Niemand wil dat hun kat verdrietig is. De meeste kattenbezitters doen er alles aan om hun katten gelukkig en comfortabel te maken. Gedragsveranderingen die vergelijkbaar zijn met die van mensen met een gediagnosticeerde klinische depressie, zijn de reden waarom sommige katteneigenaren denken dat hun kat aan een depressie lijdt.
Klinische depressie is een medisch erkende en vrij veel voorkomende psychische aandoening bij mensen. Gevoelens van verdriet en gedragsveranderingen, zoals gebrek aan motivatie om regelmatige activiteiten uit te voeren of verstoring van slaappatronen zijn enkele van de tekenen van deze ziekte. Depressie wordt beschouwd als een multifactoriële ziekte. Soms wordt depressie veroorzaakt door een duidelijke emotionele trigger, zoals de scheiding of het verlies van een geliefde, financiële moeilijkheden, enz. Klinische depressie kan ook worden veroorzaakt door chemische onevenwichtigheden in de hersenen. Wat zeker is, is dat depressie bij mensen gemakkelijk kan worden gediagnosticeerd vanwege ons vermogen om onze gevoelens verbaal te uiten.
Katten zijn, net als alle andere dieren, wezens met gevoel en kunnen last hebben van stemmingsstoornissen. Omdat katten zich niet verbaal kunnen uiten, is het verstandiger om ze niet te evalueren met behulp van gehumaniseerde bijvoeglijke naamwoorden of kenmerken en in plaats daarvan te focussen op het evalueren vanuit een katvriendelijker perspectief. Dit zal u helpen de 'depressie' van uw geliefde kat beter te begrijpen en de benodigde oplossingen te bieden.
Katten zijn gevoeliger voor gebeurtenissen en veranderingen in het leven dan wij. Een verandering in hun schema kan bijvoorbeeld een kat volledig uit balans brengen, terwijl dit voor de meeste mensen waarschijnlijk geen ernstige problemen zal veroorzaken.
Natuurlijk kun je je kat niet helpen om met deze veranderingen om te gaan als je niet weet dat ze er om te beginnen last van hebben! Hier zijn een paar tekenen dat uw kat een beetje verdrietig is en misschien wat aandacht nodig heeft
Katten die gestrest zijn, zullen vaak minder goed in staat zijn om met andere stressoren om te gaan, wat kan leiden tot verhoogde agressie. Ze hebben uw puppy misschien eerder kunnen verdragen. Maar met de extra stress kunnen ze vaker tegen uw hond uithalen.
In veel gevallen zullen ze ook tegen je uithalen. Zelfs het kleinste ding lijkt ze misschien te verleiden.
Dat gezegd hebbende, dit geldt alleen voor nieuwe en plotselinge agressie. Als uw kat altijd een beetje gespannen is geweest, is het normale gedrag van de kat waarschijnlijk geen teken van depressie. Bovendien, als uw kat nooit met uw puppy heeft kunnen opschieten, is hun agressie geen symptoom van verdriet.
Alle katten hebben de neiging om zichzelf regelmatig te poetsen. Als uw kat plotseling haar verzorgingsgedrag verandert, kan dit een teken zijn dat ze "depressief" of gestrest zijn. Als uw kat zich zorgen maakt, voelt hij zich misschien niet gemotiveerd om zichzelf te verzorgen.
Een gebrek aan verzorging kan ook worden veroorzaakt door onderliggende gezondheidsproblemen. Daarom moeten plotselinge veranderingen in het verzorgingsgedrag aanleiding geven tot een bezoek aan de dierenarts. Katten zijn goed in het verbergen van hun symptomen, dus soms is het enige teken dat ze ziek zijn een verandering in hun gedrag.
Katten die depressief zijn, veranderen vaak hoe vaak ze miauwen. Dit kan een toename van de vocalisatie of een afname van de vocalisatie zijn. Hoe dan ook, het kan een teken zijn dat uw kat gestrest of verdrietig is.
Natuurlijk kunnen veel dingen vocalisatieveranderingen veroorzaken. Zo zullen vrouwelijke katten die krols zijn vaak janken in een poging een partner aan te trekken. Ziekten kunnen ook verhoogde vocalisatie veroorzaken.
Meestal zijn veranderingen in vocalisatie alleen niet voldoende om op 'depressie' te wijzen. Als ze echter gepaard gaan met andere symptomen, kan dit een goede indicatie zijn dat uw kat 'depressief' is.
Elke plotselinge verandering in persoonlijkheid kan een teken zijn van depressie of een ander, onderliggend probleem. Als uw lieve kat zich bijvoorbeeld plotseling onder het bed begint te verstoppen, is er waarschijnlijk iets mis. Als alternatief, als uw gewoonlijk afstandelijke kat plotseling behoefte lijkt aan aandacht, kan dit ook een probleem zijn.
"Depressie" kan gemakkelijk persoonlijkheidsveranderingen veroorzaken. Maar ook andere zaken kunnen tot veranderingen leiden. Katten die zich plotseling verstoppen, kunnen ziek zijn. In het wild zouden katten zich immers moeten verstoppen en genezen als ze ziek worden.
Als uw kat verder in orde is, kan elke plotselinge verandering in hun gedrag een symptoom zijn van 'depressie'.
Bij voorkeur eet uw kat elke dag dezelfde hoeveelheid voer. U wilt niet dat uw kat plotseling stopt met eten of te veel gaat eten. Om deze reden wordt het ten zeerste aanbevolen om de eetgewoonten van uw kat in de gaten te houden. Een verandering in beide richtingen kan een teken zijn dat er iets mis is.
Depressieve en verdrietige katten kunnen stoppen met eten, of ze kunnen meer gaan eten. Sommige katten kunnen zich gestrest voelen en proberen het voedsel op te eten terwijl het beschikbaar is, terwijl anderen zich onder het bed kunnen verstoppen en er niet uitkomen. Sommige katten eten zo veel dat ze kunnen overgeven.
Meestal is dit te wijten aan de "feest- of hongersnood"-mentaliteit van de katten. Katten zullen vaak te veel eten als ze denken dat het voer er in de toekomst misschien niet meer is.
Als uw kat begint te sproeien of de badkamer buiten de kattenbak begint te gebruiken, is dit een duidelijk teken van verdriet. Wanneer katten gestrest en depressief zijn, voelen ze vaak de behoefte om hun omgeving te beheersen. Een van de manieren waarop katten dit doen, is door hun territorium als het hunne te markeren. Het is een veel voorkomende stressreactie. Dit gedrag wordt vaak gezien als eenvoudig wangedrag, maar het is vaak een schreeuw om hulp.
Ongepast urineren kan ook een teken zijn van een UTI. Neem daarom direct contact op met uw dierenarts als uw kat plotseling stopt met het gebruik van de kattenbak.
Afbeelding tegoed:9lnw, Shutterstock
Om te spelen en rond te rennen, moeten katten zorgeloos zijn. Als ze gestrest of anderszins depressief zijn, willen ze misschien niet meer spelen zoals vroeger. Ze zijn misschien ook niet geïnteresseerd in lekkernijen of andere dingen waar ze vroeger enthousiast van werden. Als ze je meestal aan de deur ontmoeten voor knuffels, doen ze dat misschien niet meer.
Vaak zal dit gebrek aan interesse samengaan met andere gedragsproblemen. Een kat kan bijvoorbeeld de hele dag dutten in plaats van te spelen. Ze kunnen verborgen blijven onder het bed in plaats van iets lekkers te komen eten als je belt. Hoe dan ook, het is een duidelijk teken dat er iets mis met je kat is.
Katten die depressief of verdrietig zijn, kunnen meer slapen. Natuurlijk slapen katten sowieso lange uren, dus overmatige hoeveelheden slaap hoeven niet per se een probleem te zijn.
Dat gezegd hebbende, plotselinge veranderingen kunnen wijzen op een probleem. Als uw kat plotseling veel meer begint te slapen dan vroeger of afziet van activiteiten die ze vroeger gewoon leuk vonden om te slapen, kan dit een teken zijn van een probleem.
Evenzo, als uw kat plotseling helemaal niet meer slaapt, kan dit een duidelijk teken zijn dat er een probleem is. Uw kat kan te gestrest zijn om te slapen zoals het hoort, wat kan leiden tot verdere depressie of verdriet.
Depressie wordt bij mensen herkend vanwege ons vermogen om onze gevoelens te uiten. Als voelende wezens kunnen we aannemen dat katten depressief kunnen worden, net als wij, en de gedragsveranderingen en tekenen lijken veel op de menselijke tekenen van depressie. Veel tekenen van depressie zijn echter ook tekenen van een onderliggende ziekte en katten kunnen niet praten om hun pijn of ongemak te uiten. Daarom is het essentieel om uw kat naar de dierenarts te brengen als ze zich vreemd gaat gedragen. Als de dierenarts ze een schone gezondheidsverklaring geeft, kan dit gewoon een teken zijn dat uw kat depressief is. Het is echter altijd beter om het zekere voor het onzekere te nemen.
