Iedereen die een hond heeft en ergens op het platteland is geweest, weet het waarschijnlijk:honden kunnen binnenrollen, eten (ick!), of je mooie cadeaus brengen met verschillende gradaties van smerigheid. Die geschenken kunnen kleine dieren zijn zoals muizen, ratten of eekhoorns die zijn gedood door je trotse jager, of stukken van andere kadavers van dieren die buiten zijn gevonden. Sommige honden zijn meer geneigd om op kleine beestjes te jagen, en andere rassen zijn meer geneigd om dode dingen voor je op te halen. Dus waarom brengen honden je dode dieren en wat kun je doen om je hond te overtuigen om te stoppen? Moet je je zorgen maken? Hoe leer je een hond om dode beestjes niet aan te raken?
Gedomesticeerde honden lijken nog steeds veel op hun wilde tegenhangers. Nooit is dit duidelijker dan wanneer we de kans krijgen om onze honden in de vrije natuur te zien. Voor sommigen is jagen een geselecteerde eigenschap geweest die gedurende honderden jaren in de soort is gekweekt. Veel moderne rassen stammen af van oudere typen honden die speciaal zijn gefokt voor hun jacht- of apporteervaardigheden.
Moderne hondenrassen worden vaak ingedeeld op basis van de neigingen of vaardigheden die het ras deelt met anderen die vergelijkbaar zijn. Hoeden, honden, sporten, niet-sporten, terriër, speelgoed en werken zijn de categorieën die momenteel worden vermeld door de American Kennel Club (AKC). Zelfs binnen deze brede categorieën bestaat er veel variatie in grootte, vaardigheid en drive.
Hounds zoals Beagles, Basset Hounds, Bloodhounds en anderen werden selectief gefokt voor hun reukvermogen, gehoor of zicht . Deze honden zijn uitstekende speurders, gefokt om wild te volgen, of zelfs wild te achtervolgen en te doden. Ze zijn waarschijnlijker dan andere rassen om van huis weg te dwalen op zoek naar een intrigerende geur. Meestal van kleinere gestalte en met veel energie en gedrevenheid, werden Terriers oorspronkelijk gefokt voor het jagen en doden van ongedierte. Sportieve honden zijn Spaniels, Retrievers, Pointers, Setters en anderen. Deze honden werden gefokt vanwege hun vermogen om prooien in en uit het water te lokaliseren, door te spoelen en terug te halen. Honden in deze categorieën zijn over het algemeen geweldige metgezellen voor het jagen op vogels. Retrievers, in het bijzonder, hebben de neiging erg "zachte mond" te hebben, wat betekent dat ze de prooi die ze terugbrengen niet beschadigen, wat zeer gewaardeerd wordt bij de vogeljacht.
Wat betekent dit allemaal? Je hebt je hond misschien niet getraind om te jagen of te jagen, maar ze kunnen het toch doen. Waarom? Veel rassen zijn gefokt om goed te zijn in het vinden, doden of ophalen van prooien. Het zit in hun genen. Dus of je dat nu wilt of niet, je hond is misschien geneigd om af en toe een eekhoorn of vogel te achtervolgen en is vastbesloten om je een souvenir mee te brengen. Zelfs binnen gemengde rassen is het verrassend hoe dominant hun instincten kunnen zijn.
Mag je hond achter een prooi aan gaan of cadeautjes brengen? Dat hangt ervan af. Als je op een groot landgoed in een landelijke omgeving woont of een ranch of boerderij hebt, is een hond die ongedierte vangt misschien iets voor jou. Evenzo, als je een jager bent, kan het hebben van een jachthond een game-changer zijn. Maar als je in de stad woont en je Beagle blijft maar ronddwalen en achter het konijntje van je buurman aan gaan, is dat misschien niet zo'n goede zaak.
Als je hond je dode cadeaus brengt, straf hem dan niet. Voor jou kan het walgelijk en zelfs potentieel schadelijk zijn als ze iets wilds terugbrengen. Maar voor een hond willen ze je alleen maar plezieren en voor je zorgen. Denk aan het ophalen van dode dingen zoals de jacht van een kat; ze willen je laten zien wat ze je hebben gevonden en ze willen voor je zorgen. Het is echt een attent cadeau, ook al is het een beetje vies.
Als je hond een vervelende hap binnenbrengt, raak dan niet in paniek of schreeuw niet tegen hem. Probeer ze in plaats daarvan te prijzen voor hun goed uitgevoerde werk. Vervolgens moet je je hond verplaatsen of het dode ding uit het zicht verwijderen, zodat ze het niet kunnen blijven oppakken. Een externe prullenbak is een goede optie. Maar zorg ervoor dat het beestje echt dood is. Wees voorzichtig en beperk de behandeling van het karkas tot een minimum, aangezien sommige wezens ziektes kunnen dragen. Als het dier nog in leven is, beslis dan of het naar buiten mag of neem contact op met de dierenbescherming om het af te handelen.
Als u uw hond wilt ontmoedigen om dode dieren op te halen, moet u eraan werken uw hond te leren alles te "laten vallen" wat hij vasthoudt. U wilt geen karkas van een dier uit de opeengeklemde kaken van uw hond moeten worstelen. Maar verwacht niet dat uw hond nooit op een verdwaalde eekhoorn zal jagen of een smakelijk stukje roadkill zal opsnuiven. Voor een hond is er niets mis met een beetje wild vlees. Door ervoor te zorgen dat uw hond altijd komt wanneer hij wordt geroepen en aandacht te besteden aan uw commando's, zal de prevalentie van ongewenste geschenken worden verminderd als u uw hond in de buurt kunt houden.
Wees voorzichtig als uw hond wilde dieren terugbrengt. Vermijd zoveel mogelijk het aanraken van wilde dieren zoals wasberen of opossum. Houd de rabiësvaccinatie van uw hond te allen tijde up-to-date. Als uw hond iets doods binnenkrijgt, zou uw hond waarschijnlijk in orde moeten zijn. Honden zijn gewend aan dingen. Maar let op diarree en braken en bel een dierenarts als uw hond symptomen vertoont.
Honden, net als katten, kunnen u af en toe een geschenk brengen. Er is niets mis met uw hond die probeert u te plezieren en voor u te zorgen. Blijf rustig, probeer het niet in huis te laten en voer het karkas zo snel mogelijk af. Anders prijst u uw hond voor het werk dat hij goed heeft gedaan. Het is opmerkelijk dat je elke dag iemand vindt die zijn eten met je wil delen.
