Onophoudelijk geblaf kan uw buren irriteren of uw pogingen om te ontspannen en naar Ted Lasso te kijken, belemmeren . Maar hoe vervelend het ook voor u is, chronisch geblaf kan veel meer op het spel zetten voor uw hond - het kan wijzen op ernstige onderliggende problemen die moeten worden opgelost voor hun fysieke en emotionele welzijn
We weten dat volwassen honden veel meer blaffen dan wolven, die als pups meestal die scherpe kreten maken. Blaffen komt ook vaker voor bij gedomesticeerde dan bij wilde honden. Onderzoekers geloven dat dit te maken heeft met honden die de afgelopen duizenden jaren samen met mensen zijn geëvolueerd en met hen hebben gecommuniceerd. Studies hebben inderdaad aangetoond dat mensen goed zijn in het herkennen van verschillende redenen voor het blaffen van honden, bijvoorbeeld spelen versus alarm, op basis van hun geluiden alleen, zonder enige visuele aanwijzingen.
Dit alles wil zeggen dat uw hond gevoelens heeft, en blaffen is een manier waarop ze deze aan u doorgeven. Je kunt niet verwachten dat je hond het nooit zal doen. Het doel zou moeten zijn om hun geblaf te beperken, zodat het hun of jouw vermogen om een gelukkig leven te leiden niet verstoort. Soms heeft je hond misschien een punt.
Daarom is het belangrijk om te bepalen wat uw hond u probeert te vertellen.
Het gemakkelijkste type blaffen tot matigen is "vraag blaffen" - wanneer uw hond blaft in een poging u iets te laten doen. Als uw hond blaft wanneer hij voedsel, een speeltje of buikwrijving wil, is dat blaffen van de eis - en u kunt het meestal verminderen door ervoor te zorgen dat het niet het gewenste effect bereikt.
"Honden zijn niet sentimenteel", zegt Denise Herman, oprichter en hoofdtrainer bij Empire of the Dog in New York City. "Ze zullen niet doorgaan met iets te doen dat niet voor hen werkt."
Een manier om de boodschap te sturen dat blaffen niet werkt, is door te stoppen met wat je aan het doen bent en van koers te veranderen wanneer het blaffen stopt, misschien door de omkering met een woord te markeren. Bijvoorbeeld:als je bent begonnen met het bereiden van het avondeten van je hond door zijn voerbak te pakken en hij blaft om je te laten versnellen, zet de voerbak dan terug waar hij was en ga in de tegenovergestelde richting. Loop tien of vijftien seconden weg en hervat nadat je hond is gestopt met blaffen. Als u deze methode toepast en eraan vasthoudt, moet uw hond uiteindelijk leren dat blaffen de maaltijd vertraagt in plaats van versnelt.
Slechts een paar dingen om op te letten:
Ten eerste, zelfs als je al bent begonnen te doen wat je hond wil, moet je nog steeds stoppen of omdraaien als er geblaf wordt gevraagd. Dit komt omdat je hondenvriend niet kan begrijpen dat je actie louter toeval was. Als uw hond blaft en u voert ze vervolgens, denken ze waarschijnlijk dat u ze heeft gevoed vanwege het geblaf.
"Honden", zegt Herman, "zijn ervan overtuigd dat correlatie een oorzakelijk verband is."
Ten tweede, geef uw hond geen aandacht voor het blaffen op verzoek, ook al is het om "nee" te zeggen. Aandacht is zijn eigen soort beloning voor een hond, en ze kunnen blijven blaffen als ze die krijgen.
Ten derde, zorg ervoor dat je de reden voor het geblaf correct hebt geïdentificeerd. Herman zegt dat als het omkeren van de koers de uitingen van je hond niet stopt, je waarschijnlijk met iets anders te maken hebt dan geblaf. Dat brengt ons bij:
Er zijn talloze redenen waarom honden kunnen blaffen, net zoals er veel dingen zijn die ervoor kunnen zorgen dat iemand gaat praten, zingen of schreeuwen. En om overmatig blaffen te stoppen, moet je vaak de onderliggende reden aanpakken in plaats van het blaffen zelf.
Hoewel blaffen op verzoek zijn eigen dier is - de hond die zijn stem gebruikt om iets van je te krijgen - kan ander blaffen ingewikkelder zijn.
Als uw hond meer dan een paar minuten blaft wanneer u weggaat, heeft u mogelijk te maken met verlatingsangst. Als dat het geval is, moet je proberen de angst zelf aan te pakken in plaats van het geblaf dat ermee gepaard gaat. Raadpleeg onze gids voor een breed scala aan tips om dit veelvoorkomende probleem aan te pakken.
Een hond die blaft uit verlatingsangst, "beslist" niet om te blaffen, het is eerder een onvrijwillig symptoom van hun gevoelens. Herman vergelijkt een poging om te stoppen met blaffen zonder de angst te verminderen met iemand die bezweet is te zeggen "stop met zweten!"
Probeer het in plaats daarvan een aangenamere ervaring voor uw hond te maken om een tijdje zonder u door te brengen. Dit kan beginnen met het stellen van grenzen wanneer jullie samen zijn - niet constant aandacht en genegenheid geven, maar in plaats daarvan soms gewoon rondhangen - en je hond geleidelijk in perioden brengen waarin je afwezig zult zijn.
Het kan ook geen kwaad om ervoor te zorgen dat uw hond voldoende mentale stimulatie en beweging krijgt. Of het nu gaat om lange wandelingen, trektochten, joggen of een spelletje sleepboot of frisbee, vind wat het beste werkt voor uw hond. Als u regelmatig de geest en het lichaam van uw pup uitdaagt, kunnen ze moe genoeg zijn om ontspannen en tevreden te zijn terwijl u weg bent.
Geef je hond daarnaast iets leuks te doen als je weg bent. Herman's go-to is voedselverrijking:"Ik gooi een bos geraspte kalkoen in een Kong", zegt ze. “Ik leg dat neer, ik zet een camera aan en ik vertrek. En ik kijk of de hond de Kong kan opeten en afmaken of bijna klaar is, en dan kom ik terug voordat ze klaar zijn. Ik zou vanaf daar beginnen, naar buiten toe werken om voor langere periodes weg te kunnen zijn, en misschien een tweede keer kauwen of in- en uitstappen. "
Als je merkt dat je hond te overstuur is om te eten terwijl je weg bent, en andere methoden om met verlatingsangst om te gaan niet werken, neem dan contact op met een professionele trainer of dierenarts.
Laten we zeggen dat uw hond in een blaffende razernij vliegt elke keer dat hij iemand buiten de deur van uw huis of appartement hoort. Mogelijk hebt u te maken met alarm of territoriaal geblaf - uw hond wil u waarschuwen voor de aanwezigheid van iemand of iets, of wil dat het weggaat. De eerste stap om dit geblaf te verminderen, is het verminderen van het aantal triggers. Hoe minder dingen uw hond hoeft te blaffen, hoe minder hij zal blaffen.
"Je omgeving veranderen is veel sneller en goedkoper dan proberen te veranderen hoe je hond zich fundamenteel voelt", zegt Herman.
Hoe u de triggers elimineert, hangt af van waar uw hond in de eerste plaats naar blaft. Als lawaai de boosdoener is, kunt u proberen uw hond ergens met minder verkeer te verplaatsen, of de tv, radio of een witte ruismachine aan te laten zodat voorbijgangers minder hoorbaar zijn. Als ze mensen, voertuigen of andere wezens uit een raam zien, kun je overwegen de jaloezieën te sluiten.
Natuurlijk, zelfs als sommige triggers zijn geëlimineerd, kan het voorkomen dat uw hond toch in de verleiding komt om te blaffen. Misschien is de postbode langsgekomen, of wordt er op de deur geklopt. Er zijn ook methoden die u kunt gebruiken om dit geblaf te verminderen.
Eén ding om te proberen:vraag om onverenigbaar gedrag. Train uw hond bijvoorbeeld om naar een bepaalde plek te gaan en te gaan liggen - beloon ze met een traktatie en prijs ze wanneer ze dat doen - en bouw dit op wanneer een trigger zich voordoet. Uiteindelijk moet je hond kunnen gaan liggen als er iemand aan de deur komt.
Een andere manier waarop sommige trainers alert blaffen aanpakken, is door tegenconditionering:een hond leren om zich anders te voelen en zich anders te gedragen als reactie op iets dat momenteel een negatief gevoel of gedrag oproept door het in plaats daarvan te associëren met iets positiefs. Als uw hond woedend blaft wanneer uw deurbel gaat, kunt u het geluid van de deurbel opnemen en deze op een gecontroleerde manier gebruiken. Speel het beledigende geluid in een lus - ver van uw hond en op een laag volume - wanneer uw hond iets doet wat hij wil doen, zoals eten. Uiteindelijk, als je begint met de trekker op een lager volume en een grotere afstand en deze combineert met een beloning die waardevol genoeg is, kan je hond het geluid van de deurbel minder verontrustend vinden - of er zelfs een goed gevoel bij hebben. Zorg ervoor dat u langzaam gaat en pauzeert wanneer dat nodig is; het zal niet allemaal tegelijk werken. Uw hond moet tijdens deze training vertrouwd zijn met het niveau van de stimulus. Als ze niet rustig kunnen zitten en de traktatie kunnen nemen, is de deurbel mogelijk te luid en te dichtbij. Maar met geduld kan het geluid van de deurbel worden gekoppeld aan het gevoel van een favoriete traktatie.
Als uw hond blaft naar medehonden, mensen of andere stimuli, en een agressief ogende lichaamstaal heeft, kan hij agressief en/of angstig zijn. In dit geval moet u de trainingsstappen volgen om die problemen bij uw hond aan te pakken in plaats van alleen het blaffen als een probleem aan te pakken. Hier is een succesverhaal van een hondeneigenaar die haar hond hielp om agressie aan de lijn te overwinnen, waaronder blaffen.
Als uw hond blaft uit agressie of angst, kan het straffen of corrigeren van de vocalisatie grote kosten met zich meebrengen zonder het onderliggende probleem aan te pakken. In het ergste geval kan uw hond of iemand anders gewond raken.
"Nu is hij stil, en iemand zal niet begrijpen dat hij ze niet mag", zegt Herman over een hond die is getraind om niet te blaffen maar angstig of agressief blijft, "en ze kunnen naar hem reiken en dan kan hij bijten hen." De reden voor deze schijnbaar uit het niets beet, per Herman:“Je bestrafte de waarschuwing keer op keer. En je hebt de bom niet onschadelijk gemaakt. Je hebt het gewoon gedempt.'
Dus als je moeite hebt om zelf met agressie of angst om te gaan, aarzel dan niet om een professional in te schakelen. Een trainer kan helpen.
Een populaire interventie is om een hond het "spreek" -commando te leren - ze laten blaffen als je erom vraagt - en het dan te stoppen met het "stille" commando. In deze video demonstreert trainer Victoria Stillwell de techniek. Het kan in sommige gevallen werken. Maar als u vermoedt dat 'spreken' en 'stil' een te grote uitdaging zijn voor u en uw hond, weet dan dat u niet de enige bent.
Herman beveelt de praktijk bijvoorbeeld niet aan bij haar cliënten. "Dat is als een trainingsopdracht op dubbel PhD-niveau", zegt ze. Een gevaar, legt ze uit, is dat je hond - als hij eenmaal is getraind om te 'spreken' - van tijd tot tijd kan blaffen, zelfs als hem niet wordt gevraagd, op zoek naar een beloning. "Je hebt je hond leren zitten en je vraagt hem te gaan zitten, en hij zit", zegt Herman, "maar hoe vaak biedt hij je nog meer zit aan als hij iets wil halen?"
Gewapend met deze perspectieven, kunt u beslissen of deze methode geschikt voor u is.
We zouden niet wedden op "nooit", maar sommige honden blaffen minder. Hoewel er variaties kunnen zijn in hoe vocale rassen gemiddeld zijn, kunt u het beste een volwassene adopteren als het belangrijk voor u is dat uw hond relatief stil is. Op die manier kunnen hun vorige verzorgers u uit eigen ervaring vertellen hoe vaak ze blaffen en waardoor het wordt veroorzaakt. Je zou een rustige puppy kunnen adopteren, maar dat zal niet per se zo blijven naarmate ze ouder worden. De teckel van deze verslaggever blafte bijna nooit in de eerste zes maanden dat ze bij hem woonde, en maakt het sindsdien goed.
"Pups zijn niet wie ze zullen worden", zegt Herman. “Het is een grote gok. Maar als je een volwassen hond krijgt - misschien heb je hem geadopteerd, of misschien zeiden de pleegmensen dat hij nergens naar blaft en erg slaperig en stil is - is dat waarschijnlijk wie hij zal zijn. "
Het is ook een goed idee om contact op te nemen met een trainer - of een dierenarts - als u, ondanks uw inspanningen, de reden voor het blaffen van uw hond niet kunt achterhalen. Een breed scala aan fysieke en psychologische problemen kan bijdragen aan blaffen, en de hulp krijgen die je nodig hebt om ze op te lossen, is een belangrijke stap op weg naar een gelukkiger leven voor de mensen en honden in je huis.
