Voelen honden jaloezie?

Honden kunnen gedrag vertonen dat lijkt op menselijke jaloezie, maar de emoties die aan dit gedrag ten grondslag liggen, kunnen worden verklaard via verschillende psychologische mechanismen die bij hun soort voorkomen. Jaloezie, de complexe emotie bij mensen die gepaard gaat met negatieve gevoelens ten aanzien van een waargenomen dreiging van het verliezen van iemands genegenheid, kan niet aan honden worden toegeschreven simpelweg omdat hun cognitieve ervaringen niet direct voor ons toegankelijk zijn.

Wanneer honden bezitterig reageren op snoepjes of speelgoed (bewaken van hulpbronnen), komt hun gedrag voort uit de behoefte om iets waardevols te beschermen tegen een wedstrijd, niet uit het ervaren van een emotionele toestand die gelijkwaardig is aan menselijke jaloezie. Het bewaken van hulpbronnen omvat defensieve reacties die gebaseerd zijn op territoriale instincten of sociale hiërarchieën in plaats van op ingewikkelde motivaties.

Jaloezie-achtig gedrag kan zich manifesteren wanneer een sociale hiërarchie veranderingen ervaart die de status van een hond veranderen. Jaloezie ontstaat bij mensen vaak over de sociale dynamiek binnen een specifieke context van emotionele banden en interpersoonlijke relaties. Bijvoorbeeld als een nieuw individu veel aandacht krijgt van zijn eigenaar.

Honden vormen in veel gevallen een krachtige band met hun verzorgers en beschouwen deze als een bron van veiligheid. Het introduceren van een ander wezen dat de aandacht van een eigenaar afleidt naar iemand anders, wordt gezien als een verstoring van zijn veilige omgeving. Ze reageren op die waargenomen verstoring. Wanneer eigenaren genegenheid tonen of aandacht besteden, kunnen ze reageren, wat kan worden toegeschreven aan gevoelens van onzekerheid, verstoring van de routine, door angst veroorzaakte gehechtheid, bezitterigheid of een verlangen om hun rol binnen de familiegroep te behouden.