De Puppy in training-tijdlijn is een serie artikelen over mijn leven met honden en puppy's. Het is eigenlijk de lange versie van mijn "Over mij"-pagina en helpt om de invloeden in mijn leven te laten zien die hebben geleid tot waar ik nu ben met mijn honden, puppy's en mijn geschriften op de Puppy In Training-website.
Deel 1 | Deel 2 | Deel 3 | Deel 4 | en verder…
1997 – 2004 – De jaren zonder hond
Een tijd zonder honden. In 1997 verliet ik Tucson, Arizona en ging terug naar huis naar Orange County, met achterlating van de twee kleine puppy's, Stinky en Pepper. Maffy, onze familiehond zat in de laatste jaren. Als je je herinnert dat Maffy in 2002 overleed. Na een kort verblijf bij mijn ouders ben ik verhuisd naar een eigen appartement. De volgende 7 jaar sjokte ik weg in het Amerikaanse bedrijfsleven en had ik weinig tijd om voor een hond te zorgen. Het was in die tijd dat ik hondloos was, maar ik had nog steeds honden in mijn leven... als hondenoppas !
Ik heb op veel verschillende rassen gezeten, waaronder een Border Collie-mix, Grote Pyreneeën, Mini Doberman Pinscher, Teckelmix, Maltezer, Miniatuurpoedels, Duitse Herder en Diverse Mutts (niet zo zeker van het ras). Hier zijn een paar van de honden die mijn beslissing om mijn eerste hond te krijgen helpen beïnvloeden.
Quincy de miniatuurpoedel
afbeelding door Amy McCartney
Lang geleden in 1997 begon ik te werken in het Amerikaanse bedrijfsleven en kort daarna kreeg de CEO van ons bedrijf een dwergpoedel genaamd Quincy. Destijds wist ik niet zo veel over puppymolens en het krijgen van puppy's uit dierenwinkels en mijn baas ook niet. Quincy kwam uit een plaatselijke dierenwinkel, maar hoewel hij misschien uit een puppymolen kwam en een korte tijd in de dierenwinkel moest wonen, was en is hij een absoluut geweldige hond. Ik heb de afgelopen 13 jaar gekeken, thuis gezeten, hond gezeten, hem opgehaald bij de dierenarts en hond uitgelaten. Hij heeft een geweldig klein karakter, hij is heel gemakkelijk in de omgang en heel gemakkelijk te verzorgen. Had ik ook al gezegd dat hij niet verhaart?
Af en toe komt Quincy het kantoor binnen om alle medewerkers te begroeten. Na het kijken en verzorgen van Quincy I wilde ik ooit een eigen hondje hebben. Een ander ding dat ik leuk vind aan Quincy is dat hij niet dat grappige Poedel-kapsel heeft.
Emfur de Duitse herder
afbeelding door jutuzga
Emfur was de hond van de ex-vriendin van mijn broer. Een rasechte Duitse herder, hij leek precies op de K9-politiehonden die je op televisie ziet of op straat werkt. Hij zag er intimiderend uit, had een diepe schors en woog meer dan 100 pond. Ik herinner me dat wanneer hij bij ons logeerde, mijn vrienden soms bang waren om binnen te komen. Emfur blafte graag naar mensen bij de voordeur en joeg de poep uit mensen totdat ze het huis binnenkwamen. Toen je eenmaal in het huis was, werd hij je beste vriend. Het probleem was dat niemand het huis binnen wilde komen na het gebrul van Emfur.
Emfur was een zeer braaf hondje in huis, maar waarschijnlijk een nog betere waak-/waakhond. Hij was meestal gemakkelijk om door de buurt te lopen, behalve één keer toen ik me herinner dat hij bijna mijn arm uit de kom trok. De meeste andere keren tijdens zijn wandeling deed hij echter grappige dingen, zoals op de grond gaan liggen toen hij enkele van onze kleine buurthonden zag.
Ik heb hem verschillende keren in mijn flat bekeken en hij had een vrij ernstig geval van verlatingsangst. Hij blafte of kauwde niet op dingen, maar als de ex van mijn broer het huis verliet, zat Emfur uren achter de voordeur te wachten tot ze thuiskwam. Hij was absoluut een zeer trouwe eenpersoonshond.
Het spijt me te moeten zeggen dat ik hoorde dat Emfur een paar jaar geleden is overleden. Ik weet zeker dat Emfur het goed doet met zijn vrienden op de Rainbow Bridge.
Kona de teckelmix
afbeelding door jasontucker
In 2004 verloren een van mijn beste vrienden en zijn vrouw hun oudere reddingshond, Barley, op hoge leeftijd. Een paar maanden later adopteerden ze nog een reddingshond. Deze keer kregen ze een puppy die veel op een teckel leek, maar mogelijk ook gemengd was met een Duitse herder. Ik had het geluk een groot deel van Kona's leven te zijn. In haar vroege leven zat ik bijna elke keer dat mijn vrienden de stad verlieten op Kona als puppy.
Kona was een geweldige puppy en ik geloof dat ik een grote rol speelde in haar opvoeding. Ik herinner me dat ik met haar samenwerkte tijdens autoritten. Vroeger had ze een hekel aan de auto, maar tegenwoordig springt ze er meteen in als het tijd is voor een autorit.
Kona helpen opvoeden was een van de belangrijkste redenen waarom ik besloot mijn eerste reddingspuppy, Linus, te redden.
Sam de Maltezer
afbeelding door yasmapaz &ace_heart
Niet lang voordat ik Linus van de Carson Shelter ophaalde, ontmoette ik een van mijn collega's, honden genaamd Sam. Hoewel Sam een beetje verlatingsangst had, was hij een geweldige hond en kwam hij af en toe naar kantoor. Ik heb Sam nooit formeel in de gaten gehouden, maar tijdens zijn bezoeken aan het kantoor hield ik hem af en toe in de gaten.
Sam had een geweldig temperament en het zien van een braaf hondje op kantoor zorgde ervoor dat ik zelf een braaf hondje wilde. Nadat ik het goede gedrag van Sam op kantoor had gezien, was ik van plan mijn eigen hond goed te trainen om zich goed te gedragen in alle sociale situaties, vergelijkbaar met een hond als Sam of zoals het gedrag van een hulp- of geleidehond.
2004 was een monumentaal jaar voor mij. Het was in die tijd dat ik besloot om een sabbatical te nemen. Het was niet alleen een onderbreking van het werk, maar een kans om mijn carrière te veranderen. Ik wilde meer leren over webontwikkeling/design en internetmarketing. In deze tijd dat ik niet aan het werk was, kreeg ik de kans om een eigen puppy te krijgen.
Bekijk Deel 4 van de Puppy In Training-tijdlijn.
Bekijk meer van onze favorieten op onze checklist voor nieuwe puppy's.
