Er zijn verschillende basistypen van op agressie gebaseerd bijt- en krabgedrag bij katten, en sommige zijn te herleiden tot gedrag dat ze hebben geleerd van hun eigenaren of interacties met hun eigenaren. Kittens leren bijten en krabben als een normaal onderdeel van de ontwikkeling, en als ze niet vroeg worden getraind, zullen ze niet weten wanneer het gebruik van hun klauwen en tanden niet geschikt is.
Een van de eerste regels voor menselijke metgezellen is:leer uw kat niet dat handen speelgoed zijn. Dit is een gedrag dat je moet ontwikkelen en corrigeren als het jonge kittens zijn. Als je dit advies negeert, zullen die kleine klauwen en tanden snel uitgroeien tot vlijmscherpe "vleeshaken", en je zult de littekens dragen. Gebruik je handen niet als speelgoed en als ruw huis, want ze zullen je waarschijnlijk geen pijn doen als ze kittens zijn, maar als ze eenmaal volledig ontwikkeld zijn, zullen ze denken dat ze nog steeds op deze manier kunnen spelen, ondanks dat ze grotere en sterkere kaken en klauwen hebben. Handen mogen alleen worden gebruikt voor aaien en dragen. Er moet vroeg worden vastgesteld dat "monden" pijnlijk voor u is, zelfs als het misschien niet pijnlijk is. Zodra dit is vastgesteld, moet je speels gedrag op andere objecten richten.
Agressief bijten gebeurt vaak tijdens een aaisessie, wanneer de menselijke metgezel de lichaamstaal van de kat niet begrijpt of negeert. Sommige katten vinden het heerlijk om urenlang geaaid te worden, maar soms raakt een kat om de een of andere reden overprikkeld en wil ze afzien van de aaisessie, maar weet ze niet hoe ze moet zeggen wanneer ze moet stoppen.
Een geïrriteerde kat signaleert zijn gevoelens met vernauwde ogen en teruggetrokken oren. Als je wacht op het onvermijdelijke staartsjorren, heb je te lang gewacht en wordt je misschien beloond met een hapje. De regel hier is om naar de signalen van de kat te kijken en te stoppen met wat je ook doet om een escalatie te voorkomen. Als je eenmaal weet wat de triggers van je kat zijn voor agressie, kun je deze interacties beperken of helemaal voorkomen. Voor sommige katten kan de trigger zijn om ze op de buik te aaien, ze te lang te aaien of te kemphaan te zijn bij het aaien bij de basis van de staart. Leer wat uw kat wel en niet leuk vindt en volg zijn voorbeeld als u hem aait.
Uw kat kan boos worden als hij een vreemde kat door een raam ziet en reageren door het eerste aan te vallen dat hij in de directe omgeving ziet - u of een andere kat - een klassiek geval van omgeleide agressie. Dit soort gedrag vereist creatief denken van jouw kant.
Verwijder eerst uw kat naar een gebied waar hij de vreemde kat niet kan zien. Stel vervolgens uw kat gerust; besteed extra tijd aan het zorgvuldig aaien en spelen ermee. Geef je kat extra lekkers als hij rustig kan communiceren. In extreme gevallen kan uw dierenarts medicijnen voorschrijven om uw kat te helpen zich minder angstig te voelen. Als je weet van wie de kat is, kun je ook beleefd aan je buren vragen om het dier binnen te houden om de afleveringen van omgeleide agressie te voorkomen.
Wanneer er nieuwe en ongebruikelijke gedragsproblemen optreden bij uw kat, waaronder agressief bijten en krabben, kan dit een teken zijn van een onderliggende ziekte. Medische oorzaken variëren van onopgemerkte wonden, tot angst door mijten of vlooien, tot een hormonale onbalans zoals hyperthyreoïdie.
Als een anders volgzame kat plotselinge en onverklaarbare agressiviteit jegens u vertoont, vooral wanneer hij wordt behandeld, is een bezoek aan uw dierenarts aan de orde. Ze zullen waarschijnlijk op zoek gaan naar bronnen van pijn of ongemak en bloedonderzoek aanbevelen.
Hyperesthesie is een zeldzame aandoening die bij sommige katten wordt gezien in uitbarstingen van overdreven en repetitieve verzorging of agressief gedrag. Deze aandoening komt voor het eerst voor bij katten van ongeveer een jaar oud en komt veel voor bij Siamese, Birmese en Abessijnse katten. Symptomen van hyperesthesie zijn overmatige verzorging en zelfverminking, onverklaarbare en plotselinge agressie en in extreme gevallen toevallen.
Hoewel er enige discussie is over de oorzaak, geloven sommige dierenartsen dat hyperesthesie een neurologische aandoening is die lijkt op paniekaanvallen bij mensen, sommige deskundigen geloven dat de aanvallen worden veroorzaakt door stress en anderen associëren het met een soort epileptische aandoening. , een kat met plotseling agressief gedrag (zoals bijten) die epileptische aanvallen krijgt, moet een neurologisch onderzoek krijgen van een dierenarts of een veterinair specialist.
Om episoden van hyperesthesie te voorkomen of te stoppen als ze eenmaal zijn begonnen, kan het laten vallen van een handdoek of deken over de kat helpen deze in te dammen of te verstoren. In sommige gevallen kan uw dierenarts anti-angst of anti-epileptica voorschrijven om de aanvallen en ander gedrag te beteugelen.
Als een kat de gewoonte heeft om te bijten en te krabben, is het soms moeilijk om hem van dit gedrag af te leren. Het zal geduld en tijd vergen, maar je kunt je kat leren dat je liever niet het doelwit bent van zijn aanvallen, zelfs als de kat het als speeltijd beschouwt.
Er zijn een paar dingen die je kunt doen om afstand te nemen van spelaanvallen door je kat:
Maak een afspraak met uw dierenarts. Ze zullen waarschijnlijk veel vragen hebben over het soort gedrag, de omstandigheden van het gedrag, de huiselijke omgeving en uw techniek om ze te corrigeren. In sommige gevallen zullen ze vragen om bloedonderzoek te doen voor specifieke aandoeningen die verhoogde agressie kunnen veroorzaken. Als ze het gedrag niet kunnen helpen elimineren, kunnen ze je doorverwijzen naar een gedragsspecialist.
