Ik heb Gus 2 jaar geleden gered en hij heeft mij terug gered. Mijn jongens (een zwarte tamme korthaar van 16 jaar en een Amerikaanse bobtail van 13 jaar) waren twee maanden eerder overleden - binnen een week na elkaar. Een met een nierziekte, en een waarvan ik niet wist dat hij ziek was.
Hij gedroeg zich de avond ervoor ziek en ik liet mijn zus hem naar de dierenarts brengen omdat ik moest werken. Hij stierf daar zonder dat ik hem troostte. Ik moest zijn broer de volgende week inslapen. Ik was vernietigd.
Mijn nichtje, die wist hoe kapot ik was, overtuigde me om een kat te nemen. Meestal, om waar te zijn, heeft ze me erin gepest. Zowel mijn man als ik werken fulltime en we wilden geen superjong kitten. We vertelden haar dat als we nog een kat zouden krijgen, het een Amerikaanse Bobtail zou moeten zijn, omdat we dol waren op de hondachtige persoonlijkheid.
Mijn nichtje deed het onderzoek en vond het Ragdoll-ras, aanhankelijk en hondachtig. Ze vond Gus online, zijn familie moest vanwege financiële problemen van hem af. Hij was 10 maanden. Hij had nog nooit schoten gehad, hij was niet gerepareerd, hij had oormijt en een ooginfectie. Tegen de tijd dat ik klaar met hem was, dacht hij dat de dierenarts er alleen was om hem regelmatig te molesteren. Toch was hij zo aardig dat de dierenarts hem aanbad.
Omdat ik vrij afgelegen woon in een inheems dorp in het noordpoolgebied, vloog ik naar Anchorage en reed ik een uur naar de parkeerplaats van Wasilla Wal-Mart om hem op te halen. Ze kwamen niet opdagen. Ik had een raam van 3 uur om mijn vlucht terug te maken. Een uur terug en twee uur voor de vlucht. Ik belde. De dame zei dat het nog een paar uur zou duren omdat ze wachtte tot iemand terugkwam met haar auto. Ik moest haar vertellen dat ik maar een uur kon wachten. Ze haalde het een uur en een kwartier later.
Ze omhelsden hem in de auto, en daar werd ik weer verdrietig van, want ze moesten hun huisdier afstaan. Ik beloofde hen dat hij een geweldig leven zou leiden en ongelooflijk verwend zou worden (tot nu toe, dat goedmaken). Ik heb betaald en ze hebben hem overgedragen. Ik pakte hem op en voelde de liefde van de ragdoll toen hij in me opsmolt. Daarna sleepte ik hem mee voor een autorit van een uur, een wachttijd van 3 uur op de luchthaven (onze vlucht was vertraagd) en een vlucht van 2,5 uur naar huis.
Hij was een echte soldaat. Binnen een uur nadat hij thuis was, lag hij languit op de bank. Hij leidde me af van mijn verdriet, en zijn persoonlijkheid en liefde genas uiteindelijk mijn gebroken hart. Ik mis mijn jongens nog steeds de hele tijd, maar Gus maakte me weer blij.
We hadden een mix van namen klaarstaan. De mensen zeiden dat ze hem kitty of hyper hadden genoemd; hij had niet echt een naam. Geen van de namen die we hadden paste bij hem. We gingen door een gekke lijst met namen. Nada.
Mijn vader had de bijnaam Gus naar Gus Gus de dikke muis in Assepoester. (Toen het uitkwam, was mijn vader een mollig klein kind met uitstekende oren, dus plaagden zijn broers en zussen hem genadeloos en noemden hem Gus Gus, hij hield die naam tot hij stierf). Ik stelde Guus voor, en het paste perfect bij hem. Hij antwoordde er bijna onmiddellijk op.
Een lief ding over mijn jongen, hij heeft altijd onmiddellijk alle andere mensen en dieren geaccepteerd. Mijn nichtje is bij haar hond ingetrokken. Hij knipperde niet eens. Ze bracht nog een kitten voor ons mee naar huis, een beetje rumpy Manx-mix die superziek was (en we dachten dat ze het niet zou halen), en hij behandelt haar als het beste wat hem ooit is overkomen. Hij laat haar alles doen wat ze wil (zelfs zijn eten en lekkernijen eten) en is dol op haar. Ze werd beter (ook al was het touch and go, maar dat is een verhaal voor een andere website). Mijn zus trok in bij haar kleine joekelige Yorkie; Gus sloeg hem niet eens.
We ontdekten dat Gus dol is op Yeoww! Bananen en hij heeft er een paar gestraft zoals je elders op Facebook Floppycats hebt kunnen lezen. Ik ben zo blij dat hij in mijn leven is gekomen.
Op mijn wonderbaarlijke floof - Gus Gustopherson Cloud Belly van de Fluffy Knucklebuck Warm Bottom Clan, moge je voor altijd leven!
Heb je een Ragdoll Kitten of Kat? Overweeg om je kat in te dienen! Richtlijnen voor het indienen van Ragdoll of the Week Heb je geen Ragdoll, maar wil je je kat wel delen? We zouden ze graag uitdragen als Floppycat van de Week. Dit zijn de richtlijnen voor de Floppycat van de Week.
Lees meer Ragdoll of the Week-inzendingen.
Wil je andere Floppycat of the Week-inzendingen lezen? Bekijk ze hier.
