Het is algemeen bekend dat de oren van honden meer en hogere frequenties kunnen horen dan mensen - het hondenfluitje is bijvoorbeeld een apparaat dat een geluid uitzendt in de ultrasone golflengte dat wij mensen helemaal niet kunnen horen, maar honden wel. Het is niet alleen hun frequentiebereik dat het gehoor van een hond anders maakt dan het onze, maar ook de vorm en positie van hun oren. Maar wat horen honden eigenlijk, en wat is het verschil met wat wij mensen horen?
Honden hebben een veel gevoeliger gehoor dan mensen. Een verschil is dat het gehoor van een hond veel stillere geluiden kan detecteren. Hun gehoor is ongeveer vier keer zo gevoelig als het onze - wat betekent dat wat we horen op 20 voet, een hond kan horen op ongeveer 80 voet. Ze kunnen ook veel meer hoogfrequente geluiden horen dan wij.
Wetenschappers geloven dat honden horen in frequenties tot wel 67.000 cycli per seconde (ook wel hertz genoemd), terwijl mensen slechts 20 tot 20.000 hertz horen. Hierdoor kunnen ze het piepkleine hoogfrequente gepiep van muizen en andere kleine knaagdieren horen, wat hun natuurlijke prooi zou zijn. Terwijl een jonge mens kan luisteren naar geluiden van 0 decibel (dB) - de maat voor de intensiteit of luidheid van een geluid - kunnen honden lage geluiden horen van -5 tot 15 dB volgens de AKC.
Of de oren van een hond nu lang en kort zijn, slap of rechtop staan, ze kunnen in verrassende richtingen bewegen. Meer dan 18 spieren besturen alleen de oorklep (de oorschelp genoemd), waardoor ze licht kunnen trillen, opspringen of draaien om een geluid op te pikken dat bijna achter hen ligt. De oorschelpen klinken in de gehoorgang - honden met afgeknipte oren verliezen wat gehoorfunctionaliteit omdat hun anatomie is veranderd, terwijl honden met lange slappe oren zoals bassethounds een licht verlies van functionaliteit kunnen hebben omdat hun gehoorgang bedekt is.
Omdat het gehoor van een hond zoveel gevoeliger is dan dat van menselijke oren, zijn er veel geluiden die we in onze dagelijkse omgeving als vanzelfsprekend beschouwen en die voor honden storend of hinderlijk kunnen zijn. Ze kunnen bijvoorbeeld sneller een auto horen naderen dan wij en iemand eerder naar onze voordeur horen lopen dan wij kunnen, maar het gaat verder dan dat. Het geluid van hun dogtags die in elkaar rinkelen, kan extra luid zijn, en het geluid van het vacuüm kan angst veroorzaken.
Bovendien kan sommige elektronica in onze huizen constant hoogfrequente geluiden uitzenden die we niet opmerken. Een voordeel van het uitschakelen of loskoppelen van onnodige elektronica kan zijn dat u na verloop van tijd niet alleen geld bespaart op uw elektriciteitsrekening, maar dat uw hond ook rustiger kan zijn.
De oren van een hond horen niet alleen, ze worden ook gebruikt voor communicatie. De spitse oren van een hond betekenen bijvoorbeeld dat ze goed opletten. Oorpositie is belangrijk tijdens sociale ontmoetingen met honden, inclusief spelen. Afgeplatte oren kunnen bijvoorbeeld een teken van onderwerping zijn als ze worden gecombineerd met een onderdanige lichaamshouding, en "opwaartse" oren kunnen opwinding en de intentie om door te spelen aangeven. Afgeplatte oren kunnen voor een hond ook een manier zijn om te voorkomen dat er in de oren geknepen wordt.
Als een bepaald geluid uw hond hindert, zult u merken dat hij zich niet op zijn gemak voelt. De Universiteit van Illinois aan het Urbana-Champaign College of Veterinary Medicine zegt dat deze symptomen onder meer zijn:
Volgens de Merck Veterinary Manual kan gehoorverlies bij honden verworven of erfelijk zijn. Verworven doofheid kan het gevolg zijn van een ontsteking, infectie of overmatig oorsmeer. Trauma of harde geluiden zoals geweervuur kunnen leiden tot blijvende doofheid. Erfelijke doofheid kan soms het gevolg zijn van onverantwoord of onbedoeld fokken.
De AKC citeert het boek "How Dogs Think", geschreven door Stanley Coren, Ph.D, die zegt dat honden een verbazingwekkend vermogen hebben om kleine verschillen tussen frequenties te detecteren. Ze kunnen bijvoorbeeld het verschil horen tussen de muzieknoot C en een andere noot die een achtste van de afstand tussen die C-noot en C-scherp verschilt, wat een ongelooflijk klein verschil in toon is.
Een hond kan aardbevingen voorspellen, niet omdat hij een psychisch gevoel heeft, maar omdat hij de seismische golven kan voelen of horen die worden gegenereerd door een seismische gebeurtenis die al plaatsvindt en die mensen gewoon niet kunnen detecteren.
