Declawing Cats:problemen, alternatieven en meer

Ik ben erg tegen declawing.

25% van de katten in de VS wordt gedeclaweerd en veel mensen blijven hun katten declaweren, simpelweg omdat ze niet weten wat de operatie inhoudt - ze gaan ervan uit dat het gewoon het verwijderen van de klauwen van de kat is. De procedure omvat echter ook het verwijderen van een deel van het bot van de kat, omdat het hele laatste gewricht moet worden afgesneden, niet alleen de klauw. The Paw Project probeert mensen te informeren over de gevaren van declawing door middel van hun documentaire The Paw Project Movie, en kattenexpert Jackson Galaxy - die de operatie "de-knuckling" noemt - beschreef de praktijk als onmenselijk en barbaars in zijn YouTube-video "Declawing :Jackson Galaxy zegt gewoon nee!” Hieronder staan ​​enkele feiten die u moet overwegen met betrekking tot problemen met declawing, evenals alternatieven die u kunnen helpen een mooi huis te behouden zonder een geliefd huisdier pijn te doen.

PROBLEMEN

MeLinda Hughes van Merlin's Hope Ragdoll Rescue heeft vijf katten die allemaal gedeclawerd zijn - en als gevolg daarvan heeft elk van hen verschillende problemen. Hughes betoogt in haar artikel "Declawing Cats:Alternatives, Problems, and More from a Ragdoll Rescue Expert" dat het declawing van katten zowel lichamelijk letsel als psychologische schade veroorzaakt, wat resulteert in langdurige medische en gedragsproblemen. Haar katten ervoeren alles, van artritis tot problemen met de wervelkolom, tot asociaal gedrag en meer. Als redder heeft ze gemerkt dat meer dan 50% van de ontklauwde katten die in opvangcentra terechtkomen daar zijn vanwege gedragsproblemen die verband houden met ontklauwen.

Het verhaal van Hughes maakt deel uit van een grote hoeveelheid anekdotisch bewijs dat de negatieve effecten van kattenklauwen aantoont (inclusief vermelding van/link naar de Facebook-post?). Maar niet alleen katteneigenaren hebben deze problemen opgemerkt; experts naast Jackson Galaxy spreken zich ook uit. Holistische dierenarts Jean Hofve, DMV, lichtte het onderwerp toe en noemde veel problemen in verband met de procedure in haar artikel "Declawing:A Rational Look":

• Chirurgische problemen – Zoals bij elke procedure, bestaat er altijd het risico op fouten:een tourniquetprobleem, onervarenheid, een slechte dag, een slechte techniek of een positioneringsprobleem kunnen allemaal complicaties veroorzaken, zoals onomkeerbare zenuwbeschadiging. Sommigen suggereren dat laserdeclawing een minder rommelig alternatief is, maar laserchirurgie vermindert nog steeds niet de hoeveelheid pijn die een kat ervaart.
• Complicaties tijdens herstel - Katten kunnen tot enkele jaren na de operatie problemen krijgen zoals teruggroeiende klauwen of abcessen, en ze kunnen zelfs de rest van hun leven blijvende of incidentele kreupelheid ervaren. Eén onderzoek volgde 5 maanden na hun operatie declawed katten en vond dat bijna 1/3 van de katten een soort van complicatie ervoer.
• Dood – In extreme gevallen kunnen katten zelfs overlijden als gevolg van anesthesiecomplicaties of hevige bloedingen. Katten die in asielen terechtkomen als gevolg van gedragsproblemen, kunnen ook worden afgemaakt. Verlaten katten lopen ook het risico te worden gestolen voor gebruik in laboratoria of als lokaas voor het trainen van vechthonden.
• Chronische pijn - Katten zijn misschien niet in staat om hun pijn in menselijke termen uit te drukken, maar tekenen zoals halfgesloten ogen, teruggetrokken snorharen en een onwil om gewicht op hun poten te plaatsen, zijn allemaal bewijzen van de postoperatieve pijn die ze ervaren. Bovendien kunnen we uit menselijke amputatie-ervaringen afleiden dat katten waarschijnlijk "fantoom" -sensaties - inclusief pijn - ervaren in hun ontbrekende gewrichten, die een leven lang kunnen duren. Fysiologisch is dit volkomen logisch, aangezien het zenuwstelsel van katten erg lijkt op dat van mensen. Sommige eigenaren van ontklauwde katten hebben gemerkt dat hun katten nog steeds aan krabpalen krabben, ook al zijn ze ontklauwd, mogelijk als gevolg van de fantoomsensaties van hun ontbrekende gewricht en klauw.
• Artritis/gewrichtsproblemen – Een andere mogelijke verklaring voor de neiging van een kat om te blijven krabben na het declawing is dat het een wanhopige poging is om samengetrokken pezen op te rekken. Zodra een kat is ontklauwd, trekken hun gewrichten zich terug en blijven ze de rest van hun leven ingetrokken. Anatomisch gezien zijn katten gebouwd om te lopen met een groot deel van hun gewicht op hun tenen, dus chirurgie vereist dat katten hun gewicht terugbrengen naar de voetzolen. Deze onnatuurlijke houding kan stress veroorzaken op hun ruggengraat en beengewrichten, wat leidt tot gewrichtsschade en artritis op meerdere plaatsen.
• Gedragsproblemen – Sommige experts, waaronder Jackson Galaxy, noemen bijtproblemen als een negatief resultaat van declawing. Katten gebruiken hun klauwen als een van hun eerste verdedigingslinies, maar wanneer ze zich realiseren dat dit niet voor hen beschikbaar is, kunnen ze overgaan tot bijten als hun volgende beste manier om te reageren op onaangename situaties of om aandacht te krijgen - wat dan de doel om een ​​kat te laten declaweren om te voorkomen dat ze mensen kwaad doen. Naast bijtproblemen klagen veel katteneigenaren over een verscheidenheid aan psychologische veranderingen bij hun kat na de operatie, zoals asociaal, angstig en depressief gedrag.
• Plassenproblemen – Statistieken ondersteunen het idee dat katten die ontklauwd zijn meer kattenbakproblemen hebben (95% van de ontklauwde katten, volgens één onderzoek), omdat lopen op het strooisel pijnlijk wordt voor de veranderde poten van de katten en ze niet kunnen graven om ze te elimineren verspilling. Nogmaals, dit gaat voorbij aan het doel om katten te laten ontklauwen om materiële schade aan een huis te voorkomen, aangezien urine tapijten, ondervloeren en gipsplaten kan beschadigen.
• Mishandeling en verlating – Soms kunnen katten die de bijwerkingen van declawing ervaren, zoals gedragsproblemen of kattenbakproblemen, worden verwaarloosd, mishandeld of weggedaan door hun baasjes. Ze kunnen naar een schuilplaats worden gestuurd, worden opgesloten in een specifiek deel van het huis of naar buiten worden verbannen - waar ze zichzelf niet langer kunnen beschermen tegen roofdieren omdat ze geen natuurlijke verdediging hebben en niet in staat zijn om te klimmen om aan gevaar te ontsnappen. Er is geen manier om te weten hoeveel van de katten in opvangcentra daar terecht zijn gekomen vanwege declawing-problemen, maar het is een patroon dat reddingswerkers hebben opgemerkt, en het is duidelijk in tegenspraak met de bewering van veel dierenartsen dat declawing katten in goede huizen houdt.

Er zijn veel psychologische en gezondheidsproblemen verbonden aan het declawing van katten, en de negatieve bijwerkingen werken soms zelfs het doel van de operatie in de eerste plaats tegen.

ALTERNATIEVEN

Als je je zorgen maakt over het feit dat je kat mensen krabt of je huis en meubels beschadigt, zijn er andere manieren om met deze problemen om te gaan die gewoon een beetje onderzoek en misschien wat training vereisen. Hier zijn een paar veelvoorkomende alternatieven voor declawing, zoals gesuggereerd in het Jackson Galaxy-artikel "Cats and Claws - Living Happily Ever After":

Knipsel
Het regelmatig knippen van de nagels van een kat is een eenvoudige oplossing voor het krabprobleem. Katten vinden het proces in het begin misschien niet leuk, maar beginnen wanneer de katten jong zijn en werken wekelijks om de scherpe punt af te knippen, zodat ze eraan wennen. Als uw kat probeert te ontsnappen, overweeg dan om hem in een handdoek te wikkelen en voorzichtig één poot tegelijk uit te trekken om de klauwen te knippen, waarbij u voorzichtig met uw duim op de poot drukt totdat de klauwen gespreid zijn. Vermijd het donkere midden van de klauw, omdat dit de snelle is en pijn en bloedingen zal veroorzaken als deze wordt geknipt. Zorg er ook voor dat je tondeuse niet bot is, omdat dit de nagel kan verpletteren.

Krassende berichten
We weten nu uit recente inzichten in kattengedrag en psychologie dat krabben een natuurlijke drang is voor katten. Overweeg om ze een krabpaal, een kattenappartement of een krabpaal te geven en ze te leren deze te gebruiken in plaats van aan huishoudelijke voorwerpen te krabben. Het is belangrijk om te proberen de beste optie te vinden voor de voorkeuren van uw kat - er zijn bijvoorbeeld horizontale kartonnen krabpalen voor katten die de neiging hebben om aan tapijt te krabben, kleine opritten voor katten die graag aan meubels krabben en een rechtopstaande paal die bomen nabootst - wat is wat katten vaak in de eerste plaats willen krabben. Besteed ook aandacht aan het materiaal van de paal en streef naar wat het meest lijkt op wat de kat graag krabt.

Afschrikmiddelen
Soms kun je iets op het meubilair zetten dat een kat ervan weerhoudt eraan te krabben. U kunt geuren gebruiken, zoals bepaalde feromonen of wat citroen-/limoenwater, aangezien de meeste katten niet van de geur van citrus houden. Je kunt ook iets op het oppervlak leggen, zoals aluminiumfolie of Sticky Paws, een product dat werkt als dubbelzijdig plakband en onaangenaam is voor de kat om aan te raken.

Zachte klauwen of zachte poten
Dit is een ander product alleen voor katten, en is handig voor katten die weigeren een krabpaal te gebruiken. Het zijn nagelkapjes die een trimmer of dierenarts erop kan zetten, maar eigenaren van gezelschapsdieren kunnen het ook zelf leren. Het enige nadeel van deze optie is dat ze om de paar weken moeten worden vervangen, wat duur kan worden als je ze niet zelf leert vervangen.

Bekijk het artikel "Do not Declaw Your Cat(s), Ever!" voor meer informatie over declawing en oplossingen om een ​​kat te laten stoppen met krabben aan vloeren en meubels.

Een belangrijk onderdeel om uw kat te laten stoppen met krabben waar u dat niet wilt, is training, wat veel tijd, geduld en positieve bekrachtiging vereist. Het declaweren van een kat is misschien een meer geschikte optie, maar het is zeker niet de meest humane, effectieve of zelfs kostenefficiënte oplossing voor krabproblemen. Veel dierenartsen en fokkers komen zelfs tot deze conclusie, en als gevolg daarvan weigeren veel dierenartsen de procedure uit te voeren en fokkers vragen eigenaren om contracten te ondertekenen om hun katten niet te declaweren. Aangezien de bijwerkingen van declawing steeds meer bekend worden, moet u uzelf informeren over wat u uw kat zou kunnen aandoen en over de andere beschikbare opties.