE)-remmer die wordt gebruikt als bloeddrukmedicatie voor hypertensie. Het heeft ook toepassingen om eiwitverlies via de nieren en urine te helpen verminderen en kan nuttig zijn als aanvullende medicatie voor katten met hartaandoeningen en congestief hartfalen.
Benazepril wordt over het algemeen zeer goed verdragen door de meeste katten. Er kunnen tekenen van spijsverteringsproblemen worden waargenomen en als dat het geval is, kunt u dit medicijn het beste met voedsel geven.
Het moet voorzichtig worden gebruikt in gevallen van gevorderde nierziekte en hartfalen en moet daarom altijd worden voorgeschreven onder toezicht van een dierenarts.
Dit is beschreven, maar grotendeels alleen voor katten met chronische nierziekte. Dit kan secundair zijn aan de effecten op het verminderen van eiwitverlies en bloeddruk. Benazepril wordt doorgaans niet gebruikt als eetlustopwekker in algemene zin en kan in feite zorgwekkende effecten veroorzaken bij huisdieren met een normale bloeddruk.
Als uw kat moeite heeft met eten, is het belangrijk om eerst te begrijpen wat de onderliggende oorzaak is. Er zijn een aantal andere eetlustopwekkende middelen, zoals mirtazapine en capromorelin, die dierenartsen veel vaker gebruiken.
Het korte antwoord is:het hangt ervan af. Bij katten met chronische nierziekte bleek benazepril de bloeddruk te verlagen, inclusief de capillaire bloeddruk in het filtratiesysteem van de nieren, de glomerulus genaamd. Tegelijkertijd verhoogt het de bloedstroom door de nieren en behoudt het de filtratiesnelheid. Het heeft dus wel degelijk enkele voordelen voor de nierfunctie, en daarom wordt het gebruikt.
Bij katten met azotemie, waarbij toxische afvalproducten zoals BUN en creatinine in het laboratorium worden verhoogd, bestaat er echter een risico dat deze niveaus kunnen toenemen bij gebruik van benazepril. Benazepril wordt doorgaans niet geschikt geacht voor gebruik bij katten met acuut nierletsel, zoals een nierinfectie of een toxine, en mag waarschijnlijk ook niet worden gebruikt bij katten met gevorderde nierziekte.
Wanneer azotemie zich begint te ontwikkelen op het bloedonderzoek van een kat, weten we dat ongeveer 65% van de nierfunctie op dat moment al verloren is gegaan. Er kunnen echter aanwijzingen zijn van eerdere nierinsufficiëntie voordat zich afwijkingen in het bloedbeeld ontwikkelen, waaronder een verdunde urineconcentratie of eiwitverlies via de urine, waarop kan worden gecontroleerd tijdens jaarlijks of halfjaarlijks laboratoriumonderzoek. In deze gevallen kan benazepril het meest heilzaam en veiligst zijn om eiwitverlies of hypertensie aan te pakken voordat zich azotemie ontwikkelt.
In de context van hoe het wordt gemetaboliseerd en uitgescheiden, is benazepril helemaal niet erg zwaar voor de nieren. Het wordt meestal gemetaboliseerd en uit het lichaam geklaard door de lever, met slechts een kleiner percentage door de nieren. Enalapril daarentegen, dat tot dezelfde familie behoort als benazepril, wordt bijna volledig door de nieren uitgescheiden.
