Keep Pet >> Huisdier >  >> honden >> Gezondheid

Symptomen en behandeling van vlooienallergieën bij katten en honden

Je kat of hond krabt zichzelf als een gek, maar je weet niet zeker of het een vlooienprobleem kan zijn. De microscopisch kleine beestjes zijn immers moeilijk te zien onder het haar van uw huisdier. Als u denkt dat uw kat of hond problemen heeft met een vlooienallergie, moet u de symptomen en behandelingen ervan onderzoeken.

Symptomen en behandeling van vlooienallergieën bij katten en honden

Vlooienallergieën bij honden

Een vlooienallergie bij een hond of kat wordt vlooienallergiedermatitis (FAD) genoemd. Wanneer uw hond of kat een allergische reactie heeft, is het immuunsysteem van hun lichaam overgevoelig of reageert het overdreven op een antigeen of een stof die verder onschadelijk is.

Wanneer vlooien zich voeden met uw hond, gaat hun speeksel in de huid van uw hond en de antigenen in het speeksel zorgen ervoor dat uw allergische hond hevige jeuk krijgt. Eén vlooienbeet kan uw hond dagenlang jeuken. Meestal ervaren honden tussen de twee en vijf jaar FAD. Als uw hond andere allergieën heeft, zal hij ook veel vatbaarder zijn voor FAD.

Enkele van de symptomen van FAD zijn haaruitval en krabben aan de vlooiendriehoek. Op het lichaam van uw hond omvat de vlooiendriehoek het gebied vanaf het midden van de rug van uw hond tot de basis van de staart en langs de achterpoten.

Symptomen en behandeling van vlooienallergieën bij katten en honden

Behandeling van vlooienallergieën bij honden

Als uw hond aan de vlooiendriehoek krabt of daar haar verliest, kan uw dierenarts intradermale allergietesten of bloedtesten uitvoeren om te zien of er een allergische reactie optreedt. Het kan zijn dat uw dierenarts uw hond allergie-injecties moet geven voor een korte periode of tijd of voor de rest van zijn leven. Uw dierenarts kan ook steroïden of cortisone gebruiken om FAD te behandelen.

De beste manier om een ​​allergische reactie te voorkomen is het gebruik van vlooienmedicatie. Het kan een orale of een plaatselijke behandeling zijn die u elke maand op uw hond doet. Zorg ervoor dat alle delen van uw huis vlooienvrij zijn door hondenbedden regelmatig te wassen en te stofzuigen waar vlooien zich kunnen verbergen.

Vlooienallergieën bij katten

FAD werkt hetzelfde bij katten als bij honden; het wordt veroorzaakt door het speeksel van een vlo. Uw kat kan kauwen, likken of krabben aan het gebied over zijn romp, vlak bij de staart. U merkt misschien dat uw kat haar in dit gebied verliest en korsten en open zweren op zijn huid krijgt. Dit is gevaarlijk, omdat uw kat hierdoor een bacteriële infectie kan krijgen.

Uw dierenarts kan intradermale allergietests of bloedtesten bestellen om FAD goed te diagnosticeren. FAD kan vervolgens worden behandeld met allergieschoten, cortisone of steroïden.

Net als bij honden, moet u FAD proberen te voorkomen door uw kat een oraal of actueel vlooienmiddel te geven. Je kunt je kat ook wassen met speciale vlooienshampoo.

Symptomen en behandeling van vlooienallergieën bij katten en honden

Vlooienpreventietips voor honden en katten

Naast het schoonhouden van uw hond en kat, ervoor zorgen dat uw huis vlooienvrij is en uw huisdier actuele of orale behandelingen geven, moet u uw dierenarts om aanvullende tips vragen om FAD te voorkomen. Hij kan u bijvoorbeeld aanraden om tuinspray voor uw gras te kopen, de tijd van uw hond of kat buiten te beperken en ervoor te zorgen dat door vlooien geteisterde zwerfkatten en andere dieren uw tuin niet binnenkomen.

Als je niet te veel chemicaliën wilt gebruiken, kun je ook natuurlijke vlooienremedies gebruiken om van deze vervelende wezens af te komen. Water en afwasmiddel kunnen vlooien vangen, het verspreiden en opzuigen van zuiveringszout in uw huis en het gebruik van een citrusspray op uw meubels kan allemaal effectief zijn. Zorg ervoor dat u uw dierenarts om advies vraagt ​​voordat u actie onderneemt, om te garanderen dat wat u doet veilig is en de FAD van uw hond of kat niet verergert.

Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.