Bartonella (Bartonella spp) is een gramnegatieve, eencellige bacterie die de rode bloedcellen van honden en hun mensen binnendringt en bartonella-infectie of bartonellose veroorzaakt, een opkomende zoönotische ziekte die zich manifesteert als kattenkrabziekte (CSD), ook wel kattenkrabkoorts, loopgravenkoorts en aas genoemd ziekte. Bij mensen verloopt de overdracht via geïnfecteerde huiskatten - natuurlijke reservoirs voor de bacteriën, dus "kattenkrabkoorts" - hoewel een krab niet de enige manier van overdracht is. De bacteriën worden gedragen door ectoparasieten; vlooien, luizen, zandvliegen en teken, die verreweg de meest voorkomende ziekteverwekker bij honden zijn. Honden met een verzwakt immuunsysteem lopen het grootste risico op de infectie.
Zes soorten van de bartonella-bacterie kunnen honden infecteren:B. henselae, B. vinsonii, B. clarridgeiae, B. elizabethae, B. woshoensis en B. quintana. B. henselae wordt het vaakst gerapporteerd bij honden en de soort die verantwoordelijk is voor kattenkrabkoorts.
GERELATEERD:Tekenen en symptomen van tularemie bij honden
Er is geen bewijs dat genetische aanleg een factor is, maar hoeden- en jachthonden lopen een verhoogd risico op blootstelling omdat ze in de buurt zijn van vee en wilde dieren, net als elk hondenras dat tijd doorbrengt op het platteland. Daarentegen hebben kleine en speelgoedrassen, die het grootste deel van hun tijd binnenshuis doorbrengen, een lagere incidentie van de infectie.
Veel honden zijn asymptomatisch zonder klinische tekenen van infectie. Plotselinge dood kan echter optreden in ernstige gevallen waarin eerdere symptomen niet werden opgemerkt of over het hoofd werden gezien. Als uw hond een van de volgende symptomen ontwikkelt, zoek dan onmiddellijk diergeneeskundige hulp:
Zodra u enig klinisch teken van een bartonella-infectie ziet, moet u schriftelijke aantekeningen maken van het gedrag van uw hond, de duur van elk symptoom en andere symptomen totdat u naar het dierenziekenhuis kunt gaan. Om een bartonella-infectie te diagnosticeren, zal uw dierenarts de door u verstrekte informatie zorgvuldig analyseren en de volledige gezondheidsgeschiedenis van uw hond bekijken, met name met betrekking tot teken of andere vectoren van infectie waaraan ze de afgelopen weken is blootgesteld. Een voorgeschiedenis van vlooien- of tekenplagen maakt uw hond vatbaar voor een bacteriële infectie met bartonella.
MEER:Proteus bacteriële infectie bij honden
Uw dierenarts zal ook een grondig lichamelijk onderzoek uitvoeren en kan de volgende aanvullende symptomen van een bartonella-infectie ontdekken:
Een volledig bloedbeeld, biochemisch profiel en urineonderzoek worden vervolgens uitgevoerd voor laboratoriumanalyse.
Als er een bartonella-infectie aanwezig is, zal het bloedonderzoek lage niveaus van rode bloedcellen en hemoglobine (bloedarmoede) en hoge niveaus van witte bloedcellen aan het licht brengen. Er kan ook een verminderd aantal bloedplaatjes zijn - de cellen die nodig zijn voor de bloedstolling. Een van de diagnostische hulpmiddelen die worden gebruikt om bloedmonsters te ontcijferen, is de immunofluorescentie-antilichaamtest (IFA), waarbij fluorescerende kleurstoffen aangeven of uw hond is blootgesteld aan bartonella-bacteriën, maar de soort niet kunnen identificeren. Bloedmonsters worden vervolgens in verrijkingsculturen geplaatst om te zien of ze positief testen op het kweken of kweken van de bacteriën. Ten slotte wordt een polymerasekettingreactie (PCR) of DNA-test op weefsel van de laesie uitgevoerd om de bacteriesoort positief te identificeren, wat resulteert in een definitieve diagnose van bartonellose. PCR-testen zonder de verrijkingscultuur zijn diagnostisch niet nauwkeurig, omdat het een vals-negatief kan geven als het aantal bacteriën in het systeem laag is.
Biochemische profilering kan verhoogde leverenzymen en een verlaagde concentratie van het bloedeiwit albumine aan het licht brengen.
De prognose van uw hond hangt af van de ernst van de infectie en is zeer variabel op basis van de klinische symptomen. Ook bij honden met een onderdrukt immuunsysteem kan de ziekte moeilijker te behandelen zijn. Doorgaans is voor gezonde honden een antibioticakuur van vier tot zes weken geïndiceerd, die in sommige gevallen mogelijk langer moet duren. Vanwege de relatieve nieuwheid van deze ziekte is er echter geen goed vastgesteld protocol voor antibiotica voor honden en zal uw dierenarts op individuele basis antibiotica voorschrijven als de symptomen dit rechtvaardigen.
U moet uw hond nauwlettend in de gaten houden na de eerste antibioticakuur. Bel onmiddellijk uw dierenarts als u nieuwe tekenen van infectie ziet of als de eerste symptomen terugkeren. Helaas is het mogelijk dat de ziekte, zelfs met behandeling, niet verdwijnt omdat de ziekte nog niet volledig is beschreven en begrepen.
Zoals met alle bacteriële infectieziekten veroorzaakt door vlooien en teken, zijn vlooien- en tekenmedicatie voor uw hond uw eerste verdedigingslinie. Gemakkelijk plaatselijk aan te brengen of elke drie maanden als smakelijke traktatie te worden gegeven. Er zijn verschillende relatief betaalbare producten verkrijgbaar op recept van een dierenarts en vrij verkrijgbaar om uw hond vrij van teken en vlooien te houden en u gemoedsrust te geven. geest.
Vlooienbestrijding is ook van het grootste belang in huis als uw hond en andere huisdieren eenmaal zijn beschermd. Vlooien leven niet op uw hond - ze springen op honden en katten voor een bloedmaaltijd en duiken vervolgens onder in stoffering en scheuren en spleten door het hele huis. Professionele ongediertebestrijding is de beste manier om uw huis vlooienvrij te houden.
U kunt teken van uw eigendom houden door uw gazons en gebladerte kort te knippen, regelmatig pesticiden aan de rand toe te passen en omheiningen te installeren om dieren in het wild die teken bij zich hebben, zoals knaagdieren en herten, uit te sluiten. Houd er rekening mee dat als een teek op uw hond klimt wanneer ze in de tuin is, zelfs als hij haar niet bijt, deze naar binnen in de vacht van uw hond kan worden vervoerd, op een menselijk gezinslid kan kruipen en bijten. Teken zijn de belangrijkste dragers van ziekteverwekkers en komen na muggen op de tweede plaats bij het verspreiden van ziekten naar mensen.
Het regelmatig inspecteren van uw hond om teken te vinden en te verwijderen na een wandeling door paden, beboste gebieden en graslanden is een must in gebieden waar teken worden gemeld.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
