Net als mensen kunnen honden angst ervaren, wat zich vaak uit in de vorm van vocalisaties, obsessief gedrag of destructief kauwen. Hoewel vrijwel alles angst kan veroorzaken, zijn de meest voorkomende oorzaken scheiding van metgezellen, onvoldoende socialisatie op jonge leeftijd, harde geluiden en traumatische ervaringen. Sommige rassen lijken vatbaar voor angst, maar meestal is het gedrag aangeleerd en daarom vatbaar voor verandering.
Angstige honden vertonen vaak symptomen van angst, zoals elimineren, kauwen, blaffen of huilen. Andere symptomen die uw hond kan vertonen zijn afplatting van de oren, ineengedoken, opgetrokken staart of beven. Sommige honden klampen zich vast aan hun baasje als ze angstig zijn, maar anderen worden agressief en proberen zelfs in de hand te bijten die hen voedt.
Onjuiste socialisatie: Socialiseren is cruciaal voor het welzijn van een jonge hond op de lange termijn. Honden die meer dan drie maanden in afzondering zijn grootgebracht, vertonen vaak hun hele leven lang een ongegronde angst. Volgens een artikel in 'Psychology Today' van Stanley Coren, Ph.D., kunnen honden tussen de leeftijd van vijf en acht maanden ook langdurige angst ontwikkelen, zonder voldoende sociale interacties. Vaak richten honden die gedurende deze tijd angstig worden hun angst op een bepaald object of een bepaalde categorie mensen, bijvoorbeeld mannen of kinderen.
MEER:Hoe maak je een angstsjaal voor honden
Verlatingsangst: Gedomesticeerde afstammelingen van de wolf, honden zijn van nature sociale dieren en worden angstig wanneer ze worden gescheiden van hun roedel. De roedel van uw hond kan mensen, honden en andere gezelschapsdieren bevatten. Honden zullen waarschijnlijk verlatingsangst ervaren totdat ze zich realiseren dat wanneer je ze met rust laat, ze niet voor altijd alleen gelaten zullen worden . Sommige honden hebben het echter veel moeilijker om dit te begrijpen dan andere.
Stressvolle veranderingen: Soms veroorzaken grote veranderingen, zoals verhuizen naar een nieuw huis en het ontmoeten van een nieuw gezin, gedragsproblemen, vooral bij geredde honden die geen stabiliteit in hun leven hebben gehad.
Traumatische gebeurtenis: Een pijnlijke verwonding, het verlies van een dierbare of een andere traumatische gebeurtenis kan de oorzaak zijn van de angst van uw hond. Het kan er ook voor zorgen dat een hond bang wordt voor een specifiek object, plaats, geluid of persoon.
Genetische angst: Sommige hondenrassen vertonen een aanleg voor angst en ander op angst gebaseerd gedrag. Standaard poedels, Duitse kortharige wijzers, Siberische husky's en border collies (vaker dan andere rassen) vertonen bijvoorbeeld extreem terugtrekkingsgedrag zonder duidelijke oorzaak. Aangezien deze eigenschap vaak voorkomt bij hondenfamilieleden, heeft deze waarschijnlijk een genetische basis. Raadpleeg uw dierenarts voor opties over hoe u uw hond het beste kunt helpen, hetzij door mentale conditionering of misschien door het gebruik van medicijnen.
Verminder de verlatingsangst van uw huisdier door hem te omringen met een liefdevolle, consistente roedel, inclusief familieleden of andere huisdieren. Als je hem met rust moet laten, zorg dan voor voldoende afleiding en speelgoed om de verveling te verminderen. Voor honden die gericht zijn op angst, raadt Coren aan om je hond niet te vleien in het midden van zijn angstaanval, omdat dit de angst kan versterken. In plaats daarvan moet u kalm, zelfverzekerd gedrag vertonen en uw hond afleiden met spelen of traktaties. Als de angst uitgesproken blijft, moet u mogelijk uw dierenarts of diergedragsspecialist raadplegen.
