Het is een gemeenplaats dat als je moet gaan, je moet gaan. En het is net zo waar voor uw hond als voor u. Elke hondenbezitter kent de signalen die hun hond geeft als hij buiten even tot rust moet komen:cirkelen, je naar de deur leiden, aan de deur klauwen, zeuren en je zelfs fixeren met zijn blik terwijl hij hurkt of zijn been opheft in een 'ik' ve gotta goRIGHT NOW' demonstratie. En dat is allemaal goed en wel; uw hond zou zijn behoeften aan u moeten communiceren en u zou op hen moeten reageren. Maar wat doe je als je hond het gewoon niet in kan houden? Vang je de signalen niet op tijd op? Of zou er iets anders aan de hand kunnen zijn; een medische oorzaak heeft dat uw hond 'ongelukken' heeft?
Incontinentie bij honden is een algemeen erkend medisch probleem, net als incontinentie bij mensen. En sommige redenen voor incontinentie bij honden weerspiegelen enkele van de redenen voor incontinentie bij mensen. Een van de meest voorkomende medische oorzaken van incontinentie bij honden is bijvoorbeeld leeftijd, net als bij mensen. Honden kunnen vanaf middelbare leeftijd leeftijdsgebonden incontinentie vertonen, met enige variatie die mogelijk verband houdt met hun ras. Hoewel leeftijdsgebonden incontinentie bij honden van invloed kan zijn op elk hondenras, geven sommige onderzoeken aan dat cocker- en springerspaniëls, dobermans en Old English Sheepdogs mogelijk meer vatbaar zijn om het te ontwikkelen.
Incontinentie bij jongere honden, vooral bij honden jonger dan 12 maanden, kan te wijten zijn aan anatomische onregelmatigheden zoals vaginale vernauwingen, ectopische urineleiders of problemen met de urethrale sluitspier. Al deze problemen vereisen een veterinaire diagnose, maar ze kunnen allemaal worden behandeld; soms met medicijnen en soms, in meer ernstige gevallen, door middel van een operatie. Dat gezegd hebbende, incontinentie bij elke hond (inclusief jonge honden) kan ook te wijten zijn aan een verwonding of infectie. Honden met lange lichamen en/of korte benen zijn vatbaar voor problemen met de wervelkolom die tot incontinentie kunnen leiden. Een hond met een infectie van de blaas of urinewegen kan ook incontinent worden. Maar nogmaals, voor veel van deze problemen zijn er behandelingen beschikbaar voor uw dierenarts.
Hoewel honden van beide geslachten incontinentie kunnen ontwikkelen, wordt het vaker gezien bij vrouwelijke honden. Een van de meest voorkomende vormen van incontinentie bij vrouwelijke honden is 'sterilisatie-incontinentie', die optreedt bij ongeveer een vijfde van de vrouwelijke honden binnen de eerste drie jaar na sterilisatie. Soms is een operatie nodig om het probleem te behandelen, maar de eerste behandeling is vaak orale medicatie, die in de meeste gevallen effectief is.
Er zijn een aantal oorzaken van incontinentie bij honden, sommige meer urgent dan andere. Als uw hond plotseling problemen heeft met zijn zindelijkheidstraining, overleg dan met uw dierenarts om de oorzaak te achterhalen.
Er zijn veel tekenen en indicaties voor incontinentie bij honden. Het is duidelijk dat herhaalde 'ongelukjes' in huis het duidelijkst zijn, maar er zijn andere signalen waar een oplettende hondenbezitter naar op zoek zal gaan. Onvrijwillig urineren, vooral tijdens de slaap, is een klassiek teken; controleer het beddengoed van uw hond op vocht en urinegeur nadat hij opstaat uit een dutje. Is een van deze aanwezig? Een ander teken is overmatig likken van het genitale gebied van de hond. Is uw hond zichzelf vaker en agressiever gaan likken? Het kan een teken van incontinentie zijn, dus let op voor aanvullende tekenen. Ook als uw hond pijn lijkt te vertonen bij het likken van zijn genitale gebied, kan dit wijzen op huidletsel als gevolg van langdurige blootstelling aan urine. Urine (en tot op zekere hoogte uitwerpselen) kan zelfs huidverbrandingen veroorzaken als het te lang in contact blijft met de huid. Omdat de vacht van een hond urine kan opvangen en in contact kan houden met de huid, kan onopgemerkte incontinentie leiden tot pijnlijk huidletsel voor uw hond. Dergelijke huidletsels kunnen, als ze te lang onbehandeld blijven, zelfs leiden tot pijnlijke huidinfecties.
Een hond die aan een dwarslaesie lijdt, kan het gebruik van zijn achterpoten gedeeltelijk of volledig verliezen. Zo'n hond moet regelmatig worden gecontroleerd op tekenen van incontinentie, omdat het ruggenmergletsel ook de zenuwen kan aantasten die wijzen op een volle blaas of die het plassen beheersen. Als uw hond tekenen van zwakte in het achterbeen vertoont, moet u zeker letten op andere signalen die op incontinentie kunnen duiden.
In veel gevallen is incontinentie bij honden niet iets dat van de ene op de andere dag kan worden genezen. Dat betekent dat u, als eigenaar van een huisdier, rekening moet houden met ongevallen, deze zo mogelijk tot een minimum moet beperken en eventuele schade aan uw huis en eigendommen moet beperken terwijl het probleem wordt verholpen. Gelukkig zijn er veel ondersteunende producten beschikbaar om u bij deze taken te helpen. Luiers voor honden (niet anders dan de menselijke variant) zijn verkrijgbaar in veel winkels en online, evenals wasbaar beddengoed en plaskussens (die vaak worden gebruikt om puppy's te huisvesten). Een UV-zaklamp (blacklight) is onmisbaar, omdat de urinevlekken hierdoor gaan oplichten, ook nadat ze zijn opgedroogd. Er zijn ook op enzymen gebaseerde reinigingsmiddelen en geurverdrijvers die urinegeur grotendeels kunnen elimineren. Dit is zeer belangrijk in huishoudens met meerdere honden, omdat u niet wilt dat al uw honden beslissen dat een ongevalsplek een geschikte locatie is voor een noodpauze.
Incontinentie is een familieprobleem, of het nu een mens of een hond is. Hoewel het gênant kan zijn, hoeft het niet zo te zijn. Met geduld en vastberadenheid kan een gezin er samen doorheen werken. Aangezien uw hond u niet kan vertellen dat het gebeurt, moet u geïnformeerd en waakzaam zijn over dit veelvoorkomende maar behandelbare probleem, en uw dierenarts alle details geven zodat u een verstandige en effectieve keuze kunt maken over de behandeling.
