Net als mensen hebben honden een rijk innerlijk leven en zijn ze in staat een breed scala aan emoties te ervaren, zowel positieve als negatieve. Honden kunnen niet praten, dus communiceren ze hun gevoelens op andere manieren. Wanneer een hond gestrest, depressief of verdrietig is, verandert zijn gedrag. Als hondenbezitter is het belangrijk om deze signalen te herkennen, zodat we actie kunnen ondernemen en deze negatieve gevoelens bij onze honden kunnen helpen verlichten voordat ze tot ernstige problemen leiden. Langdurige of chronische stress kan de algehele gezondheid en het welzijn van een hond in gevaar brengen door hun immuunsysteem te verzwakken en gedragsproblemen te veroorzaken.
Gevoelens van stress, depressie en verdriet worden vaak veroorzaakt door perioden van verandering of inconsistentie in het leven van een hond. Een verhuizing naar een nieuw huis, de toevoeging van een nieuw familielid zoals een baby of een nieuw huisdier, of het verlies van een eigenaar of metgezel, kan bij een hond gevoelens van angst en depressie veroorzaken. Een significante verandering in de dagelijkse routine van een hond, zoals een baas die meer uren moet werken, of lange perioden in een kennel of herplaatsingscentrum, kan ook gevoelens van stress of depressie veroorzaken.
Honden kunnen ook gestrest of depressief worden als ze geen uitlaatklep krijgen voor normaal hondengedrag, zoals rennen, apporteren, snuffelen en graven.
Stress wordt ook vaak veroorzaakt door scheiding van een eigenaar, harde geluiden, grote of vreemde voorwerpen of grote groepen mensen.
Individuele honden zullen op verschillende manieren reageren op dezelfde stressor. Volgens Clinician's Brief wordt de manier waarop een hond reageert bepaald door de omgevingsomstandigheden, conditionering, genetica en neurologische aanpassing van een bepaalde hond. Stress of angst kan in sommige situaties passend zijn, zoals een hond die gestrest en angstig wordt wanneer hij wordt geconfronteerd met een wild dier, maar nadelig in andere, zoals de angst voor mensen die hoeden dragen.
Hoewel sommige tekenen van stress en angst bij honden duidelijk zijn, zijn andere subtieler. Als hondenbezitters is het belangrijk dat we deze signalen vroeg herkennen voordat ze escaleren tot iets ernstigers.
De meest voorkomende symptomen van stress die u bij uw hond kunt zien, zijn de volgende:
Gevoelens van stress en angst kunnen ervoor zorgen dat een hond zijn interesse in eten verliest. Als uw eens door voedsel gedreven hond nu nauwelijks geïnteresseerd is in het eten van het avondeten, is het belangrijk om goed op te letten. Stress en angst kunnen de oorzaak zijn, maar er zijn ook veel medische problemen die ook een verminderde of afwezige eetlust kunnen veroorzaken. Het is daarom belangrijk om uw hond te laten controleren door een dierenarts om eventuele onderliggende medische aandoeningen uit te sluiten voordat u ervan uitgaat dat stress de boosdoener is.
Uw hond kan zijn oren naar achteren trekken of vastzetten als hij zich gestrest of angstig voelt. Dit is niet altijd duidelijk bij rassen met slappe oren.
Een van de subtielere tekenen van stress en angst die gemakkelijk over het hoofd wordt gezien, is neus- en liplikken, geeuwen en kwijlen. Deze tekens moeten in hun context worden geïnterpreteerd. Een hond in een ontspannen omgeving die kwijlt en aan zijn lippen likt wanneer hem een smakelijke traktatie wordt aangeboden, zal waarschijnlijk niet gestrest raken, maar als het likken van de lippen gepaard gaat met veranderingen in lichaamshouding, naar achteren gespaarde oren of hijgen, geeft dit waarschijnlijk aan dat een hond last heeft van stress en angst.
Medische problemen zoals tandaandoeningen of misselijkheid veroorzaken ook liplikken en kwijlen, dus het is belangrijk om uw hond te laten controleren door een dierenarts als deze symptomen aanhouden.
Een gestresste of angstige hond kan ineenkrimpen of een gehurkte lichaamshouding aannemen met hun staart eronder weggestopt. Een gestresste hond kan ook stijf worden, of wegkijken of wegkijken van de waargenomen dreiging.
Honden hijgen als ze opgewonden, warm, buiten adem zijn na het sporten of gestrest zijn. Hijgen als gevolg van stress presenteert zich vaak samen met andere tekenen van stress en angst.
Intense emoties zoals angst en angst kunnen ervoor zorgen dat een hond gaat beven en trillen. Pijn en ziekte kunnen ook trillen en beven veroorzaken, dus het is belangrijk om uw hond te laten controleren door een dierenarts als deze symptomen aanhouden nadat uw hond is gekalmeerd of uit een stressvolle situatie is verwijderd.
Het is normaal dat honden hun stem uitbrengen, maar tijdens perioden van stress en angst kan het gejammer, gehuil en geblaf worden verhevigd. Als uw hond plotseling vaker begint te vocaliseren, is het belangrijk om medische oorzaken voor hun gedrag uit te sluiten voordat u ervan uitgaat dat stress de oorzaak is.
Stressvolle situaties zoals adoptie, pensionering bij een kennel, verhuizing of scheiding van een eigenaar kunnen diarree veroorzaken.
Volgens Klinician's Brief , beïnvloedt de afgifte van noradrenaline (het "vecht- of vluchthormoon") het maag-darmkanaal van een hond, wat resulteert in een aanval van diarree.
Gewoonlijk is door stress veroorzaakte diarree van voorbijgaande aard en zou binnen een paar dagen moeten verdwijnen op een dieet van neutraal voedsel. Omdat diarree vele oorzaken kan hebben, als de diarree van uw hond in intensiteit of ernst toeneemt, bloed bevat, gepaard gaat met andere ziekteverschijnselen zoals braken of verminderde eetlust, of niet binnen een dag of twee verbetert, moet uw hond onderzocht door een dierenarts.
Als uw hond die ooit volledig zindelijk was, binnenshuis begint te plassen en te poepen, kan dit een teken van stress zijn. Sommige honden kunnen thuis geëlimineerd worden door verlies van controle wanneer ze angstig zijn. Huisvuil kan ook wijzen op een medisch probleem, zoals een urineweginfectie, of fecale of urine-incontinentie, dus het is belangrijk om uw hond te laten controleren door een dierenarts om de oorzaak te achterhalen. Onthoud dat honden geen grond huisvesten uit "stoer", dus het straffen van uw hond kan dit gedrag verergeren of tot andere gedragsproblemen leiden.
Langdurige perioden van stress en angst kunnen leiden tot dwangmatig gedrag die geen ander doel dienen dan een hond te helpen omgaan met stressfactoren zoals te weinig beweging en isolatie. Een chronisch gestresste hond kan bijvoorbeeld herhaaldelijk aan een of meer van hun ledematen likken in een poging zichzelf te kalmeren. Andere dwangmatige gedragingen zijn staartjagen of ronddraaien, lucht likken of flankzuigen.
Sommige van deze gedragingen kunnen een onderliggende medische oorzaak hebben, zoals pijn door artrose die herhaaldelijk likken aan een ledemaat veroorzaakt, dus het is belangrijk om uw hond te laten controleren door een dierenarts als hij repetitief gedrag begint te vertonen.
Het is gebruikelijk dat honden depressieve of sombere aanvallen ervaren tijdens perioden van verandering, zoals het verlies van een eigenaar of metgezel. Veel ernstige medische aandoeningen kunnen er echter ook voor zorgen dat uw hond er verdrietig of depressief uitziet. Uw eerste manier van handelen is om uw hond te laten controleren door een dierenarts als deze een van deze symptomen vertoont om een onderliggende ziekte uit te sluiten.
De eetlust van een hond kan afnemen of zelfs afwezig zijn wanneer ze gevoelens van verdriet of depressie ervaren. Zoals eerder vermeld, kan uw hond bij stress ook een verandering van eetlust ervaren. Over het algemeen presenteren verdriet en depressie zich anders dan stress en angst, dus het is belangrijk om deze tekens in hun context te interpreteren. Een verandering in eetlust moet altijd serieus worden genomen, omdat dit een teken kan zijn van een onderliggende medische aandoening.
Als een normaal actieve hond lusteloos wordt of meer tijd doorbrengt met slapen, kan dit erop duiden dat hij depressief is. Aandoeningen die pijn veroorzaken, kunnen ook verantwoordelijk zijn, zoals artrose bij oudere honden.
Als uw hond zijn interesse verliest in dingen waar hij ooit van hield, zoals wandelingen of speeltijd, kan dit een teken van depressie zijn. Honden die depressief of verdrietig zijn, kunnen zich ook terugtrekken en niet meer op dezelfde manier omgaan met mensen en andere dieren als vroeger. Zoals eerder vermeld, kan ontwenning een teken zijn van een onderliggende ziekte.
In bepaalde situaties zijn gevoelens van stress en angst volkomen gepast. In deze gevallen zou het voldoende moeten zijn om uw hond uit de stressvolle situatie te halen om zijn stressgevoelens te verlichten. Als uw hond vaker of in ongepaste situaties tekenen van stress of angst vertoont, is het belangrijk om actie te ondernemen. Vroege herkenning en interventie zijn de sleutels om te voorkomen dat gevoelens van angst escaleren en gedragsproblemen veroorzaken.
De eerste stap is om uw hond te laten controleren door een dierenarts om medische oorzaken voor hun gedrag uit te sluiten. Als uw hond een schone gezondheidsverklaring krijgt, werk dan samen met een dierenarts of een geloofwaardige gedragstherapeut om de triggers te herkennen en passende interventies toe te passen. Sommige honden hebben mogelijk een combinatie van medicatie en gedragsverandering nodig.
Alle honden, inclusief honden die negatieve emoties van stress, depressie of verdriet ervaren, zullen baat hebben bij het vasthouden aan een routine van slapen, eten, bewegen en spelen. Regelmatige dagelijkse gelegenheden bieden voor lichaamsbeweging en mentale stimulatie is ook gunstig.
