Veel mensen vinden het fijn als hun hond 's nachts met ze knuffelt. In de afgelopen 10 jaar hebben statistieken aangetoond dat meer mensen grotere hondenrassen hebben gekocht, zodat ze een gevoel van zekerheid en veiligheid hebben terwijl ze thuis tijd doorbrengen. Een veel voorkomend onderdeel hiervan is dat uw hond fysiek tijd dicht bij u doorbrengt. Dit kan zijn tijdens het slapen 's nachts, of zelfs als je midden in de middag een boek aan het lezen bent. Dus, hoe komt het dat sommige honden meer gecharmeerd zijn van deze genegenheid dan andere? Is het iets aangeboren, of kunnen ze worden getraind om te genieten van uw "nabijheidsbedrijf?"
Een van de meest voor de hand liggende redenen waarom uw hond kan knuffelen, is als beschermende maatregel. Als je een bijzonder zware griepaanval hebt of misschien last hebt van een recente breuk, kan je hond met je knuffelen als een manier om je genegenheid en steun te tonen. Honden hebben een geweldige intuïtie ontwikkeld gedurende duizenden jaren van leven met mensen, dus als je niet op de beste plek bent, kunnen ze het vrijwel zeker voelen. Een andere reden om te knuffelen hangt nauw samen met het DNA van uw hond, vooral als u een ras bezit dat gespecialiseerd is in koud weer, zoals een Alaskan Husky of een ander type zogenaamde sledehond. Wat wij beschouwen als knuffelen was in de afgelopen eeuwen eigenlijk een geweldig mechanisme om te overleven bij koud weer, en dit gedrag duikt vandaag de dag nog steeds op in veel rassen. Dus, hoe zit het met honden die minder enthousiast zijn over hoe dicht je bij ze komt? Het blijkt dat dit eigenlijk heel gewoon is. Honden zijn in hoge mate fysieke communicators, en wanneer je ze omarmt of beperkt houdt tot een specifieke ruimte, kan dit hen wegnemen wat zij beschouwen als cruciale communicatieve vaardigheden.
De onderliggende factor hier is echt de kern van uw hond. Je hond behandelen als een kind of een ander mens zal niet altijd de reactie uitlokken waar je naar op zoek bent, want zo is je hond niet ontworpen. Hoektanden zijn gebouwd om snel te rennen, waardoor ze vluchtige zoogdieren zijn. Waar dit in feite op neerkomt, is dat uw hond, wanneer hij wordt geconfronteerd met gevaar of stress, eerst moet rennen en later vragen moet stellen. Veel dierengedragsdeskundigen denken dat het op deze manier opsluiten of beperken van uw hond hen kan stressen en uiteindelijk zelfs kan leiden tot agressiever gedrag. Dit kan vooral voorkomen wanneer jonge kinderen interactie hebben met uw hond. Kinderen hebben niet dezelfde gezonde verstandsgrenzen met hoektanden als wij als volwassenen, dus het is van cruciaal belang dat u kinderen die in de buurt van uw hond spelen, leert hoe ze ermee moeten omgaan.
Een ander perspectief hierop komt van Dr. Patricia McConnell, een arts die gespecialiseerd is in diergedrag. Ze beweert dat als je socialisatie tussen honden observeert, ze elkaar vaak zullen vastpinnen. Dit is een teken van dominantie, zo niet pure agressie. Het knuffelgedrag dat u met uw hond probeert aan te gaan, kan deze dominante eigenschap die bij uw hond aanwezig is, in feite nabootsen en kan later thuis tot mogelijke machtsstrijd leiden. Helaas bestaat er niet veel wetenschap om dit gedrag volledig weg te verklaren. Statistieken hebben aangetoond dat hondenbeten veel vaker voorkomen als je dichtbij een hond komt en hun persoonlijke ruimte binnendringt. Maar objectief gezien lijkt dit meer op gezond verstand dan het soort gegevens dat door twee grote onderzoeken is verzameld. Honden zullen negatief reageren als je ze op welke manier dan ook in een hoek zet. Dit is een feit waar meerdere gedragsdeskundigen het over eens zijn. Een eenvoudige manier om dit te voorkomen, is door de stressfactoren van uw hond te begrijpen en deze waar mogelijk te omzeilen. Dus hoe kun je het gedrag van je hond begrijpen? Het advies lijkt op zijn best gevarieerd te zijn. Over het algemeen zal het kijken naar externe factoren u helpen te onderscheiden hoe uw hond u en uw interacties ziet.
Dus hoe zit het met die mensen die vastbesloten zijn om hun hond een knuffelaar te laten worden? Het antwoord is trainen, trainen, trainen! Het is heel goed mogelijk om een over het algemeen verlegen hond zover te krijgen dat hij knuffelsituaties accepteert met voldoende provocatie en stimulans om dit te doen. Uw hond moet zich realiseren dat er een beloning is om dicht bij u te komen, op welke manier u dat ook kunt overbrengen. Je hond met de hand voeren is hiervoor een populaire methode, maar veel honden reageren net zo goed op goede oude buikwrijven. Zorg ervoor dat je ze overmatige aandacht geeft rond het gewenste gedrag, anders is de kans veel kleiner dat het vastloopt.
Hoewel het lijkt alsof fysieke genegenheid tussen hond en eigenaar door wetenschappers enigszins is genegeerd, zijn er genoeg individuele getuigenissen die de positieve aard van dit gedrag ondersteunen. Dus als je iemand bent die echt wil dat een eenzame hond een knuffelaar wordt, laat ze het dan op hun eigen voorwaarden doen en het gedrag waar mogelijk versterken. Misschien kom je erachter dat jullie twee zo knus zijn als een insect in een tapijt!
