Als uw hond een verrekte pootspier of een verstuikte poot van een hond heeft, zult u merken dat hij mank loopt of weigert zijn poot te belasten. Het been, de heup of het kniegewricht kan gezwollen, zacht en ontstoken lijken. Als uw hond een nek- of rugspier heeft getrokken, ziet u stijfheid, instabiliteit tijdens het lopen, veranderingen in houding en pijn bij aanraking of beweging.
Wanneer uw hond loopt of rent, trekken zijn spieren samen en ontspannen, waardoor de pezen bewegen die de spieren en botten verbinden. Spanningen veroorzaken letsel aan de pezen; ze worden vaak gezien in de heupen en dijen. Ligamenten zijn daarentegen sterke, taaie weefsels die bot met bot of kraakbeen met kraakbeen verbinden.
Verstuikingen verwonden ligamenten - ze zijn veel ernstiger dan verrekkingen. Verstuikingen kunnen schade aan de gewrichten veroorzaken. De carpale en kniegewrichten, de polsen en knieën van de hond, worden vaak aangetast door verstuikingen. Zowel verstuikingen als verrekkingen worden beschouwd als verwondingen aan de weke delen.
Verstuikingen en verrekkingen van de benen, die vaak voorkomen bij honden, kunnen worden veroorzaakt door eenvoudige, alledaagse activiteiten zoals rennen, springen en ruw spelen. Symptomen zijn onder meer mank lopen en plotselinge kreupelheid. Uw hond kan janken of vocaal zijn vanwege pijn, en kan weigeren te eten. Het is echter niet omdat uw hond mank loopt dat hij een blessure heeft opgelopen. Hij had zijn poot kunnen afsnijden of een braam of doorn in zijn kussen kunnen hebben. Honden kunnen zelfs ingegroeide teennagels hebben.
Als uw hond een spier in zijn nek of rug heeft getrokken, zult u waarschijnlijk houdingsveranderingen opmerken, zoals zijn rug die naar boven buigt. Hij zou kunnen weigeren zijn hoofd te draaien, of wiebelig en onstabiel lijken tijdens het lopen, en misschien stijf of stijf lijken.
Huisdieren met overgewicht lopen een verhoogd risico op verwondingen aan de weke delen. Het extra gewicht zorgt voor extra belasting van spieren en pezen, waardoor blessures waarschijnlijker worden. Als uw huisdier te zwaar of zwaarlijvig is, overleg dan met uw dierenarts over een geschikt dieet.
Jonge, actieve honden zijn waarschijnlijke kandidaten voor verwondingen, omdat ze graag onstuimig spelen. Hondenatleten die deelnemen aan competitieve sporten zoals behendigheid en racen, hebben vaak last van blessures aan ligamenten en pezen. Jachthonden kunnen zichzelf verwonden tijdens het jagen op een prooi.
Lichte beenverrekkingen genezen vanzelf met voldoende rust. Als uw hond na twee dagen niet stopt met mankeren, laat dan een dierenarts de verwonding beoordelen. Uw dierenarts zal een lichamelijk onderzoek uitvoeren om te kijken naar zwelling en ontsteking. Hij zal waarschijnlijk de gang van uw hond observeren en röntgenfoto's maken om er zeker van te zijn dat er geen botten worden gebroken.
Behandeling voor een verwonding van zacht weefsel bestaat meestal uit niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen tegen pijn en veel rust. Als een ligament of pees gescheurd of gescheurd is, kan een operatie nodig zijn. Bloedonderzoek, spinale vloeistofanalyse, CT-scans of een MRI kunnen de mogelijkheid van ziekte, infectie of breuk uitsluiten.
Uw dierenarts kan aanbevelen om een hotpack of icepack op de verwonding te plaatsen, of fysiotherapie en massage voorstellen. Mogelijk moet u uw hond in een afgesloten ruimte houden en hem aan de lijn naar buiten brengen om verder letsel te voorkomen. Laat uw herstellende hond geen trappen oplopen. Zorg ervoor dat de verwonding volledig is genezen voordat u uw hond zijn normale routine laat hervatten.
