| height |
|
| gewicht |
|
| levensduur |
|
| goed met |
|
| temperament |
|
| intelligentie |
|
| verliesbedrag |
|
| speelsheid |
|
| activiteitsniveau |
|
| stem |
|
| jaslengte |
|
| kleuren |
|
| patronen |
|
| andere eigenschappen |
|
Manx-katten zijn een beetje zoals de light frisdranken van de kattenliefhebber:alle geweldige kattensmaak waar je van houdt, nu met tot 100 procent minder staart.
Het resultaat van een natuurlijk voorkomende genetische mutatie die de staart verkort, is de Manx al eeuwenlang het dominante kattenras op het Britse eiland Man, een klein eiland in de Ierse Zee. Manx staat bekend om hun zachtaardige, bescheiden, lieve karakter en hun legendarische jachtcapaciteiten. Ze zijn al bijna net zo lang favoriet bij zeilers en boeren als ze bestaan.
Om te beginnen is het woord van de dag voor de Manx 'rond'. Hun hoofden zijn rond; hun ogen zijn rond; hun oren hebben een ronde vorm; en hun achterpoten zijn merkbaar langer dan hun voorkant, zodat hun kuiten boven hun voorste schouders rusten, waardoor ze een ronde vorm krijgen als ze staan of bewegen.
De Manx is beschreven als "konijnachtig" in zijn bewegingen en algemene verschijning. Dit kattenras loopt vaak door beide achterpoten tegelijk te bewegen, waardoor hij een soort konijntje-hoppende gang krijgt.
manx kat staande in het veld Manx staan bekend om hun staartloze achterkant. Maar ze kunnen eigenlijk een van de vijf verschillende staartlengtes hebben, van helemaal geen tot normaal. | Krediet:Sandy Potere / EyeEm / Getty Manx-vacht is dik en dubbel gecoat, waardoor ze gezonde shedders zijn, maar ook zeer tolerant ten opzichte van kouder weer en water. Manx-katten zijn gevonden in vrijwel elke kleur- en patrooncombinatie, waarbij geheel witte jassen of gekleurde Manx de zeldzaamste zijn en oranje, tabby en schildpad de meest voorkomende.
Hoewel bekend als kortharige, bestaan er langharige katten met dezelfde genetische samenstelling. Hoe ze worden behandeld, is een kwestie van discussie. De Cat Fanciers Association (CFA) zegt dat de Manx zowel lang- als kortharig kan zijn, maar vertoont ze allemaal als korte haren, ongeacht de werkelijke vachtlengte. Andere bestuursorganen in Europa en Azië noemen de langharige katten als een apart ras, de Cymric genaamd.
Het gebrek aan staart van de Manx is het resultaat van een natuurlijk voorkomende genetische mutatie. Dit, in combinatie met het kleine formaat en de geografische isolatie van het eiland Man, zorgde ervoor dat de dominante gen-eigenschap ongebreideld de kop opstak onder de kattenpopulatie van het eiland.
Ondanks hun reputatie voor staartloosheid, kunnen Manx-katten zich in een van de vijf categorieën manifesteren:
In competitie komen alleen rumpies tot stumpies in aanmerking om te worden getoond in de categorie Manx. In de CFA komen stubbies en longies nog steeds in aanmerking om te tonen, maar onder de categorie "elke andere". Ze zijn echter allebei belangrijk in de fokdieren, omdat het samen paren van twee rumpies ernstige gezondheidsproblemen kan veroorzaken.
wit en oranje manx buiten staand in bladeren Credit:valleyvalley / Adobe Stock De Manx is een zachtaardige, gemakkelijke kat. Hoewel ze een sterke onafhankelijke inslag hebben, zijn ze loyaal aan hun familie-eenheden en volgen ze vaak hun favoriete mensen in huis.
"Over het algemeen zijn ze behoorlijk sociaal, ze zijn behoorlijk intelligent en speels", zegt Bruce Kornreich, DVM, PhD, directeur van het Cornell Feline Health Center. "Sommige mensen hebben beweerd dat ze een beetje hondachtig kunnen zijn, dat ze dingen kunnen leren apporteren en dat ze misschien ontvankelijk zijn om verbale commando's te leren, dat soort dingen."
Manx zijn ook bekende jagers, die vaak werden gebruikt als rattenvangers op schepen van alle soorten en maten en door boeren worden gewaardeerd vanwege hun prooidrift en het vermogen om op grotere prooien te jagen, zoals ratten en woelmuizen.
Een Manx heeft niet veel speciale eisen of wensen. Het zijn matig actieve katten die graag apporteren en kunnen worden getraind om met relatief gemak vocale commando's en clicker-aanwijzingen te begrijpen. Het zijn bedreven springers en natuurlijke jagers, meer dan ontdekkingsreizigers, dus als je Manx een tijdje verdwijnt, is ze waarschijnlijk op het spoor van iets.
Gezinnen en huizen met meerdere huisdieren zullen in Manx een vriendelijke, zachtaardige toevoeging vinden, zolang ze maar geleidelijk kennismaken met hun nieuwe harige broers en zussen.
Ginger Manx-kat die op een bank slaapt Manx-katten leren graag nieuwe trucjes, zoals speelgoed halen en misschien zelfs springen Hoepels. Als ze klaar zijn met spelen, sluimeren ze graag aan je zijde. | Krediet:manuta / Adobe Stock Kornreich zegt dat het belangrijk is om een nieuwe kat een ruimte te geven waar hij zich prettig in voelt.
"Geef de kat een plek waar hij of zij zich veilig kan terugtrekken, dus een kamer met een kattenbak, voer- en waterbakken, dat soort dingen", zegt hij. Hij raadt aan om de nieuwe kat in die ruimte te houden terwijl hij geleidelijk introducties maakt door middel van geur en dan zicht.
"Wat waarschijnlijk het belangrijkste is bij het introduceren van katten en kinderen, is dat de kat leert om naar het kind te komen in plaats van andersom", vervolgt Kornreich. "Omdat kinderen de neiging hebben om opgewonden te raken, en ze kunnen bijvoorbeeld proberen de kat op te rapen, of iets te grijpen, of de kat in een hoek te drijven, wat een probleem zou kunnen zijn. Ik denk dat het redelijk zou zijn om de kat naar haar toe te laten komen. het kind en het belonen van de kat voor goed gedrag. Misschien door het kind iets lekkers te geven. Verbale positieve bekrachtiging voor goede activiteiten is belangrijk."
GERELATEERD: Katten voorstellen aan nieuwe gezinsleden
De dubbele vacht van de Manx heeft de neiging om redelijk constante zorg te vereisen. Dagelijks borstelen is de meest effectieve manier om los haar tot een minimum te beperken en de vacht er glad en klitvrij uit te laten zien. Verwacht vooral dat de verharingsseizoenen leuk zullen zijn, omdat beide vachten (lang en kort) een beetje massa laten vallen.
manx kat geeuwt terwijl hij op witte lakens ligt Manx katten kunnen lang of kort haar hebben. Maar ongeacht de lengte, die vacht is dicht en werpt veel af. | Krediet:Karen / Adobe Stock Zoals bij alle katten, moet je de nagels van je Manx knippen, zodat hij niet over de vloer klikt of je per ongeluk krabt terwijl hij koekjes maakt. Houd zijn kattenbak schoon en zorg ervoor dat hij toegang heeft tot speelgoed om op te jagen en te krabben, zodat hij zich niet gaat vervelen.
Als het gaat om de gezondheid van een Manx, zijn er problemen die specifiek verband houden met zijn staartloosheid en die in gedachten moeten worden gehouden. Het grootste gezondheidsprobleem, zegt Kornreich, is het Manx-syndroom.
"Manx-syndroom" is een informele naam voor een aandoening die ontstaat wanneer het staartloze gen de wervelkolom te veel verkort. Dit kan leiden tot ernstig beschadigde zenuwen van het ruggenmerg, wat leidt tot problemen met de darmen, de blaas en het maagdarmkanaal. Dit kan problemen veroorzaken zoals incontinentie of constipatie, afhankelijk van de omvang van de schade en welke delen van het maagdarmkanaal zijn aangetast, zegt Kornreich.
GERELATEERD: Hoe zorg je voor incontinentie bij katten en laat je je kat zich beter voelen
Sommige Manx met gedeeltelijke staarten zijn vatbaar voor een vorm van artritis die pijnlijk kan zijn. Degenen met stompe staarten kunnen ook vatbaar zijn voor bacteriële infecties in de plooi van hun staart, zegt Kornreich.
Het ras is ook vatbaar voor een genetische aandoening die corneadystrofie wordt genoemd, waarbij het hoornvlies zich abnormaal ontwikkelt.
Ten slotte kunnen sommige staartloze katten, zoals de Manx, megacolon ontwikkelen, wat een terugkerende aandoening is (een verwijde, slappe dikke darm) die constipatie veroorzaakt die levensbedreigend kan zijn voor de kat als deze niet goed wordt gecontroleerd.
De Manx bestaat al eeuwen op het eiland Man. Hoewel hun exacte oorsprong een kwestie van enige discussie is, zijn ze vrijwel zeker gemaakt toen een kat met een spontane kortstaartmutatie op het eiland werd geïntroduceerd, hoogstwaarschijnlijk door Noordse of Spaanse zeilers. Vanwege de kleine omvang van het eiland en de relatieve isolatie van het vasteland, in combinatie met de hoge mate van penetratie van de mutatie, werd het Manx-gen de dominante eigenschap onder de kattenpopulatie van het eiland.
max cat vintage postzegeltekening van drie katten Met hun gebrek aan staart zijn Manx-katten direct herkenbaar, zoals in deze postzegel uit 1973. | Krediet:laufer / Adobe Stock "Er wordt nog steeds onderzocht wat specifiek staartloosheid veroorzaakt, wat uniek is voor het Manx-ras - wat is het genetische mechanisme van de onderdrukte staartlengte, welke genen de staartlengte regelen", zegt Kornreich. "Er is een staartloosheid-gen dat enigszins is geïdentificeerd, maar het bepaalt alleen of de staart er zal zijn of niet. Er wordt niet gesproken over hoeveel, omdat Manx-katten staarten van verschillende lengtes kunnen hebben, van geen staart tot een stomp tot soort van een halve staart, in sommige gevallen kunnen ze een soort van normale lengte hebben."
De Manx is niet de enige kortstaartkat ter wereld, en evenmin zijn alle niet-staartkatten automatisch Manx. Er wordt gedacht dat rassen zoals de Japanse bobtail op een vergelijkbare manier zijn gemaakt (genetische mutatie ontmoet geografische isolatie), maar onafhankelijk zijn ontwikkeld.
Manx bestaat al minstens drie eeuwen en werd voor het eerst geregistreerd in 1807 en beschreven als een gerenommeerd ras. Toen de CFA in 1904 werd opgericht, was de Manx een van de grondleggers.
