Gekenmerkt door gezwollen, rode zwelling aan weerszijden van de anus van een hond, wordt anaalklierinfectie veroorzaakt door bacteriën die de klier binnendringen, hoogstwaarschijnlijk via het kanaal. Aangetaste honden kunnen het gebied onder hun staart bijten of likken, of hun billen op de grond schuiven om ongemak te verlichten. Onbehandelde infecties kunnen ervoor zorgen dat de anale zakjes barsten, waardoor de anus en het rectum van de hond beschadigd raken.
Aanwezig in alle roofdieren, anaalklieren zijn twee kleine zakjes die zich onder en aan weerszijden van de anus bevinden. De zakjes zijn bekleed met talgklieren en apocriene of zweetklieren die een olieachtige bruine vloeistof produceren. De vloeistof wordt geleegd door een kort, slank kanaal nabij de binnenrand van de anus. Wanneer de hond de ontlasting passeert, zorgt druk op de anale zakjes ervoor dat ze hun scherpe vloeistof op het oppervlak van de ontlasting afgeven, wat het markeren van het territorium door honden en de identificatie van andere honden door de unieke geuren van hun klieren vergemakkelijkt.
Bepaalde factoren kunnen omstandigheden creëren die de infectie van de anaalklieren van een hond stimuleren. Volgens Pet MD zijn kleine hondenrassen, zoals de chihuahua en speelgoed- en miniatuurpoedels, bijzonder vatbaar. Hoewel de oorzaken van infectie onbekend kunnen zijn, kunnen honden die chronisch zachte ontlasting produceren of herstellen van aanvallen van diarree vatbaar zijn voor anale zakinfectie. Bepaalde honden kunnen grotere hoeveelheden glandulaire secreties produceren, wat resulteert in impacties; anderen kunnen een slechte anale spierspanning hebben en zijn dus niet in staat om de overtollige vloeistof uit te scheiden. Anaalzakinfectie kan vaker voorkomen bij een hond die is gediagnosticeerd en behandeld voor anaalzakcarcinoom.
Veel honden zijn gevoelig voor de verwerkte granen die aanwezig zijn in commercieel voer voor huisdieren, en anaalklierinfecties kunnen het gevolg zijn van deze gevoeligheid. Volgens Dr. Karen Becker, een dierenarts uit Chicago met een website gesponsord door Mercola, kunnen voedingsmiddelen die maïs, aardappelen, soja, tarwe, havermout en rijst bevatten, bij honden een auto-immuunreactie veroorzaken die resulteert in de ophoping van vocht in de anale zakjes van de hond. . Honden kunnen soortgelijke symptomen ervaren als gevolg van de consistente consumptie van slechts één of twee soorten eiwitten. Becker stelt voor om een soortspecifiek dieet te voeren, samen met probiotica en spijsverteringsenzymen om de spijsvertering te vergemakkelijken en infecties te voorkomen. Honden met chronisch zachte ontlasting kunnen baat hebben bij een vezelsupplement, zoals zemelen, om meer massa toe te voegen.
Als de anaalklieren van de hond zijn geïnfecteerd, zal de dierenarts een lichamelijk onderzoek uitvoeren en kan hij informeren naar de geschiedenis van de hond, wanneer de symptomen zijn opgetreden en wat er kan zijn gebeurd om de aandoening te verergeren. Een bloedchemisch profiel, elektrolytpaneel, urineonderzoek en volledig bloedbeeld kunnen worden uitgevoerd om andere oorzaken uit te sluiten. De dierenarts kan een vloeistofmonster uit de geïnfecteerde zak nemen voor testen en kweken, en zal de zakken uitdrukken als ze niet zijn gescheurd. Eenmaal geleegd, kunnen de zakjes worden schoongemaakt en gespoeld en vervolgens worden behandeld met antibiotica. Als de bouw van de hond verhindert dat de anale zakjes op natuurlijke wijze worden geleegd, kan chirurgische correctie nodig zijn om toekomstige infecties te voorkomen.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
