De vloek van je bestaan en de bron van de oneindige vreugde van je honden - piepend speelgoed. Het is het meest geliefde speelgoed van veel honden - heb je je ooit afgevraagd waarom? Brengt het echt het moordenaarsinstinct van uw hond naar voren, moedigt het agressie aan en jaagt het op alles wat piept? Of is jouw puppy gewoon een onschuldige goofball die geniet van speelgoed dat een geluid afgeeft en dus een gevoel van interactie bij elke hap? Het is ook mogelijk dat ze erachter zijn gekomen dat dit een gegarandeerde manier is om je aandacht te trekken - al is het maar om je "stil!" te horen roepen. Hoe het ook zij, het is een bekend feit dat honden dol zijn op kauwen op dat piepende speelgoed en ondanks je trommelvliesongemak - je koopt nog steeds een nieuw speeltje elke keer dat je vierbenige boefje het piepmechanisme heeft uitgeknaagd.
Of het nu een schattige Yorkie of een loyale Akita is, ras speelt niet echt een rol als het gaat om de populariteit van het piepende speelgoed. Alle rassen raken gefixeerd door het geluid en kunnen urenlang bezig blijven met hun favoriete speeltje, hoewel sommige rassen meer reageren op de hogere pieptonen, terwijl andere de voorkeur geven aan de diepere, getinte kwakzalvers. Hoe dan ook, de meeste honden voelen zich gedwongen om hun piepende prooi aan te vallen en erop te kauwen tot het letterlijk stervende adem is - of totdat ze de pieper binnenin hebben gebroken of verwijderd. Dit leidt tot de theorie dat dat soort speelgoed door onze viervoeters als prooi wordt gezien. Omdat honden een sterk natuurlijk jachtinstinct hebben, doet het soort geluid van een piepend speeltje denken aan een prooi die bang is of gekwetst wordt. Dit basisinstinct kan worden ondersteund door het feit dat de meeste honden hun interesse verliezen zodra het speelgoed is ontleed en het piepmechanisme is aangetast. De tweede theorie is die van oorzaak en gevolg - uw hond kan gewoon genieten van de interactie. Hoewel het meeste speelgoed, zoals tennisballen, frisbees, rubberen kauwspeeltjes en touwtrekken, geen geluid maakt, hebben ze wel gezelschap nodig. Een hond zal zich meestal niet voor een lange periode kunnen bezighouden met een enkel stil stuk speelgoed, meestal zal hij je de bal brengen om rond te gooien of proberen het touwtrekken te beginnen. Dat komt omdat gedempt speelgoed minder aantrekkelijk is en honden er eerder verveeld mee raken, tenzij ze iemand hebben waarmee ze kunnen spelen. Piepspeeltjes bevredigen de orale fixatie van uw hond, geven een lonende auditieve feedback waardoor ze hun aandacht voor een langere periode vasthouden. Het geluid zorgt namelijk voor een simulatie van interactie, de hond verwerkt het piepen als reactie op zijn bijten en hoeft het speeltje dus niet met iemand anders te delen. Hoewel het een favoriet is bij de meeste honden, maak je geen zorgen als je hond niet geïnteresseerd is in luid speelgoed, wees in plaats daarvan dankbaar. Kijk of uw hond qua interactie meer reageert op rubberen speelgoed dat weerstand biedt in plaats van geluid.
Als uw hond van piepend speelgoed houdt, maar tegelijkertijd niet overprikkeld lijkt te raken en geen enkele vorm van agressie vertoont, is er geen reden om niet van zijn luidruchtige speelgoed te kunnen genieten. U moet er alleen voor zorgen dat uw hond begint te sleutelen aan het piepende apparaat binnenin door te proberen het uit te kauwen, omdat dit verstikkingsgevaar kan opleveren. Als u echter tekenen van agressie begint te zien en merkt dat er een verband is tussen de speeltijd van het piepende speelgoed van uw hond en zijn gedrag, wat betekent dat het piepende speelgoed de prooidrift van uw hond kan verleiden, probeer het dan over te schakelen op een ander speeltje en kijk of de situatie verbetert. Onthoud dat het voor uw hond volkomen natuurlijk is om met vreugde en opwinding op het piepspeeltje te slaan en erop te kauwen, maar uw hond mag de controle niet volledig verliezen en mag zeker niet naar u grommen als u het uit zijn mond probeert te halen. Ten slotte, als u ziet dat uw hond het piepende speelgoed gebruikt om uw aandacht te trekken, sta het dan niet toe of moedig het niet aan - een soortgelijk gedrag als blaffen, kunt u het beste negeren.
Honden hebben veel energie en hebben beweging en speeltijd nodig om een manier te hebben om het te verdrijven, zodat het zich niet in hen ophoopt. Touwtrekken en kauwen op het piepende speeltje zijn geweldige manieren om ze te vermoeien, maar er gaat niets boven lange wandelingen en joggen, vooral als je slecht gedrag bij je hond begint te zien in verband met zijn taaie, piepende speeltje. Het is altijd het beste voor een hond om een evenwicht te hebben - een verscheidenheid aan activiteiten die ze de hele dag kunnen doen en een keuze aan speelgoed om mee te spelen om te voorkomen dat ze geobsedeerd raken door een enkele. Als het gedrag van uw hond ten opzichte van zijn piepende speeltje zorgwekkend wordt, kunt u hem altijd meenemen voor een sessie met een hondentrainer en van daaruit verder gaan.
Als uw hond zich echter goed gedraagt en dol is op zijn piepende speeltje, laat hem er dan mee spelen. Zorg er wel voor dat u toezicht houdt als u merkt dat u overmatig kauwen om het risico te verkleinen dat hij stikt in het piepende interne apparaat.
Er is niets mis mee om uw hond te laten genieten van zijn piepspeeltje, tenzij het ervoor zorgt dat hij agressief wordt of hij probeert op het interne piepende apparaatje erin te kauwen en het op te eten. Het is altijd het beste om toezicht te houden op uw hond terwijl hij met speelgoed speelt, vooral als hij kauwt, om mogelijke verstikking te voorkomen.
