Als uw kat zijn achterste likt en met zijn kont over het tapijt schuift, kan hij een anaalklierprobleem hebben. Deze kleine klieren bij de anus geven vocht af tijdens de stoelgang. Als de vloeistof een back-up krijgt, veroorzaakt dit ongemak voor uw huisdier. Ontdek wat problemen veroorzaakt met de anaalklieren van katten en de tekenen dat uw kat naar de dierenarts moet.
Het meest voorkomende teken van anaalklierproblemen bij katten is likken en bijten aan hun billen. Hoewel ze het niet zo vaak doen als honden, kunnen katten ook schuiven of hun peuken over de grond slepen.
"Als hun anaalklieren pijnlijk zijn, kunnen katten het gebruik van de kattenbak vermijden, huilen en zich verstoppen", zegt Angela Hoover, LVT, regionaal technisch directeur van VCA-ziekenhuizen. "Maar katten kunnen zich zo gedragen bij elke vorm van ongemak of angst. Het meest veelzeggende teken van een probleem met de anaalklier is een vieze geur. Dat in combinatie met likken en bijten is de grootste rode vlag.”
Wanneer een kat ontlasting heeft, drukken de anale spieren tegen de buitenkant van de klieren. Een stevige stoelgang zet de klieren van binnenuit onder druk. Samen perst dit vloeistof uit de klieren door twee gaatjes die zich buiten het rectum bevinden in de vier- en acht-uurposities, zegt Hoover.
Problemen met de anaalklier bij katten kunnen om verschillende redenen optreden. Zachte ontlasting of diarree zorgen niet voor de druk die nodig is om de klieren samen te drukken. Wanneer klieren niet worden geleegd, wordt de vloeistof dikker en moeilijker uit te storten.
Bovendien kunnen de klieropeningen verstopt raken, soms door diarree die vast komt te zitten in de openingen, zegt Hoover. Meer zelden kan een tumor in het rectum de oorzaak van het probleem zijn.
Hoe eerder je het probleem opmerkt, hoe gemakkelijker het is om te behandelen, zegt Hoover. "Als u merkt dat uw kat likt en bijt en ze meteen naar binnen neemt, kan het veterinair personeel de anaalklieren legen en zal uw kat daarna in orde zijn."
Uitdrukking van de anaalklier bij katten houdt in dat u handmatig in de anaalklieren knijpt om vloeistof vrij te maken. Het kan het beste worden behandeld door veterinaire professionals, adviseert Hoover. De openingen zijn klein en als ze verkeerd worden uitgedrukt, kun je meer schade aanrichten dan goed doen. Ook zijn de meeste katten kieskeurig als het gaat om medische behandelingen.
"Als het een situatie is waarin uw kat zich heeft verstopt en u zich niet realiseerde dat er een probleem was, kunnen de anaalklieren geïnfecteerd raken", zegt Hoover. In dat geval zal uw dierenarts de klieren legen en antibiotica voorschrijven om bacteriën te doden.
Ernstigere anaalklierinfecties, zoals infecties die ervoor zorgen dat de klieren scheuren (waardoor een nieuw gat in de buurt van het rectum ontstaat), vereisen een intensievere behandeling. Uw dierenarts moet mogelijk uw kat verdoven om de anaalklieren met een antiseptische spoeling weg te spoelen, legt Hoover uit. Je kat krijgt antibiotica en een kegel om te dragen, zodat ze het gebied niet likken.
Als uw kat worstelt met herhaalde anaalklierblokkades en infecties, is er een blijvende behandeling. Anaalklieren kunnen worden verwijderd zonder langdurig effect, zegt Hoover, omdat ze geen noodzakelijke functie hebben.
Er is geen specifieke manier om te voorkomen dat problemen met de anaalklier bij uw kat optreden. Maar als u uw kat een goed dieet geeft, kan dit helpen om regelmatig ontlasting te krijgen.
Diarree of constipatie kan het risico van uw kat op anaalklierproblemen vergroten. "Als uw kat een dag of twee diarree heeft, zult u waarschijnlijk geen probleem zien", legt Hoover uit. "Maar als ze een week diarree hebben gehad, lopen ze een groter risico. Er is meer tijd geweest om vocht op te bouwen en dikker te worden, waardoor het moeilijker wordt om eruit te komen.”
Als uw kat een verandering in zijn stoelgang heeft, let dan op tekenen van een anaalklierprobleem. "Ik denk dat het belangrijkste is dat je weet wat normaal is voor je kat", zegt Hoover. "Op die manier weet je dat je je huisdier moet laten nakijken als ze zich abnormaal gaan gedragen - op ongebruikelijke momenten vocaliseren, likken, kauwen, verstoppen of de kattenbak vermijden."
