Iedereen houdt van een goed underdogverhaal. Getuige zijn van triomf over tegenspoed en obstakels kan ons inspireren en bemoedigen. Fictie, of het nu op pagina of op het scherm is, staat vol met dergelijke verhalen. Als het om de dierenwereld gaat, beginnen veel van deze inspirerende underdogs klein - letterlijk - als de kleinste van het nest.
Of we de term 'uit de kluiten gewassen' associëren met een triomfantelijk succesverhaal of ons een zwak, ziekelijk dier voorstellen dat voorbestemd is om een kort leven te leiden, de waarheid is dat geen van beide beschrijvingen helemaal juist is. In dit artikel bespreken we wat de kleinste van het nest is, eventuele gezondheidscomplicaties die ze kunnen hebben, en beantwoorden we enkele andere veelgestelde vragen over deze kleine, soms machtige dieren.
Een nest is per definitie een groep jonge dieren die tegelijkertijd uit hun moeder worden geboren. Het kleinste van het nest is een term die over het algemeen wordt gebruikt om het kleinste of zwakste lid van die groep te beschrijven.
Deze term is geen echte wetenschappelijke definitie, zoals sommigen zouden beweren dat een kleine puppy of kitten bijvoorbeeld niet echt een runt is, tenzij ze ook zwak en ziekelijk zijn. Elk nest met dieren zal waarschijnlijk enige variaties in grootte hebben, vooral als een van de ouders aanzienlijk groter of kleiner is.
Er zijn een paar mogelijke redenen waarom een dier als een runt geboren zou kunnen worden. Een zou kunnen zijn dat ze gewoon genetisch bedraad zijn om klein te zijn. Menselijke broers en zussen worden tenslotte zelden even groot en dieren zijn niet anders.
Overweeg enkele van de designer hondenmixen, zoals een miniatuur Labradoodle, bijvoorbeeld. Het mengen van een Labrador van 60 pond met een miniatuurpoedel van 15 pond zal ongetwijfeld resulteren in een nest vol puppy's van verschillende grootte.
Een andere reden waarom sommige dieren klein worden geboren, heeft te maken met de hoeveelheid voeding die ze in de baarmoeder van hun moeder krijgen. Sommige baby's hebben een zwakkere hechting aan de placenta dan andere, waardoor ze minder voeding krijgen. Zonder voldoende voedsel groeien deze dieren langzamer en kunnen ze worden geboren als de ondergeschikten van het nest.
Helaas worden sommige dieren klein geboren omdat ze ook worden geboren met een aangeboren gezondheidsprobleem waardoor ze klein zijn en moeite hebben met groeien.
Dat een dier klein geboren wordt, betekent niet automatisch dat het ook ongezond is.
Zoals we al hebben besproken, kunnen runts optreden vanwege genetica of voeding, en geen van beide voorspellen gezondheidscomplicaties. Dieren met een laag geboortegewicht lopen echter meer risico op medische problemen en hebben vaak menselijke hulp nodig om te overleven.
Runts geboren met geboorteafwijkingen lopen meer risico op aanhoudende gezondheidscomplicaties.
Gedurende de tijd dat jonge dieren zoals puppy's of kittens borstvoeding geven en door hun moeder worden grootgebracht, lopen ze een hoog risico om ziek te worden of dood te gaan, ongeacht hun grootte.
Puppy's en kittens hebben geen volledig ontwikkeld immuunsysteem om hen tegen ziekten te beschermen. Ze kunnen hun lichaamstemperatuur niet reguleren. Hun lichaam is niet voldoende ontwikkeld om hun eigen energie te produceren, waardoor ze gemakkelijk een gevaarlijk lage bloedsuikerspiegel kunnen krijgen. Ze kunnen ook gemakkelijk uitdrogen omdat hun nieren nog in ontwikkeling zijn.
Al deze problemen kunnen van invloed zijn op baby's die verder gezond zijn en niet zijn geboren met onderliggende ziekten of aandoeningen. Degenen die wel andere complicaties hebben, waaronder een laag geboortegewicht, lopen nog meer risico. Uit een onderzoek bleek dat puppy's met een lager geboortegewicht tijdens de eerste levensweek meer kans hadden om in die tijd te overlijden dan hun grotere broers en zussen.
In veel gevallen houden de extra gezondheidsrisico's die runts hebben direct verband met de zorg en voeding die ze van hun moeders krijgen.
De kleinste dieren, vooral die in grote nesten, kunnen het moeilijker hebben om te strijden om tepelruimte met hun grotere broers en zussen, vooral vlak na de geboorte. Door de eerste 2 dagen na de geboorte goed te voeden, kunnen baby's van hun moeder extra voedzame melk, colostrum, krijgen. Gezonde moeders geven immuunbescherming en voedingsstoffen door aan hun pasgeborenen door deze vroege maaltijden.
Als de runt geen colostrum drinkt, zijn ze kwetsbaarder voor ziekten of parasieten dan hun andere broers en zussen. Bovendien hebben onderdanen vaak extra voeding nodig om in te halen wat ze voor de geboorte hebben gemist en als ze die niet krijgen, lopen ze meer risico om niet te gedijen.
Eerlijk of niet, sommige moeders wijzen hun kleinste baby's af. Zonder de warmte, melk en zorg van hun moeder zullen deze onderdanen meestal niet overleven zonder hulp.
Door de combinatie van al deze factoren lopen runts meer risico op complicaties zoals Fading Puppy of Fading Kitten Syndrome. Puppy's of kittens die aan deze problemen lijden, lijken normaal wanneer ze worden geboren, maar worden later zwak, ziek en sterven binnen hun eerste 2 weken van hun leven. Een laag geboortegewicht is een risicofactor voor deze syndromen.
In veel gevallen hebben runts hun beste kans om te overleven als ze een helpende hand krijgen van mensen. Als je voor een pasgeboren nestje baby's zorgt, zoals puppy's of kittens, moet je misschien voor een nestje zorgen.
De eerste stap als dat het geval is, is nauw samenwerken met uw dierenarts. Ze zijn je beste hulpmiddel om je te helpen erachter te komen wat de kleinste van het nest nodig heeft om te overleven.
Als een runt verder gezond is, maar gewoon klein, moet je hun gewicht en eten goed in de gaten houden om ervoor te zorgen dat ze groter worden. Gebruik een weegschaal om ervoor te zorgen dat u nauwkeurige cijfers aan uw dierenarts kunt doorgeven.
Als de moeder het kleintje afwijst, of als ze gewoon niet groeien zoals zou moeten, kan het zijn dat je dierenarts je een grotere rol op zich laat nemen bij het opvoeden van de baby. Misschien moet je hun voeding aanvullen en ze schoon en warm houden alsof ze echt wees zijn.
Hoewel sommige eigenaren van gezelschapsdieren zich aangetrokken kunnen voelen tot het kiezen van de kleinste van het nest als hun eigen nest, kunnen ze zich nog steeds zorgen maken dat hun nieuwe huisdier altijd ziekelijk zal zijn of gezondheidsproblemen zal hebben vanwege hun grootte.
Runts die bij de geboorte klein zijn vanwege voeding, maar die normaal kunnen groeien en aankomen, halen hun achterstand vaak in en zijn even groot als hun broers en zussen tegen de tijd dat ze worden gespeend. Deze onderdanen leiden over het algemeen een volkomen normaal leven zonder gezondheidsproblemen.
Als een onderliggende gezondheidstoestand echter verantwoordelijk is voor de grootte van een dier, is dat een ander verhaal. Deze dieren kunnen bij het spenen nog klein en zelfs ziekelijk lijken. Er is een grote kans dat deze onderdanen ernstige en kostbare gezondheidsproblemen blijven houden.
Hier zijn antwoorden op een aantal veelgestelde vragen en mythes over de kleinste van het nest.
Hoewel dit een veelgebruikte uitdrukking is, zal er niet per se een runt in elk nest zitten. Sommige honden en katten hebben bijvoorbeeld maar één puppy of kitten tegelijk. In veel gevallen zijn nestgenoten vergelijkbaar in grootte, zelfs als ze veelvouden zijn.
Het antwoord op deze vraag is hetzelfde als of een runt gezondheidsproblemen zal blijven hebben. Het hangt ervan af waarom de baby in de eerste plaats een runt was. Dieren met geboorteafwijkingen waardoor ze klein zijn, zullen waarschijnlijk klein blijven, tenzij het defect op de een of andere manier kan worden verholpen.
Dieren die klein zijn door slechte voeding in de baarmoeder, maar die verder gezond zijn en constant kunnen aankomen, zullen niet per se klein blijven. Degenen die klein worden geboren dankzij de genetica van hun ouders kunnen alle kanten op, opnieuw afhankelijk van hun genetica.
Er wordt soms aangenomen dat runts taaier en agressiever zijn dan baby's van normale grootte, waarschijnlijk omdat het lijkt alsof ze harder moesten vechten en meer obstakels moesten overwinnen om te overleven. Hoewel er geen bewijs is voor deze specifieke theorie, is er enig bewijs dat onderdanen gedragsverschillen kunnen hebben die verband houden met hun opvoeding.
Veterinaire professionals hebben al lang opgemerkt dat "flesbaby's" of met de hand grootgebrachte weeskittens en puppy's vaak lijken op te groeien met gedragsproblemen zoals aanhankelijkheid of agressie. Gedragsproblemen worden ook vaak gezien bij puppy's en kittens die eerder bij hun moeder worden weggehaald dan gewoonlijk wordt aanbevolen.
Een onderzoek uit Zweden wees uit dat het niveau van de moederlijke zorg die puppy's kregen, specifiek van invloed leek te zijn op hun gedragspatronen als volwassenen. Gezien deze bevindingen is het logisch dat onderdanen die mogelijk minder aandachtige zorg van hun moeder hebben gekregen, kunnen opgroeien met agressie of andere gedragsproblemen.
Er is geen gedocumenteerde reden waarom het trainen van een runt uitdagender is dan het trainen van een andere puppy of hond. Het gemak of de moeilijkheid van het trainen van een hond heeft meer te maken met hun ras, temperament en socialisatie dan of ze wel of niet de kleinste van het nest waren. Ook het ervaringsniveau van de trainer speelt een rol. Geduld, positieve bekrachtiging en veel beloningen zouden goede resultaten moeten opleveren bij elke hond, inclusief runts.
De uitzondering hierop kan zijn als uw hond onderliggende gezondheidsproblemen of gedragsproblemen heeft, zoals we zojuist hebben besproken. Deze complicaties kunnen van invloed zijn op het leervermogen of de motivatie van de runt.
In dit artikel hebben we veel van de veelvoorkomende zorgen behandeld die te maken hebben met het houden van de allerkleinste van het nest als huisdier. We hebben geleerd dat sommige potentiële problemen in feite gegrond zijn, terwijl andere meer mythe dan waarheid zijn. Met deze kennis in de hand weten we dat het niet automatisch een slecht idee is om de kleinste van het nest te krijgen.
Sommige fokkers, die zich misschien zorgen maken over mogelijke toekomstige gezondheidsproblemen, kiezen ervoor om minder te vragen voor kleine puppy's en kittens. Een goed geïnformeerde huisdiereigenaar zou hiervan kunnen profiteren, opnieuw met het besef dat sommige runderen te maken kunnen hebben met aangeboren afwijkingen.
Breng uw kennis in evenwicht met mededogen voor uw potentiële nieuwe huisdier, en zorg er altijd voor dat u uw nieuwe puppy of kitten zo snel mogelijk naar de dierenarts brengt voor een controle.
Het mee naar huis nemen van een nieuw huisdier, ongeacht hun grootte, is zowel een vreugdevolle gelegenheid als het begin van een levenslange toewijding en verantwoordelijkheid. Het kiezen van de kleinste van het nest als uw nieuwe gezinslid kan wat extra problemen met zich meebrengen, maar ga er niet vanuit dat dit het geval zal zijn. Beslissen welk nieuwe huisdier het beste bij uw gezin past, houdt veel andere factoren in dan alleen of ze wel of niet de kleinste van het nest waren. Alle huisdieren verdienen een liefdevol huis, vooral iemand die misschien een beetje een moeilijke start in het leven heeft gehad. Beslis niet alleen met uw hart, maar zorg er ook voor dat u emotioneel en financieel voorbereid bent als u een sul mee naar huis neemt met mogelijke gezondheidscomplicaties op de lange termijn.
