De Maine Coon-kat (linksboven) en de Noorse boskat (rechtsonder) zijn beide grote rassen, en hoewel er veel overeenkomsten tussen hen zijn, zijn er ook veel verschillen. We zullen het "kat versus hond"-debat nooit oplossen, maar als het om diversiteit gaat, is de beste vriend van de mens de duidelijke winnaar. Gedomesticeerde honden zijn veel variabeler dan hun katachtige tegenhangers. Naast de enorme verschillen in oorvorm, snuitlengte en ledematen, zijn onze hondenvrienden er in een enorm scala aan maten - de grootste hondenrassen zijn ongeveer 40 keer groter dan de kleinste.
Toch is het niet zo dat alle katten gelijk zijn gemaakt. Hier is een overzicht van twee grote rassen met persoonlijkheden die bij hun postuur passen:de Maine Coon en de Noorse Boskat.
Zoals ze in Noorwegen zeggen, slecht weer bestaat niet, alleen slechte kleding. Om de strenge winters van Scandinavië te doorstaan, ontwikkelde de Noorse Boskat - ook wel de "Wegie" (uitgesproken als "wee-gee") - een dubbele laag dikke, waterdichte vacht. Mysterie omringt de oorsprong van het ras; het kan afstammen van Siberische katten of Turkse langharige katten die het huidige Noorwegen zijn binnengekomen.
Hoe dan ook, geschreven verslagen vertellen ons dat er rond het jaar 1000 G.T. een nieuw en onderscheidend type gedomesticeerde kat was ontstaan in deze uithoek van Europa. De voorouders van de huidige Wegies werden waarschijnlijk gebruikt om Vikingschepen en nederzettingen vrij te houden van muizen.
Volwassen volwassenen van beide geslachten zijn zeer gespierde dieren - en zwaar om op te starten. Volwassen vrouwtjes wegen gewoonlijk 9 tot 12 pond (4 tot 5,4 kilogram), terwijl mannen de weegschaal regelmatig kantelen tot 16 pond (7,3 kilogram) of meer. De Noorse Boskat is dan ook een van de grootste beschikbare rassen.
Maar de Maine Coon heeft het verslaan. Deze volledig Amerikaanse schoonheid kan 11,3 kilo wegen en is ronduit gigantisch. Op 22 mei 2018 vestigde een Maine Coon genaamd Barivel zelfs een nieuw Guinness World Record als de langst bekende huiskat. Van het ene uiteinde naar het andere meet hij 47 inch (120 centimeter) lang. Trouwens, de vorige recordhouder in deze categorie was een andere Maine Coon. Het klinkt alsof ze een harige dynastie hebben.
Trouw aan zijn naam, de Maine Coon is een product uit het noorden van New England. Ook hier hebben we een wezen waarvan het achtergrondverhaal onduidelijk is. Volgens een populaire fabel kunnen de eerste Maine Coons worden herleid tot (van alle mensen) Marie Antoinette. Tijdens de Franse Revolutie zou ze haar geliefde katten naar Noord-Amerika hebben laten verschepen, waar ze gekruist werden met lokale katachtigen. De waarheid is misschien minder glamoureus, maar Maine Coons hebben waarschijnlijk Europese wortels. Historici denken dat het ras afstamt van langharige katten die door zeelieden de Noord-Atlantische Oceaan overstaken.
Net als Scandinavië, krijgt New England elke winter veel sneeuwval en een serieuze windchill. Shaggy jassen helpen Maine Coons te beschermen tegen deze ijskoude omstandigheden. Ze hebben ook brede, getufte "sneeuwschoenpoten" die af en toe extra cijfers hebben.
Sommige liefhebbers denken dat de Noorse Boskat de directe voorouder van de Maine Coon is. (We weten tenslotte dat Noorse kolonisten in de 11e eeuw G.T. het hedendaagse Newfoundland bezetten.)
Het idee spreekt tot de vele overeenkomsten tussen deze langharige, grote rassen. Maar zoals Sandra Cagan je zal vertellen, zijn er ook genoeg verschillen.
Cagan, een inwoner van Florida, is eigenaar van het Orlando Cat Café, een coffeeshop waar de klanten kunnen rondhangen met adopteerbare katten die een goed huis nodig hebben. Ze is persoonlijk eigenaar van twee raszuivere Maine Coons en is goed bekend met de eigenaardigheden van het ras.
"De Maine Coon heeft een bredere snuit dan een Boskat", legt Cagan uit via e-mail. Het laatste ras daarentegen heeft een afgeplat voorhoofd, een rechte neus en een driehoekige schedel, waardoor het wat Cagan beschrijft als "meer een 'gewoon kattengezicht'". Ondertussen ziet de Maine Coon er met zijn hoge jukbeenderen en brede snuit uit. nogal leeuwachtig — in ieder geval gelaatsuitdrukking.
Andere verschillen zitten in de vacht. Hoewel Wegies en Maine Coons in veel verschillende kleuren verkrijgbaar zijn, is er voor elk ras een iconisch kapsel.
"Beide rassen hebben opvallende oorbosjes, maar de Maine Coon's zijn groter", zegt Cagan. Ook, terwijl de staarten van Wegie eindigen in puntige punten, is het uiteinde van de staart van een Maine Coon bossiger en minder mooi gevormd.
Afgezien van het uiterlijk, kunnen de katten anders communiceren. "Maine Coons zijn over het algemeen erg vocaal; ze staan bekend om hun tsjilpende geluiden", vertelt Cagan. "Noorse boskatten zijn meestal stiller." Dat gezegd hebbende, ze houden er allebei van om tevreden te spinnen, dat behoorlijk luid kan worden.
In termen van karakter worden Wegies en Maine Coons vaak beschreven als "hondachtig". Noorse boskatten houden ervan om met hun favoriete mensen om te gaan, terwijl Maine Coons allerlei hondengedrag vertonen. "Ik ken verschillende Maine Coon-bezitters die hun katten hebben geleerd 'high fives' of 'pootjes schudden' te geven zoals een hond zou doen", zegt Cagan.
De grote jongens zijn niet alleen gemakkelijk te trainen, maar ze hebben ook de vertederende gewoonte om hun speelgoed rond te dragen als opgewonden terriërs. "Velen van hen spelen ook apporteren", voegt Cagan toe. Bovendien merkt ze op dat verschillende eigenaren hun Maine Coons hebben geleerd om lijnen te gebruiken. "Een van mijn twee vindt het heerlijk om aan de lijn te lopen, de ander niet zo veel", vertelt ze.
Dus nu ik erover nadenk, misschien kunnen we kunnen beslecht het hele kat versus hond-debat. Als je een huisdier wilt en je besluiteloos voelt, deel dan gewoon het verschil en koop een Maine Coon. Of een Wegie.
Dat is nu interessantNoorse boskatten en Maine Coons kunnen worden beschouwd als voorbeelden van de regel van Bergmann - die stelt dat warmbloedige dieren op koude plaatsen de neiging hebben om omvangrijker te zijn dan leden van hun eigen soort die in warmere streken leven. Dit komt omdat grotere personen met een compacte lichaamsbouw het gemakkelijker kunnen hebben om lichaamswarmte vast te houden.
Oorspronkelijk gepubliceerd:12 november 2019
