Eencellige actinomyceten maken deel uit van de gezonde bacteriële flora van de orale en nasofaryngeale slijmvliezen van veel dieren, waaronder honden. Deze staafvormige micro-organismen bestaan zonder zuurstof (anaëroob), leven in de mond van een hond en in de neusholtes in de buurt van de keel - het zijn "goede" of probiotische bacteriën die aan de slijmvliezen blijven plakken en tandplak vormen.
Een van de drie geslachten van actinomyceten - actinomyces - kan echter de opportunistische ziekte actinomycose bij honden veroorzaken. Het is een chronische, etterende, granulomateuze bacteriële ziekte van het cervicofaciale, thoracale of abdominale gebied, die kan optreden wanneer een van deze andere aandoeningen of predisponerende factoren bestaat:
Drie soorten van de actinomyces-bacterie zijn verantwoordelijk voor de ziekte actinomycose bij honden:Actinomyces bovis , Actinomyces viscosus, en Actinomyces hordeovulneris .
Actinomyces bovis:
Veroorzaakt meestal de ziekte van "klonterige kaken" bij runderen, vandaar de van runderen afgeleide naam, A. bovis bacteriën kunnen ook een klonterige kaak veroorzaken bij honden, wat een gelokaliseerd, chronisch en progressief granulomateus abces is op de onderkaak, maxillae of andere benige weefsels in het hoofd. Of ze nu via een snee in zachte, onderliggende weefsels worden ingebracht of een wond besmetten, de bacteriën groeien ongecontroleerd in de anaërobe omgeving en dringen het aangrenzende bot binnen. Een bobbelige kaak wordt gekenmerkt door een vervormd gezicht, losse tanden waardoor kauwen bijna onmogelijk is, en ademhalingsmoeilijkheden als gevolg van een gezwollen neusholte.
Actinomyces viscosus:
Bijtwonden en perforatie door vreemde lichamen aan het hoofd, de nek, de thorax en de buik nodigen uit tot A. viscose bacteriën in de wond die huidactinomycose veroorzaken bij honden die zich presenteren als gelokaliseerde subcutane abcessen. De bacterie kan ook longontsteking, infectie van de borstholte (pyothorax) en in zeldzame gevallen een ontstekingsziekte van het centrale zenuwstelsel (pyogranulomateuze meningo-encefalitis) veroorzaken.
Actinomyces hordeovulneris:
Een zeldzame oorzaak van actinomycose bij honden, de A. hordeovulneris bacteriële infectie presenteert zich met gelokaliseerde abcessen of systemische infecties zoals peritonitis, septische artritis, pyogranulomateuze pleuritis of interne abcessen in de longen, lever en milt. Introductie van de bacteriën vindt plaats via inademing en een predisponerende factor is vossenstaartgras.
Afhankelijk van de plaats van de infectie, zullen de symptomen van een bacteriële infectie bij uw hond variëren. Als u een van de volgende klinische symptomen ziet, breng uw hond dan onmiddellijk naar uw dierenarts:
De diagnose van actinomycose bij uw hond is meestal gebaseerd op het presenteren van symptomen of klinische tekenen van de infectie in zijn verschillende manifestaties, een grondig lichamelijk onderzoek en een beoordeling van zijn medische geschiedenis.
De drainage of pus van abcessen is bijzonder onthullend van een bacteriële infectie in de korrelige textuur, dus cytologie van pus en pleuravocht dient om de aanwezigheid van de micro-organismen te bevestigen. Definitieve diagnose is gebaseerd op isolatie en identificatie van een van de drie soorten van de actinomyces-bacterie. Daarom wordt een gramkleuring uitgevoerd, die wijst op grampositieve of gramnegatieve bacteriën, en een bacteriologische kweek, die beide nodig zijn om de diagnose actinomycose te bevestigen.
Een succesvol resultaat is waarschijnlijker bij huidinfecties, die worden behandeld met antimicrobiële middelen.
Een van de klinische symptomen, pyothorax, een infectie in de borstkas, wordt vaak gezien bij de ziekte. Naast herhaalde drainage van de borstkas en antimicrobiële therapie, wordt de aandoening behandeld met penicilline, sulfonamiden of cefalosporines, die mogelijk op lange termijn moeten worden voortgezet.
In geval van een onderhuidse infectie zal uw dierenarts het geïnfecteerde weefsel onder narcose operatief verwijderen om drainage mogelijk te maken. Geïnfecteerde massa's in de buik, lever of milt zullen meer invasieve chirurgie vereisen. Als de infectie het bot heeft bereikt, zijn de chirurgische opties beperkt.
Actinomycose ontwikkelt zich langzaam, dus als u tekenen van een bacteriële infectie opmerkt, breng uw hond dan meteen naar de dierenarts. U kunt de kans verkleinen dat uw hond besmet raakt met actinomycose door grasrijke wildernisgebieden te vermijden en haar mond vaak te controleren op snijwonden en wonden. Houd er rekening mee dat zelfs kleine schaafwonden en snijwonden geïnfecteerd kunnen raken. Als u zweren bij uw hond vindt, reinig en steriliseer dan regelmatig de wonden zelf, of breng haar naar de dierenarts voor behandeling. Zoek altijd onmiddellijk een diergeneeskundige behandeling als u tekenen van infectie opmerkt.
Zoals alle ziekten bij honden, leiden vroege detectie, diagnose en daarom snelle behandeling tot een succesvoller resultaat voor uw hondenvriend.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
