Dit is mijn vijf jaar oude Ragdoll-kat, Armando. In die tijd was mijn zoon verhuisd en was ik op zoek naar een kat. Toen ik opgroeide, had ik voornamelijk honden als huisdier en ik miste dat gezelschap. Ik keek naar een show op Animal Planet waarin de verschillende rassen worden getoond. Daar leerde ik de Ragdoll kennen en werd ik op slag verliefd! Natuurlijk moest ik meer onderzoek doen en raakte er echt in geïnteresseerd. Ik heb toen verkend om mezelf op wachtlijsten te zetten en toen vond ik deze fokker in Connecticut. We wisselden e-mails uit en ze zorgde voor foto's van mijn potentiële kitten. Ik was geïnteresseerd in een katertje en zij had er een. Hij was zo klein en door zijn witte bles leek het alsof hij per ongeluk in een blik witte verf was gestapt. Ik wist dat hij van mij moest zijn! De fokker vroeg of ik bij haar thuis mocht komen, zodat we elkaar kunnen ontmoeten en ik mijn kleine makker kan ontmoeten. Hij rende rond met zijn nestgenoten en was erg speels. Aanvankelijk maakte ik me zorgen omdat zijn favoriete speeltje dat van een opgezette vogel was. Dit was zorgwekkend omdat ik ook een vogel heb! Gelukkig zijn er geen problemen geweest tussen de twee!
Meestal is het eerste dat mensen over Armando noemen, hoe mooi hij is. Niet dat ik bevooroordeeld ben, maar hij is echt een knappe kat. Soms vind ik het jammer dat de fokker hem niet heeft gehouden voor toekomstige fokkerij. Tussen de kleur van zijn vacht en die felblauwe ogen, is hij een hartenbreker!! Maar ik denk dat mijn favoriete onderdeel van hem zijn dwaze persoonlijkheid is. Hoewel hij een beetje langzamer is geworden, godzijdank!! Armando is nog erg speels. Hij vindt het heerlijk om me 's ochtends wakker te maken. Meestal door me op de rug te tikken. Als dat niet werkt, zal hij andere methoden proberen, maar het is gewoon zoveel gemakkelijker om aan hem toe te geven omdat hij zo volhardend is! Hij gaat zich dan verstoppen, in zijn reismand of in een hoekje, en zodra ik opsta springt hij op me af. Ik zal schreeuwen en hij loopt weg met een beetje extra swag in zijn stap!
Ik moet toegeven, hij is verwend. Omdat ik dacht dat hij zich verveelde als hij gewoon in het appartement was, loop ik hem wel aan de lijn. Ik kan hem in de achtertuin uitlaten omdat mijn huis of verblijf geen honden toestaat. Op een mooie dag zit hij bij de deur en huilt totdat ik hem mee uit wandelen neem. Hij krijgt veel aandacht als hij in de achtertuin is en gelooft dat hij de burgemeester van de achtertuin is en degenen die buiten zijn wil begroeten. Ik geloof ook dat het gezegde "neem de tijd om aan de rozen te ruiken" geschreven moet zijn door een Ragdoll-kattenbezitter, want dat is precies wat Armando graag doet. Hij houdt ervan om te stoppen en de bloemen te ruiken. Wat volgens mij goed is, want dan word ik langzamer en ontspan ik.
Ik werkte vroeger in een kliniek en af en toe ging Armando met mij mee naar het werk. Wat wel fijn was, is dat Armando niet bij mij is gaan zitten. Hij zou in de frontoffice zitten en het personeel gezelschap houden. Hij zou zijn favoriete stoel vinden en daar de hele dag liggen. Mensen kwamen naar hem toe om hem te aaien en hij rolde zich op zijn rug en vroeg om een buikmassage. Minstens twee keer per jaar moet ik hem naar de trimsalon brengen. In de zomer laat ik zijn vacht scheren. Het lijkt erop dat hij wat speelser wordt als zijn vacht wordt geknipt. Volgens mij denkt hij weer dat hij een kitten is!! Ze houden van hem en vertellen me dat hij zich goed gedraagt. Het enige probleem is dat hij liever gaat liggen dan staat!
Heb je een Ragdoll Kitten of Kat? Overweeg om je kat in te dienen! Richtlijnen voor het indienen van Ragdoll of the Week
Lees meer Ragdoll of the Week-inzendingen.
