Je zou denken dat dierenartsen en voorvechters van dierenrechten op dezelfde lijn zitten als het gaat om wetgeving die dieren zou 'beschermen' tegen onnodige medische procedures, maar dat is niet bepaald het geval in vier staten waar dierenartsen botsen met activisten.
De American Veterinary Medical Association (AVMA) zegt dat dierenartsen de klauwen van een kat alleen operatief mogen verwijderen als andere opties (zoals gedragsaanpassing) niet hebben gewerkt, of als het krabben van de kat een risico zou kunnen vormen voor zijn immuungecompromitteerde mens. Ze beweren dat ze tegen declawing zijn, tenzij het de kat helpt om in zijn huis te blijven in plaats van te worden overgegeven.
Maar wetgeving in New York, New Jersey, West Virginia en Rhode Island zet groepen van dierenartsen op tegen activisten die geloven dat het declawing van katten volledig verboden moet worden, tenzij het zeldzame geval van medische noodzaak zich voordoet. De dierenartsengroepen zeggen dat als de procedure daadwerkelijk illegaal zou zijn, veel eigenaren hun katten zouden afstaan of ze helemaal niet meer in huis zouden nemen, waardoor velen het risico liepen dakloos te worden of euthanasie te plegen. Ze zijn van mening dat dit een groter probleem is dan dat er meer katten worden ontklauwd, al was het maar om krassen op meubels in huizen te voorkomen.
Michael San Filippo is een woordvoerder van de AVMA en zegt dat ongeveer 70% van de katten die naar opvangcentra gaan, geëuthanaseerd worden. Deze wet zou dat aantal veel groter kunnen maken.
Dat gezegd hebbende, niet alle dierenartsen zijn tegen de wetgeving. Dr. Jennifer Conrad richtte een groep op met de naam PawProject.org en zegt dat declawing meer geld oplevert voor dierenartsen dan dat het een procedure is om katten in hun huizen te houden. Ze zegt dat sommige dierenartsen meer dan $ 1.000 per uur verdienen om te declaweren, en ze kent persoonlijk dierenartsen die dit hun belangrijkste geldmaker hebben genoemd.
Dr. Carlo Siracusa is een professor aan de School of Veterinary Medicine van de University of Pennsylvania en zegt dat onychectomie, of declawing, in feite zoveel pijn bij het dier kan veroorzaken dat ze zelfs een groter risico kunnen vormen voor het schaden (bijten) van mensen dan zij waren zonder de operatie. Hij zegt dat de Europese Unie declawing in 1986 heeft verboden en geen alarmerende stijging heeft gezien in het aantal overgeleverde of geëuthanaseerde katten. Hij is van mening dat voorlichting aan kattenbezitters en dierenartsen dit ook kan helpen bestrijden.
